palasyo ng loko lyrics only

Joyce and Jake grew up differently. Joyce financially struggled while Jake grew up with a golden spoon in his mouth. With the flick of his finger, he will get what he wants. Financially status is one of the main problems of Joyce. And this is the reason why she and Jake crossed each other in an unexpected event. It just started with a stag party that Jake will never forget and it’s an embarrassing moment on Joyce’s part. And when he found out who it was, Jake did everything he could to get what he wanted even if he pay everything including Joyce. Joyce was very annoyed with what Jake’s wanted to happen. She doesn’t look like money to reconcile with that Jake’s wishes. But eventually, they also agreed because of the problem that her stepmother was involved in. With the personality of Jake. Joyce fell in love without Jake’s knowing. Their situation became too complicated so Joyce broke the agreement and went away. After a long year, the two met again. And eventually, they will know that the reason why they met again was that they were destined.

Ang anak ng first love ng tatay ko ay nagdusa sa heatstroke dahil iniwan ito sa sasakyan, kaya itinali niya ako sa galit at ikinulong ako sa loob ng kotse. Tinignan niya ako nang may labis na pagkamuhi at sinabing, “Wala akong malupit na anak na tulad mo. Manatili ka rito at pagnilayan mo ang sarili mo.” Nagmakaawa ako sa kanya, humingi ako ng kapatawaran sa kanya, at nakiusap na palabasin niya ako, pero ang nakuha ko lang bilang kapalit ay ang kanyang malupit na utos. “Maliban kung mamatay siya, walang sinong pwedeng magpalabas sa kanya.” Nakaparada ang kotse sa garahe. Walang makarinig sa akin kahit gaano kadaming beses akong sumigaw. Makalipas ang pitong araw, sa wakas ay naalala niya ako at nagpasyang palabasin na ako. Gayumpaman, wala siyang ideya na namatay na ako sa loob at hindi na muling magigising.

Isang puwesto na lang ang natira sa lifeboat nang lumubog ang yate, ako ang pinili ni Hendrix Zuckerman. Nailigtas ako, pero hindi ko kasing palad si Yana Bridgeton. Hindi na niya nahintay ang ikalawang lifeboat nang malunod siya sa karagatan, tuluyan na ring nawala ang kaniyang katawan. Nagkunwari si Hendrix na wala siyang pakialam habang ipinagpapatuloy niya ang aming kasal nang naaayon sa aming plano. Sa limang taon naming pagsasama pagkatapos naming ikasal, inginudngod niya ako sa dumi habang sinisisi niya ako sa pagkamatay ni Yana. At nang manghingi ako ng divorde dahil hindi ko na ito kaya pang tiisin, napagdesisyunan niyang mamatay kasama ko. Nang muli kong imulat ang aking mga mata, bumalik ako sa araw kung kailan nangyari ang aksidente sa yate. Pero sa pagkakataong ito, napagdesisyunan ko na bigyan ng tiyansang mabuhay ang taong pinakamamahal niya.

Adalah takdir seseorang untuk dilahirkan, dan juga takdirnya untuk menjemput kematian. Tapi bagaimana jika jiwa yang ada dalam raga yang telah mati itu masih ingin hidup? Ia masih ingin hidup dan memperbaiki segala kesalahan yang telah diperbuatnya. Dan bagaimana jika jiwa itu ingin memang hidup, karena ingin mencari jiwa lain yang menjadi tujuan dan misinya sedari awal? Seseorang memutuskan untuk mati dan dilahirkan kembali selama beberapa kali. Ia juga menyambut segala penderitaan dan kesedihan yang didapat dalam kehidupannya di dunia, karena ia memang ditakdirkan untuk menjalaninya. Tapi di sisi lain, jiwanya sebenarnya telah terluka dan luka itu hanya bisa sembuh bila ia telah mencapai kesempurnaan. Dan kesempurnaan itu hanya bisa didapatnya saat ia mencapai kebahagiaan, dan yang bisa memberikan kebahagiaan itu hanyalah satu orang. Satu orang istimewa yang memang sedari awal menjadi poros hidupnya, meski orang tersebut sama sekali tidak menyadarinya. Dan dalam takdirnya yang buruk itu, ternyata seseorang yang menjadi poros hidupnya pun memiliki tujuan yang sama dengan dirinya. Yaitu untuk mencapai kebahagiaan yang sempurna. Ini adalah cerita mengenai garis hidup seseorang dan bagaimana seseorang menjalani kehidupannya, dari sejak ia dilahirkan hingga kematian menjemputnya kelak. Bagaimana perjuangan seseorang untuk meraih kebahagiaan dan bagaimana pada akhirnya, seseorang dapat menjalani hidupnya tanpa penyesalan.

Pinuntahan ko ang boyfriend ko matapos kong marinig ang tungkol sa pakikipaglandian niya sa college senior niya. Habang papunta ako doon, naaksidente ako at dumaranas ng pansamantalang pagkawala ng memorya pagkatapos ng head injury. Nagmamadali siyang pumunta sa ospital ngunit itinuro ang kanyang dormmate na parang walang emosyon at sinasabing boyfriend ko ‘yon. Gusto niyang gamitin ito para tuluyan makawala sakin. Wala akong kamalay-malay dito kaya hinawakan ko ang kamay ng gwapong dormmate niya at tinitigan siya ng nagningning na mga mata. "So, ikaw ang boyfriend ko." Maya maya ay nabawi ko na ang alaala ko pero gusto ko pa rin makasama ang gwapong dormmate. Gusto kong putulin ang relasyon sa tunay kong boyfriend, ngunit siya ay nag drama.

Sa araw ng kasal ko, dumating ang first love ng fiance ko sa wedding ceremony suot ang parehong haute couture gown na gaya ng sa akin. Pinanood ko silang tumayo ng magkasama sa entrance, binabati ang mga bisita na para bang sila ang bride at groom. Nanatili akong mahinahon, pinuri ko sila, sinabi ko na bagay sila sa isa’t isa—maganda at matalino, itinadhana sila para sa isa’t isa. Napaluha ang babae at umalis. Gayunpaman, ang fiance ko, ay hindi nagdalawang-isip na ipahiya ako sa harap ng lahat, inakusahan niya ako na mapaghiganti at makitid ang pag-iisip. Noong matapos ang wedding banquet, umalis siya para sa dapat sana ay honeymoon namin—at siya ang kasama niya. Hindi ako nakipagtalo o gumawa ng eksena. Sa halip, palihim akong nag-book ng appointment para sa abortion.

I wan't to ask why did you said that? Rich, Money and Fame is a sh*t." he asked on me."Kasi dahil sa mga 'yon nawalan ng oras si Dad sa amin ni Mom ko nun, syempre wala eh mahal s'ya ni Mommy kaya nag-stay siya kahit nagiging malupit si Dad. Pero dumating din sa pagsawa at nahirapan na si Mommy at pinapili ako nilang dalawa." bata pa ako non.

Paano kung ang babaeng anak ng taong pumatay sa iyong pamilya ay ang babaeng pinakamamahal mo? Handa mo bang isakripisyo ang pag-ibig mo kapalit ng iyong paghihiganti?

Pitong taon na kaming kasal ni Zackary at sa wakas ay nagkaroon na kami ng unang anak. Ngunit nang makita ang resulta ng pagbubuntis, naghinala siyang hindi kanya ang bata. Dahil sa galit, nagpa-paternity test ako sa kanya. Noong araw na lumabas ang resulta, si Zackary, na dapat ay nasa ospital, ay nagpakita sa aking pintuan. May hawak siyang litrato. Makikita sa litrato na nasa bahay ng kaibigan niya ang underwear ko. Sinipa niya ako ng malakas kaya nawala ang baby ko. Sumigaw siya, "You bitch, ang lakas ng loob mo na lokohin ako. Hindi ako magpapalaki ng anak ng ibang lalaki, alam mo ‘yon. Go to hell!" Nang maglaon ay nalaman niya ang katotohanan at nakiusap sa aking patay na anak na bumalik.

Nang dumating ang college admission notice, bigla akong nagkaroon ng mataas na lagnat at napilitan akong manatili sa kama. Ang aking kapatid na babae ay sangkot sa isang kidnapping habang nasa daan upang tulungan akong kunin ang notice, at ang kanyang buhay ay hindi tiyak. Galit na galit sa akin ang mga magulang ko. Matapos punitin ang aking admission notice, pinilit nila akong talikuran ang aking pag-aaral at magtrabaho sa isang pabrika. Nang maglaon, nakaranas din ako ng kidnapping. Pagkatapos makatakas, nagtago ako sa isang abandonadong pabrika at nagpadala ng mensahe para sa tulong. Tinawagan ako ng tatay ko at walang pigil na sinigawan ako, “Lena, tao ka ba? Paano mo nagawang magbiro sa amin sa memorial day ni Jessica!” "May ideya ka ba kung gaano namin hinihiling ng nanay mo na ikaw ang namatay noon?" Sa mga huling sandali ko bago mamatay, umalingawngaw sa aking pandinig ang kanilang mga pang-iinsulto. Ako ay tinorture at pinatay, naging isang halimaw, at ang aking katawan ay itinapon sa isang mabahong kanal sa loob ng tatlong buong araw. Kahit na ang aking ama, ang pinaka experienced na forensic expert, ay hindi ako nakilala. Nang umuwi ang aking kapatid na babae kasama ang lalaking kasama niya ilang taon na ang nakalilipas, pinanumbalik ng aking ama ang aking hitsura sa pamamagitan ng teknolohiya. Lumuhod sila sa harapan ng naaagnas kong bangkay at umiyak hanggang sa mawalan ng malay.