paglalayag sa puso ng bata

Si Rheana Belmonte,20years old ,Bulag na umiibig sa taong nagpa-ibig sa kanya. Na sa buong akala ni Rheana ay si Darvey ang magsisilbing tagapagtanggul nito,Ngunit siya pala ang magsisilbing pasakit at magbibigay sa kanya ng matinding parusa. "Lalo na nung Makilala ni Darvey Gonsalo si Cindy Buena ,Nagmistulang katulong nalang si Rheana sa kanyang mismong asawa. Harap harapan niyang ,Nakikita ang kalaswaang ginagawa nila sa mismong pamamahay nilang mag-asawa. At ang pinakamasakit sa lahat, Ipinakilala siyang katulong lang sa mismong angkan ni Darvey Gonsalo. Hanggang saan hahantong ang pagiging Marter ni Rheana Belmonte!'' Lalaban ba siya o mananatili nalang siyang bulag sa harapan ng lahat!"

Baliw na baliw si Larsen Cleo sa kanyang ex-boyfriend na si Wil— na gagawin niya ang lahat para mapaibig ulit ito. She even used Georgel Kien, the well-known CEO of Juanillo Corporation that is one of the biggest corporations in the country. Ginamit siya ni Cleo sa pag-aakala na magseselos ang dating nobyo at sakaling balikan siya nito.  But things make it worse.  After successfully getting back together with Wil, her heart is nowhere to be found. She seems uninterested towards Wil anymore and something was missing from her the day Kien and her decided to end the fake boyfriend thing. Afterwards, Cleo realized that she loves Georgel Kien now, not her ex boyfriend.  How can she make him fall in love if Kien is about to marry someone? Huli na ba ang lahat para sa kanila? 

Dalawang taon na ang nakakaraan, pinilit ako ng nanay ko na makipaghiwalay sa boyfriend ko para palitan ang kapatid niya at pakasalan ang kanyang bulag na fiance. Dalawang taon ang nakalipas, bumalik ang paningin ng asawa kong bulag. Pagkatapos, hiniling ng nanay ko na ibalik ko siya sa kapatid ko. Tiningnan ako ng masama ng tatay ko. “Huwag mong kalimutan na fiance ni Rosie si Ethan! Sa tingin mo ba karapatdapat kang maging asawa niya?” Mamamatay na din naman ako. Kay Rosalie na ang posisyon ng pagiging Mrs. Sadler kung gusto niya! Hihintayin ko na karamahin sila kapag patay na ako!

Biglang tumunog ang celfon ko at ng tignan ko ito hindi familiar ang numero, binuksan ko ito at nagulat ako sa laman ng mensahe, "kumusta kana? saan ka ngayon pwede ba tayo magkita?" wala akong idea kung sino ang nagtext kaya sumagot ako ng "sino ito?" sagot nya ang bilis mo naman makalimot ako lang naman ang laging laman ng isip mo. sagot ko ulit ahh talaga walang laman ang isip ko ngayon kundi pera, pera ka ba? sagot nya, ibibigay ko sayo yan basta magkita tayo sa panaginip ko. napakunot ang noo ko at bigla akong nacurious kaya sumagot ako "sige matutulog na ako para magkita ko na yong pera na inaasam asam ko hahaha". saan kaya nya nakuha number ko at sino kaya ito? tumunog ulit ang celfon ko di ko maiwasan tignan "alam mo bang nakahiga ako ngayon sa pera, asam ko na katabi kita hihi, pero wala akong saplot ngayon sarap sana kung katabi kita" pero uminit na ulo ko sa nabasa ko di na ako sumagot. Tumunog ulit ang celfon ko, di ko maiwasan tignan, "ini imagine ko na katabi kita at hubot hubad ka din sinisimulan ko ng dilaan ang malaki mong ut*ng habang hawak mo ang nabubuhay ko nang t*t* nahuhumindig ito at galit na galit na gusto ng pasukin ang p*ke mo, ahh sarap ng labi mo pinapasok ko na dila ko sa bibig mo habang ang kabila kong kamay ay nasa baba ng p*ke mo sinalat ko ang hiwa mo sobrang basa kana pakiramdam ko gusto mo nang ipasok ko ang oten ko sa kepyas mo napaungol ako sa sarap ng itutok ko sa butas mo ang sikip bago ko tuluyan ipasok hinimas himas ko muna sa hiwa mo naririnig ko ang ungol mo." "bastos!" sagot ko..

To love is to feel fear, anger, despise, bliss. To encounter tragedy... To go through countless sadness... Love is a poetry. In the forming clouds, the hotness of the sun, the vastness of the ocean. The silence in the darkness and the rampaging of the demons. Love is in everything... And it's dangerous...

Vivienne Alvarado secretly married Rogue Montague five years ago. Ngunit isang araw, isang magandang balita sana ang sasabihin ni Vivienne sa asawa niya nang makatanggap siya ng isang video kung saan makikita si Rogue, kasama ang kambal nilang anak at isang babae na kung tawagin nila ay Aunt Celeste, ay masayang nagdiriwang ng kaarawan ng mommy ni Rogue. Nadurog ang puso ni Vivienne kaya hindi siya nag-atubiling makipag-divorce kay Rogue dahil para sa kaniya ay panloloko ang ginagawa nito. Kahit ilang beses nagpaliwanag si Rogue, hindi ito pinakinggan ni Vivienne. Rogue had no choice but to accept Vivienne's decision. They went back to the U.S.—where they had married secretly—and got divorced. However, three years later, fate would bring them together again. At hindi inaasahan ni Vivienne na hahantong siya sa isang matinding desisyon—iyon ay kung papatuluyin niya ang ngayo'y ex-husband niyang si Rogue kasama ang magkambal sa kaniyang bahay sa gitna ng nararanasan nilang unos o hindi. Gayunpaman, akala ni Vivienne ay iyon lamang ang magiging hamon sa kaniyang buhay, ngunit nagkamali siya nang lokohin siya ng taong pinagkakatiwalaan niya at nang magkasakit ang kaniyang anak. Desperate to save her daughter, Vivienne had no choice but to auction herself off. But she’ll be shocked to discover who bought her: her billionaire ex-husband, Rogue Montague.

Si Bellerien, isang kasambahay na lihim na umiibig sa kanyang amo, si Damien—isang makisig at makapangyarihang lalaki—ay nakaranas ng gabing tuluyang nagbago ang kanyang buhay. Isang hindi inaasahang sandali, sa gitna ng kanyang manipis na pangtulog, ang nagtulak kay Damien sa tukso. Ang matagal nang nakatagong pagnanasa ay tuluyang sumiklab. Bagama’t una siyang nagpumiglas, hindi maikakaila ni Bellerien ang katotohanan—ang pagkakataong maranasan kung paano maging si Sofia, ang babaeng iniibig ni Damien, ay hindi niya matanggihan. Ngunit sa likod ng matinding pagnanasa, may kirot, pag-aalinlangan, at pagsuko. Para kay Bellerien, ang gabing iyon ay magiging isang matamis ngunit mapait na alaala na hindi niya malilimutan. Para naman kay Damien, isa itong kasalanang mananatiling multo sa kanyang konsensya.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

Pendant trois ans, j’ai attendu de devenir la Luna parfaite pour ma meute et de donner un héritier à l’Alpha. Trois ans de mensonges m’ont transformée en une intruse dans l’amour de quelqu’un d’autre. Trois ans pour souffrir de la mort de mon bébé et chercher vengeance contre l’homme qui a défiguré mon visage et détruit mon utérus. Être capturée par ma propre meute et mourir, ou m’échapper et survivre : c’étaient mes deux seules options. J’ai choisi de me cacher et de vivre. Le Roi Lycan, Alain Turpin était le souverain le plus sanguinaire et impitoyable qui dirigeait les loups-garous d’une main de fer. Je suis devenue sa domestique personnelle, la position la plus dangereuse, où je pouvais perdre la vie à tout moment pour la moindre erreur. Mais personne de mon passé ne me chercherait jamais ici. « Toujours soumise. Ne parle pas, n’écoute pas, ne vois rien, ne dérange pas le Lycan, ou tu mourras. » Des règles simples à suivre. Je pensais bien m’en sortir jusqu’au jour où le Roi m’a fait une offre que je ne pouvais pas refuser. « Tu veux que je sauve ces gens ? Alors rends-toi à moi ce soir. Sois la mienne. Je te désire, et je sais que tu ressens la même chose. Juste une fois, Valérie... Une seule fois. » Mais ce n’était pas qu’une fois. Et la passion s’est transformée en amour. Cet homme froid et indomptable a aussi conquis mon cœur. Cependant, quand le passé revient me hanter et que la vérité sur ma naissance est révélée, je dois faire un choix une fois de plus : fuir le Roi Lycan ou attendre sa clémence. « Je suis désolée, mais cette fois, je ne perdrai pas mes petits à nouveau. Pas même pour toi, Alain. » Je m’appelle Valérie Von Calvet, et ceci est mon histoire d’amour compliquée avec le Roi Lycan.