mengapa kita perlu melakukan tepuk pramuka

Kehidupan Aria Charissa yang dahulunya bahagia kini hancur apabila ibunya meninggal dunia. Tambah pula papanya berkahwin baru membuatkan hatinya bertambah sakit. Hubungan dia antara mama tirinya juga tidaklah begitu baik. Cukup sekadar meraih hati papa. Eiyad Lutfi yang entah dari mana datang mendekati Aria Charissa secara perlahan. Ada rahsia yang disimpannya. Tapi lama kelamaan hatinya tertaut kepada Aria Charissa. Gadis yang lain daripada perempuan lain yang dikenalinya. Bukan hanya Eiyad Lutfi yang menyukainya, Aysar Idlan juga turut menaruh rasa cinta semenjak pertemuan pertama mereka di universiti. Hari demi hari dia ganggu Aria Charissa. Walaupun dia tahu hati gadis itu keras. Tapi dia tak pernah putus semangat daripada mendapatkan cintanya. Tapi kenyataan yang disembunyikan oleh Eiyad amat menyedihkan. Setelah mencintai gadis itu, adakah dendam yang tersemat dalam hati akan dilupakan.

No! no!...its impossible….no way…ayoko…. Confused. Curious. Self-denial. Fear. Mixed emotions. Yan ang nararamdaman ni Belle a nursing student na nagpupursige na makapagtapos sa kolehiyo para maiahon ang buhay nilang mag-ina sa kahirapan. It’s a weird thing para sa isang babae na magkaroon nang kakaibang feelings sa kapwa ya babae. She’s never been into girls before. Straight na straight siya pagdating sa gender preference nya pero ito ay nag iba nang makilala nya si Dina Joy Benitez, a criminology student, a feminine lesbian, a shy type person. Walang nakakaalam ng tunay niyang pagkatao maging ang kanyang pamilya na siya ay isang tibo maliban sa mga piling kaibigan. Saan kaya hahantong ang nararamdaman ni belle?

SINOPSIS WAKTU YANG HILANG Melati tersenyum hambar. Apa setelah calon rivalnya pergi, serta merta hubungannya dengan Akbar -sang suami- langsung pulih? Tidak. Apa yang telah terkoyak tidak akan bisa kembali seperti sediakala. Siapa yang bisa menjamin perasaan itu masih utuh seperti dulu? Bukankah Akbar sangat terluka saat tahu calon istri keduanya membatalkan rencana pernikahan mereka. *** Saga Badra Alam. Nama yang menggetarkan lawan yang dihadapinya. Namun dibalik ketangguhannya, sebutan anak haram bagai parasit yang melekat dalam dirinya sepanjang hidup. Mirisnya panggilan itu disematkan oleh perempuan yang dipanggilnya ibu. *** Siapa Saga? Apakah hubungan antara Melati, Akbar, Saga, Nara, dan Alita? Cus ikuti kisahnya di cerbung baru saya, WAKTU YANG HILANG.

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

Executive Secretary si Jonie ng isa sa pinakamayamang negosyante sa bansa na si Kenneth Enriquez. Di tulad ng ibang mga babae na nagkakandarapa sa Boss nya, sya lang ang natatanging walang interest dito. Ayaw nyang maging laruan ng amo nya, may plano pa cya sa buhay lalo na't nag-iisa nyang tinataguyod ang Mama nyang may Cancer. Sa di inaasahang pagkakataon ay nalaman nito na nangangailangan cya ng malaking halaga para sa pagpapagamot ng Mama nya. Inalok cya nito ng sampung milyon kapalit ang pagkababae nya at manirahan kasama ito sa iisang bubong sa loob ng tatlong bwan. Nung una ay ayaw nyang pumayag pero wala cyang magagawa. Hindi nya makakain ang prinsipyo nya at buhay ng Mama nya ang nakataya dito. Hanggang sa isang gabi ay nasampal cya nito dahil sa selos.... "Siguro ibabalik ko nalang ang pera mo Sir.. Hindi ko po kasi kayang makipag mabutihan sa lalaking nananakit ng babae. Bahala na po kung saan ako kukuha ng pang opera ng Mama ko pero ayaw ko din isaalang-alang ang buhay ko.." "Babe please!... I'm not as bad as you think. Hindi ko din alam kung bakit ko nagawa sayo yun...first time nangyari sa akin to, hindi ko na kilala ang sarili ko..." "Nakapag desisyon na po ako Sir.. aalis nalang po ako dito sa condo nyo." "Please stay... Hindi ko kukunin ang pera sayo.... sayo na yun.. para sa Mama mo, pero hindi na kita aangkinin, walang mangyayari sa atin sa loob ng tatlong buwan...wag ka lang umalis dito..." Gusto nyang pumayag...bentahe lahat sa kanya ang kondisyon ng boss nya pero ang hindi nya sigurado ay kung kakayanin nya ang pang-aakit nito sa kanya kahit pa sabihing walang mangyayari sa kanila. Masyadong matagal ang tatlong buwan para matiis nya ang karisma ng isang Kenneth Enriquez.

Minahal ni Madeline Crawford si Jeremy Whitman sa loob ng labindalawang taon, subalit siya mismo ang nagpadala sa kanya sa kulungan. Sa gitna ng kanyang sakit at pagdurusa, nakita niya pang nahulog ang lalaking ito sa ibang babae… Limang taon ang nakalipas, nakabalik na siya ng may panibagong lakas, hindi na siya ang parehong babae na pwede nilang maliitin ilang taon na ang nakararaan! Sa bago niyang anyo, sisirain niya ang kahit sinong magpapanggap at aapakan niya ang lahat ng sinumang basura. Kaya nga lang, nang sisimulan niya na ang kanyang paghihiganti sa lalaking sumira sa kanya… Biglang nagbago ang ugali nito. Mula sa pagiging isang malamig at walang emosyong tao, naging isa itong mapag-alaga, maalalahanin, at mapagmahal na lalaki! Hinalikan pa nga nito ang kanyang paa sa harap ng maraming tao habang nangakong, “Madeline, nagkamali ako na magmahal ng iba. Mula ngayon, ibubuhos ko ang natitira kong buhay para bumawi sa iyo.” Tumugon naman si Madeline, “Papatawarin lang kita kapag…. namatay ka na.”

"Anong dahilan ito ng pakikipaghiwalay mo?" tanong ni Zeus kay Maureen, "hindi kita mapaligaya sa kama? anong kalokohan ito?" "Totoo naman, hindi mo ako mapaligaya sa kama. Uuwi ka ng bahay, matapos ang ilang linggo mong pagkawala, tapos, lalayasan mo ulit ako pagkatapos. Kaya tama yang nababasa mo, hindi mo nameet ang standards na gusto ko!" sagot ni Maureen sa lalaki. "Talaga ba? Ilan ang gusto mo? makapito tayo sa isang gabi? Sige, humanda ka sa akin pag uwi---" hindi na nito naituloy ang sinasabi dahil agad niya itong sinagot. "Sino namang may sabing uuwian pa kita? ano ako, baliw?" kaagad pinutol ni Maureen ang tawag na iyon. Alam niyang galit na galit ito sa kanya. Subalit pagod na siyang habulin ang lalaki, gayong ang trato nito sa kanya ay isang basura! Tapos na ang pagiging masunurin niyang asawa. Sinayang lang nito ang pagmamahal niya. Paglipas ng panahon, naging isa siyang successful na fashion designer. Napapalibutan na siya ng mga bata at gwapong kalalakihan. Madalas niyang nakakasalamuha sa mga events ang dati niyang asawa. Minsan, kinorner siya nito sa sulok saka hinalikan. "Maureen, mahalin mo ulit ako, please.." pakiusap nito. "Gaya ng dati. Handa akong magpaalipin sayo, balikan mo lang ako."

"Sa tingin mo mamahalin kita? Hinding-hindi kita magawang mahalin Anna, kaya 'wag mo ng ituloy pa ang pagpapakasal saakin!!" "Alam kung matutunan mo rin akong mahalin Dylan, kaya pakiusap.. Pakasalan mo ako.." "Hinding-hindi kita mamahalin isinusumpa ko!" -Dylan "Nagustuhan mo ba?" Hindi ako pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko sa kanya, bakit bigla nalang siyang nag-iba? Bakit gumaganda siya sa paningin ko? At bakit.... Bakit Minahal ko siya? Siya ba talaga ang asawa ko?- DYLAN

"Kasal kana Thunder!" malakas na sigaw ko rito at kitang kita ko ang galit sa kanyang mukha. "Shut up, you bitch! Ano ngayon kung kasal na tayo? Sa tingin mo magbabago ang pakikitungo ko sayo? Huwag kang umasa Jewel! Kasal lang tayo sa papel, dala mo lang ang apelyido ko pero hindi mo ako pag mamay ari at kahit kailan ay hindi kita mamahalin! Itaga mo 'yan sa isip mo!" sigaw niya sabay alis. Bilang asawa ng lalaking pinakamamahal niya ng lubos, hanggang saan nga ba ang kaya niyang tiisin? Palagi niyang itinatanong sa kanyang sarili ang bagay na 'yon, pilit hinahanap ang tamang sagot, ngunit sa huli siya ay pikit matang iiling, itatabi ang katotohanan at patuloy na uunahin ang pagmamahal para sa kanyang asawa. Para sa lalaking kailanman ay hindi niya nakikitaan ng pagmamahal sa kanya. Hanggang saan ang kaya niyang gawin para sa pag ibig? Hanggang kailan niya kayang magtiis at lumabang mag isa? Hanggang kailan niya ilalaban ang isang laro na pilit pinapatalo ng taong mahal niya? Jewel Dawson, nag iisang anak at tagapagmana ng pamilyang Dawson, nakatakda na maging asawa ni Thunder Alcantara na nanggaling din sa mayaman na pamilya. Isang taong pagdurusa. Isang taong sakit. Isang taong pagiging miserable. Hanggang saan siya dadalhin ng kanyang pagmamahal?

Ang kasal ay isang sagradong seremonyas para sa dalawang nag-iibigan… Ngunit sa loob ng apat na taong pagsasama, ni minsan ay hindi naramdaman ni Zia na itinuring siyang kabiyak ni Louie. Kung tutuusin ay para siyang bagay na napapakinabangan lang kung kailangan ngunit hindi naman magawang pahalagahan. Isang ibong nasa hawla na hindi kayang kumawala. Lahat ng sakit at hirap ay tiniis ni Zia dahil mahal niya ang asawa. Kahit pa ibang babae ang kinahuhumalingan nito. Hanggang isang gabi, habang malakas ang buhos ng ulan ay iniwan siya ni Louie para puntahan si Bea sa ibang bansa. Mag-isa at nahihirapan habang dumadaloy pababa ang dugo mula sa pagitan ng kanyang hita. Ginapang niya ang sakit makahingi lang ng tulong para sa batang kanyang ipinagbubuntis. Makalipas ang tatlong taon, sa muli niyang pagbabalik ay malaki ang ipinagbago ni Zia… Ngunit hindi si Louie. “Hiwalay na tayo, Mr. Rodriguez!” Napangisi ito. “Mrs. Zia Cruz… Rodriguez, hindi ko pa pinipirmahan ang divorce papers. Sa madaling salita… asawa pa rin kita at hinding-hindi ka na makakawala pa sa’kin.”