lirik padang bulan nu

Angkara dia perhubungan Farhan dan Nadia Jamine hancur. Lebih teruk apabila pernikahan mereka hampir dibatalkan oleh disebabkan orang ketiga dalam perhubungan mereka. “Aku sanggup tunggu dia selama tiga tahun tetapi kenapa dia buat aku macam ni, huh!? ”- Nadia “Kau harus banyakkan bersabar dan kuat. Kau perlu tahu aku sentiasa ada bersama dengan kau”- Amalina Setelah beberapa minggu Nadia dan Farhan mula untuk berbaik namun ada lagi permasalahan yang timbul. Munculnya orang ketiga dengan perasaan yang tidak bersalah iaitu Zety. Bagaimana? bagaimana Nadia harus kuat untuk menghadapi semua permasalahan ini. “Ini semua salah faham Nadia, awak perlu dengar penjelasan dari saya dahulu sebelum awak membuat keputusan yang salah”- Farhan “Apa lagi penjelasan yang awak mahu beritahu kepada saya, saya sudah lihat semuanya dengan mata saya”- Nadia “Tak, ini bukan salah faham. Farhan beritahu sajalah perkara sebenar kepada Nadia tentang perhubungan kita sudah hampir dua bulan”- Zety “Apa!? Perhubungan korang dah hampir dua bulan? Awak memang penipu Farhan saya benci awak! - Nadia Ingatlah bahawa perasaan bukan satu permainan yang boleh dibuat main. Seseorang wanita akan terus menyayangi dan mencintai lelaki itu jika dia jujur terhadapnya jika seorang wanita itu terlalu sakit hati dan akan membuat keputusan yang luar jangkaan. Hargai lah seseorang sebelum kehilanganya.

Rosalia Nuñes is wrongfully kidnapped by the notorious Leonardo Sal. A ridiculously hot but despicable man who cares for no one else but himself. With all attempts to escape him, she must learn how to survive and stay true to herself and prevent the hatred for him from consuming her. Will she ever see the man behind the façade, or will she kill him at the first chance she gets? Moreover, two worlds collide, when betrayal, secrets, violence, passion, and power surface. ----------   “I will be the second person you send to a mental institution.”  Ruining her life purposefully. And all for what?  Because he has the power to.  Who gave him the right to play GOD?  “I swear, if I make it out of this alive, I am going to kill you, imbecile.”

Parce que la fille de son premier amour avait été enfermée dans la voiture et avait succombé à un coup de chaleur, mon père, dans un accès de rage irrationnelle, m’a attachée et enfermée dans le coffre de la voiture. Ses yeux, dénués de toute pitié, se sont posés sur moi avec un dégoût palpable. « Je n’ai pas de fille aussi vile que toi », m’a-t-il lancé, « reste ici et paie le prix de ta faute ! » Je l’ai supplié de me pardonner, ma seule requête étant de pouvoir respirer l’air frais à nouveau. Mais sa réponse était aussi glaciale que l’acier : « Personne ne peut la laisser sortir à moins qu’elle ne soit morte. » La voiture, garée dans l’obscurité du garage, offrait un silence lourd. Pendant des heures, puis des jours, mes appels désespérés se perdaient dans l’indifférence totale du monde extérieur, ne pouvant pas percer l’épaisse solitude de cet endroit. Le temps s’est étiré dans une lente torture, et ce n’est qu’au septième jour que mon père, enfin, s’est souvenu que, malgré tout, j’étais sa fille. Mais il ignorait alors que j’étais déjà morte, engloutie par l’obscurité de ce coffre, mon âme éteinte à jamais...