laserblast ok ko

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Lake Monteverde: adopted and a prodigal son who never follows any rules other than his own. Aniya, "My life, my own rules." Sa pagnanais na maisalba ang lupang kinatitirikan ng bahay, naging stalker si Millow nito nang mapag-alaman ng dalagang pamamay-ari ng lalake ang kinatitirikan ng nag-iisang ari-arian nila. Millow: Inosente man sa ngalan ng pag-ibig, ito ang kanyang naging misyon. "Mapapasunod kita sa nais ko, Lake Monteverde, by hook or by crook. Whatsoever!" Pero—hindi pala ganun kadali ang pinasok ni Millow. Langit at impyerno ang magiging buhay ng sinuman na magtangkang paibigin ang lalake.

Na sa bingit na sana ng tagumpay si Cecilia sa paghihiganti laban sa mga Samson, ang pamilyang umampon sa kanya na siyang dahilan sa ilang taong paghihirap niya. Ngunit tatlong putok ng baril mula sa lalaking itinuturing na niyang kapatid ang agad na bumawi sa buhay niya, or so she thought, dahil sa muling pagbukas ng kanyang mga mata ay natagpuan niya ang sarili niyang nakakadena sa loob ng isang madilim na underground. She then realized, that her soul was transmigrated in the body of the mentioned character in the book that she once read. Cecilia Eckhart Campbell, the unwanted wife of the male lead. ' I will not let the book dictate your life Cecilia. Gagawin ko ang lahat upang manatiling buhay ang character mo hanggang sa huling kabanata ng librong ito. I, Cecilia Samson, who's currently living in the body of Cecilia Eckhart Campbell, is ready to dominate and play a hellish game in this hellish world. ' -- Cecilia Samson

“I-I ran away,” hagulgol ko na tuluyan na ngang bumigay nang makalayo na sa Twin Towers ng Atkinson. “You what?!” gulat akong tinignan ni Franz mula sa salamin sa harap. Hindi ko na nga lang siya nakausap ng maayos dahil tanging luha ko na lamang ang naghahari sa akin ngayon. Parang pinipiga ang puso ko. Gustong-gusto ko pang ipaglaban si Alaric at maikasal sa kanya pero ayaw kong madamay siya sa gulo ng buhay ko. Kung ikapapahamak niya lang din, ay huwag na lang. Yes, I am the billionaire’s runaway bride... --•❦•-- Si Myrthala Zachra Armani Laurenco ay namulat sa isang marangyang pamilya. Puno ng pagmamahal ng mga tao sa kanyang paligid kaya gano'n na lamang siya nalugmok nang sa isang iglap ay natuon ang atensyon ng lahat sa kanyang bruhang pinsan. Nawala ang lahat sa kanya: pagiging heiress, atensiyon ng ama at ang mismong fiance. She became a murder suspect and she's been hated by everyone around her. Pakiramdam niya ay pinaglalaruan at inabandona na siya ng mundo. Not until she met Alaric Atkinson. Ang tusong bilyonaryo at tagapagmana ng mga Atkinsons. Kaya ng malamang half-brother siya ng dating fiance, kinuha niya ang oportunidad na ito upang alukin siya ng kasal. 'Yon nga lang, ang kasal para kay Alaric ay sakal. Ngunit paano kung sa gitna ng kanilang laro ay may mabuo? Malilinis pa kaya ni Thala ang kanyang pangalan o mauuwi lamang siya sa kapahamakan? Where will Thala be taken by her impulsiveness and her blossoming seduction towards her brother-in-law? Is Alaric Atkinson a predator or a prey? An ally or an enemy?

Pinagmasdan ko ang pamilyang Villiary.. masayang pamilya, mayaman at mababait rin ang mga taong ito pero hindi ko lang maintindihan kung bakit kinulong nila dito ang nagiisa nilang anak. Walang kaibigan at walang muwang sa mundo. Kahit twenty years old na ito para siyang bata kung umasta. Isa lang naman ang masisi ko kundi ang parents niya. Hindi magalit ang anak niya sa ginawa nila dahil napaka inosente ni Irriene. Hindi niya alam kung anong nangyari sa labas ng mansyon nila. Wala rin siyang pakialam dahil simula bata nandito na siya sa loob. Umiyak ito na parang bata sa harap ng mommy at daddy niya habang ang mommy niya kinausap siya na parang bata rin. Okay lang sana kung tratuhin siya ng nababagay sa edad niya pero hindi. Tama lang na ipakilala ko si Dinnese sa kanya para mabantayan ko parin siya kahit hindi ako nagtuturo sa kanya. The world is cruel and her world is the worst.

Si Clara Annette Alvarez ay isang tagapagmana ngunit balak siyang ipakasal sa isang mayaman na matanda kaya tumakas siya sa kanilang mansion. Dahil sa kalasingan nagkrus ang landas nilang dalawa ni Noah Rafael Garcia, dahil sa kahilingan niyang makatakas sa kaniyang problema hinamon niya ang lalaki. Ngunit ang hamon na iyon ay nauwi sa mainit na gabi nilang dalawa. Kinabukasan ay nagulat si Clara ng makita ang lalaking nasa tabi niya mahimbing na natutulog, mabilis siyang bumangon at tumakbo palayo. Ngunit hindi niya inaasahan na ang maiinit nilang gabi ng estranghero na nakasama niya ay magbubunga ng isang anghel na hindi niya inaasahan. Noong araw na nalaman niya na buntis siya, nagulat siya noong makita ang tauhan ng kanilang pamilya sa ospital at balak siyang kunin, ngunit mas nagulat siya noong marinig ang pamilayar na seryosong boses ng lalaki. “Subukan nyong hawakan ang ina ng anak ko, buburahin ko kayong lahat dito sa mundo!” sigaw nito.

Dahil sa utang na loob ni Solemn sa pamilyang umampon sa kaniya ay pumayag siyang magpakasal sa lalaking hindi niya pa nakikilala. Gayun pa man ay pumayag siyang ipakasal upang makabawi sa pamilyang umampon, nag-aruga at nagmahal sa kaniya. Gusto mang umayaw ng kaniya isipan ngunit ang kaniyang puso ay nakakaramdam ng kilig at pananabik. Kahit na gano'n ay hinayaan niya lang hanggang sa nakita niya ang lalaking papakasalan at nasabi niya lang sa kaniyang sarili "Gagampanan ko ang responsibilidad bilang asawa niya pero hindi ibig sabihin no'n pag-aari ko na siya. Magiging isa kami ngunit magiging malayang ibon pa rin siya. Gagawin niya ang kaniyang gusto at ako ay may limitasyon na, 'di na katulad ng isang malayang paru-paro. Pagsisilbihan ko siya upamg hindi mapahiya ang pamilyang nagpalaki at nag-aruga sa akin sa loob ng dalawang put apat na taon. This is my way of paying my debt of gratitude to their sacrifices and cared for me."

Pumayag sina Hyder at Jihan na magpakasal sa isa't isa base sa napagkasunduan ng magulang nila. Napag-usapan ni Hyder at Jihan na palabas lamang ang gagawin nilang pagpapakasal at magdidivorce sila pagkatapos ng dalawang taon dahil may girlfriend na si Hyder. Nasasaktan man ay tinitiis ni Jihan dahil totoong mahal nya si Hyder. Nagkaroon ng lakas ng loob si Jihan na aminin ang totoong nararamdaman sa asawa. Mula noon ay naging malamig na ang trato ni Hyder at madalas gumagawa pa ito ng mga bagay na ikakadurog ni Jihan. Napagpasyahan ni Jihan na palayain na Hyder dahil hindi na nya kinakaya ang sitwasyon nya. Hanggang sa isang kakaibang uri ng sakit ang dumapo kay Jihan. Nilihim ni Jihan ang kanyang sakit. Sumusubok si Jihan na magpagamot pero hindi nya alam kung hanggang kailan kakayanin ng katawan nya. Muling makikipag-ugnayan si Jihan kay Hyder upang ipagbigay alam ang buong katotohan ngunit sarado na ang isip at puso ng binata. Sa pagkakataong malalaman ni Hyder ang kalagayan ni Jihan, lalambot kayang muli ang kanyang puso? Hanggang kailan lalaban si Jihan para sa lalaking mahal nya? Hanggang kailan din nya lalabanan ang sakit na dumapo sa kanya? "Kahit isa man lang sa laban na ito ang maipanalo ko, masaya na ako"- Jihan

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

"H'wag mong kunin ang anak ko..." "We need the baby so your twin can marry the billionaire!" Lorraine lived her life to fulfill what her twins lacks of. It was all good at first. She was good at everything even if their parents favors her twin more. Not until her twin decided to use her for the sake of money and ruin her life. And as they snatched her child from her arms, tears started flooding down her cheeks. "Babalik ako. Babalikan ko kayo." The Ex Wife's Revenge written by tipsyfairy