Génie

เมื่อซุปตาร์อัลฟ่าผู้เย่อหยิ่งอย่าง อิสรา ต้องมาร่วมงานกับ คีรินทร์ โอเมก้าหน้าหวานที่เขารังเกียจตั้งแต่แรกเห็น อคติที่มีต่อกันกลับค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นแรงดึงดูดที่ไม่อาจหลีกหนี ฟีโรโมนที่ไม่เข้ากันกลับพันธนาการหัวใจของทั้งคู่ไว้โดยไม่รู้ตัว นี่คือเรื่องราวของศัตรูที่ถูกโชคชะตาบังคับให้ใกล้ชิด และอาจลงเอยด้วยความรักที่ไม่มีใครคาดคิด

Julian Alnwick had his life stripped away from him at a young age. Emotions? He had none of those. At least not until he met his mentors, Dimitri and Ambrosia (The King and Queen of his kind). Due to certain unfortunate events and the little fact that he was reborn with the mark of the next King to take the throne, he now has more responsibilities than he had before — albeit controlling his thirst. A Queen to stand by him? That was something he thought of but never pictured himself having. his intellect might have surpassed many but his boyish looks would not be appealing enough to attract someone. So, what happens when he receives a little help from an unlikely source? A little help known as a mate bond, tying him to a werewolf. A Vampire and Werewolf pairing, what could possibly go wrong? (FOUTH BOOK OF THE MATE SERIES! _________________________________ Book will not make sense if you don't read BOOK ONE: P.S. You're my mate, BOOK TWO: She's my mate, BOOK THREE: I'm his mate.

My family was attacked by rogue wolves when we entered their territory. My wolf was gravely injured, and in the end, I was the one who saved everyone.
As I collapsed, exhausted, no one came to me—they all ran to my adopted sister, Fiona, fussing over a few shallow scratches.
By the time pack members carried me to the infirmary, the healer delivered the cruel news: my wolf had been struck by a silver dagger, and the one-month-old pup in my womb wouldn’t survive.
Yet my mate, Luke, had given the only life-saving treatment to Fiona. With no other choice, I refused the healer’s remedies and numbed my wolf’s pain with crude herbs—knowing it would only buy us three days before death.
In those last days, I let everything go. I gave Fiona all my possessions and insurance money while my parents smiled in approval. I signed the bond-severing agreement Luke slid across the table without a second thought. Luke was satisfied, believing I was considerate. Kane, my brother, nodded his head when I told him to give my room to Fiona.
Even my son, Jim, squealed with joy when I asked him to call her “mom.” No one questioned why I gave all my belongings to Fiona, and their approving gazes said it all: “Good. The old Emma is back. But as the clock ticked down, one thought haunted me:
When they find our bodies—my wolf and my unborn pup—will that satisfaction turn to regret?

เนตรดาว ดาราสาวที่อยู่ในช่วงประสบความสำเร็จสูงสุดของอาชีพนักแสดง แต่แล้วอุบัติเหตุก็พาให้เธอต้องกลายมาเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ ฮวาอิงหลง บุตรสาวของขุนนางต้องโทษ จากคุณหนูสูงศักดิ์ต้องกลายมาเป็นสาวใช้ แผนพิชิตใจท่านแม่ทัพจึงเริ่มต้นขึ้น.... “ท่านแม่ทัพเคี่ยวกรำข้า จนแข้งขาข้าล้าไปหมดเจ้าค่ะ”

เรื่องราวความรักของ "เพทาย" กับ "ใบข้าว" ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกันจากแผนการบางอย่างของเพทาย ความใกล้ชิดทำให้ทั้งคู่เกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน อะไรต่างๆมันคงจะง่ายกว่านี้ถ้าความสัมพันธ์นี้ไม่ได้เริ่มจากการหลอกลวง

น้ำหวานสาวน้อยที่อ่อนแอไร้เดียงสา ตกหลุมรักพี่สายชล เพื่อนสนิทของพี่ชายเข้าอย่างจัง โชคชะตาจึงนำพาทั้งสองให้ได้มาใกล้ชิดกันและกัน ความรักที่เฝ้ารอคอยมาเนิ่นนานก็เริ่มเบ่งบานขึ้น จากเพื่อนพี่ชายสุดเงียบขรึมแปรเปลี่ยนเป็นหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ แล้วแมวน้อยอย่างเธอจะรอดพ้นไปได้อย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักที่เต็มไปด้วยความโรแมนติก ความหวานซาบซ่า และความท้าทายของหัวใจใน "รักแรก คนเดียว คือเธอ" นิยายที่จะทำให้คุณหลงรักในทุกย่างก้าวของความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหวานและสายชล

"Menikahlah denganku, maka hidupmu akan mudah." Enteng sekali Kenzo berucap di hadapan Desti, setelah menikahkan suami Desti dengan adiknya. Akankah Desti menerima lamaran Kenzo? Entah untuk balas dendam atas perselingkuhan suaminya, atau untuk menghangatkan ranjangnya yang hampa setelah menjanda?

La septième année où j'étais amoureuse de Léo, il a hérité du poste d'Alpha de son frère défunt. Et aussi de la femme de son frère, l'ancienne Luna, sa belle-sœur selon la morale, Jasmin. Chaque fois qu'il couchait avec sa belle-sœur, Léo me disait doucement : « Mia, tu es ma seule et unique compagne. Quand Jasmin sera enceinte et qu'elle aura donné naissance à l'héritier de la meute de Blazetooth, je célébrerai la cérémonie du Marquage avec toi. » Il disait que c'était la seule condition imposée par sa famille pour qu'il hérite de la meute de Blazetooth. Pendant les six mois après son retour à la meute de Blazetooth, il avait couché cent fois avec Jasmin. Au début, c'était une fois par mois, puis, il passait ses nuits là-bas tous les jours. Après ma centième nuit blanche à l'attendre, Jasmin est enfin tombée enceinte. En même temps, la nouvelle de la cérémonie du Marquage entre lui et Jasmin est arrivée. En entendant la nouvelle, mon fils m'a demandé avec innocence : « Maman, ils ont dit que papa allait faire la cérémonie avec la Luna qu'il aime, alors, pourquoi ne vient-il pas nous chercher à la maison ? » « Parce que la Luna qu'il aime, ce n'est pas maman. » J'ai caressé la tête de mon fils, « Mais ce n'est pas grave, maman va te ramener dans notre vraie maison. » Ce que Léo ne savait pas, c'était qu'en tant que fille unique d'Alpha de Merville, je ne me suis jamais souciée du titre de Luna de la meute de Blazetooth.

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคแยกจากนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" เมื่อภัทราอ่านนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" จบ เธอก็รู้สึกอึดอัดคับข้องใจแทนหานอี้หลง พระรองของเรื่อง หานอี้หลง ชายหนุ่มที่อ่อนโยนแสนดี แต่กลับต้องมีชะตากรรมที่น่าสงสาร และเมื่อภัทราได้ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของเจียงอันเล่อ ตัวละครในนิยาย ภารกิจพิทักษืหานอี้หลง ชายในดวงใจที่ใครๆ ก็ตีตราว่าเป็นแค่พระรองก็เริ่มต้นขึ้น แล้วภัทราจะช่วยให้หานอี้หลงหลุดพ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายได้หรือไม่ ติดตามใน "ข้าน้อยเป็นติ่งพระรอง"

Ma famille a été attaquée par des loups sauvages lorsque nous avons pénétré sur leur territoire. Ma louve a été gravement blessée, et finalement, c'était moi qui ai sauvé tout le monde. Alors que je m'effondrais, épuisée, personne n'est venu vers moi, ils ont tous couru vers ma sœur adoptive, Félicie, en se souciant de quelques égratignures superficielles. Lorsque les membres de la meute m'ont transportée à l'infirmerie, le guérisseur m'a annoncé la terrible nouvelle : ma louve avait été frappée par un poignard d'argent et que le petit d'un mois que je portais dans mon ventre ne survivrait pas. Pourtant, mon compagnon, Luc, a donné à Félicie le seul traitement qui pouvait sauver la vie. N'ayant pas d'autre choix, j'ai refusé les remèdes du guérisseur et j'ai soulagé la douleur de ma louve avec des herbes rudimentaires, sachant que cela ne nous donnerait que trois jours avant la mort. Au cours de ces derniers jours, j'ai tout laissé aller. J'ai donné à Félicie toutes mes possessions et l'argent de l'assurance, tandis que mes parents souriaient en signe d'approbation. J'ai signé sans hésiter l'accord de rupture de lien que Luc m'a glissé sur la table. Luc était satisfait, convaincu que j'étais attentionnée. Kévin, mon frère, a hoché la tête lorsque je lui ai dit de donner ma chambre à Félicie. Même mon fils Jérémie, quand je lui ai demandé d'appeler Félicie « maman », s'est écrié joyeusement. Personne ne m'a demandé pourquoi j'avais donné toutes mes affaires à Félicie, et leurs regards approbateurs en disaient long : « Bien. L'ancienne Emmanuelle est de retour. » Mais à mesure que le temps passait, une pensée me hantait : « Quand ils trouveront nos corps, celui de ma louve et celui de mon petit à naître, cette satisfaction se transformera-t-elle en regret ? »