enaknya kontol papa

Tangis Karin pecah ketika ia membawa surat kelulusan sekolah namun rumahnya malah berantakan dan dikepung oleh puluhan mafia. Pak Arnold selaku sang ayah berlutut di sebelah pria gagah yang menggunakan pakaian serba hitam beserta kacamata hitam. "Itu putrimu?" ucapnya dengan suara gagah. "Jangan ganggu putriku dia tidak ada sangkut pautnya dengan apapun yang aku lakukan tuan, tolong hukum aku dengan semua kesalahanku tapi jangan usik putriku tuan, Eriko." ucapnya dengan nada memohon. "Tapi aku suka dia dan kamu tetap akan menerima semua ganjaran atas pengkhianatanmu!" Dor! "Papa!" Karin berteriak histeris. Sejak hati itu Karin tak dapat melupakan luka yang terjadi di depan matanya. Namun yang paling membuat ia putus asa dirinya kini menjadi tawanan mafia kelas kakap yang ditakuti semua aliansinya. "Jika mau ibumu berumur panjang, layani aku perempuan jala**!"

Mauve never taught she would meet Hendrick again. Subalit  nang mag-krus ang kanilang landas, dumating ito kung kailan bagsak na bagsak siya at kailangang-kailangan niya ng tulong.He offered help which she reluctantly accepted dahil kailangan niyang bumalik sa San Carlos. Alam niyang sa pagbabalik niya ay anumang iwas ang gawin niya ay muli niyang makakaharap ang kanyang papa at kapatid.Ganoon nga ang nangyari. Natuklasan niya na hindi humupa ang maliit na galit ng kanyang ama sa kanya. Gayundin ang Ate Tiffany niyang nagbanta pang aangkinin muli nito si Hendrick sa kabila ng katotohanang may asawa na ito.Nakabuo ng plano si Hendrick, magpanggap daw silang magkasintahan para layuan na siya ng Ate  niya. Pumayag naman siya at natuklasan niya, she enjoyed playing the role of being his fiancée. Compatible sila sa lahat ng bagay, especially when they were kissing. He even offered marriage na tinanggap niya naman .Pero hindi niya maiwasang makadama ng agam-agam. Alam niyang bahagi lamang iyon ng pagpapanggap nila. Magpapatuloy ba ang pagpapanggap ni Mauve at Hendrick bilang magkasintahan, o mauuwi ba ito sa totoong pagmamahalan?

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya