dungeon crawler carl 6

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

ทั้งสองคนเคยรู้จักกันตอนที่นิวเยียร์เรียนอยู่ปีสอง สาวสวยทั้งเคยเต๊าะ เคยหยอดคำหวาน แต่หนุ่มเลขาสุดหล่ออย่างเพิร์ธก็ซึนเกินที่จะเข้าใจว่าเธอกำลังให้ความสนใจ จนกระทั่งเรียนจบความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่พัฒนาไปมากกว่าคนรู้จัก แต่หลังจากนั้น 6 เดือนทั้งสองคนก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้งเพราะว่าเธอเมาจนครองสติพาตัวเองกลับบ้านไม่ได้ และก็ได้เพิร์ธเป็นคนมารับกลับ แต่ก็เมาจนหลับคารถ เขาจึงพาเธอกลับไปนอนที่คอนโดของตนเองแทน คราแรกจากที่แค่ไปรับเธอตามคำสั่งของเจ้านาย แต่ใครจะคิดว่าหลังจากที่พบกันอีกครั้งในวันนั้น เขาจะโดนหญิงสาวขี้อ้อน ขี้อ่อย เดินหน้ารุกจีบแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ต้องอ่อยยังไง ถึงจะได้ผัวเป็นคุณเลขา ***** “คิดว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันครับ” “ทำ… แบบว่า…” “หมายถึงเรื่องที่ผู้ชายกับผู้หญิงทำร่วมกัน” “ค่ะ” นิวเยียร์ขานรับด้วยหัวใจที่เต้นระรัว อย่าบอกนะว่าเธอกับเขามีอะไรกันแล้ว “เช้านี้คุณรู้สึกอะไรบ้างล่ะครับ” “แค่ปวดหัวค่ะ” “นั้นก็แปลว่าคุณแค่เมาครับ ผมยังไม่ได้ทำอะไร” “แล้วทำไมถึงไม่ทำล่ะคะ” *****