bailarín

Le jour de son anniversaire, Claire a perdu sa mère, la seule famille qui lui restait. Son mari n'était pas là pour célébrer son anniversaire, ni pour assister aux funérailles de sa mère. — Il était parti à l'aéroport accueillir son Amour Idéal.

Mariée depuis trois ans, Clara n'a toujours pas réussi à gagner la faveur de Léo. Après un malentendu, elle s'est décidée à divorcer et est retournée chez les Gasmi pour reprendre sa place de jeune dame. Son père faisait le mignon en disant : « Ma chérie, quand vas-tu prendre la relève de mon Groupe ? » Sa mère souriait radieusement : « Viens travailler avec maman en tant que conceptrice ! Avec mon soutien, tu vas réussir et te faire un nom ! » Sa grand-mère avait un air sérieux : « Deviens médecin, puisque tu as une aptitude pour la médecine, ce serait dommage de ne pas être médecin. » Elle a demandé : « Papy, qu'en penses-tu alors ? » Son grand-père qui se mettait à l'aise a répondu : « Et si on se retrouvait chaque jour pour prendre un thé, planter des fleurs et profiter de la vie de retraité en avance, ça te dit ? » Clara pensait que c'était le moment le plus heureux de sa vie, mais qui aurait pensé que ce salaud，qui avait une forte envie de divorcer d'elle viendrait la coller ? « Clara, je regrette d'avoir divorcé de toi ... » a-t-il déclaré En état d'ivresse, ce salaud la serrait dans ses bras, les yeux rouges et la voix étouffée : « Pourrais-tu m'appeler une fois de plus Chéri ? » Elle a souri en coin : « Mon ex-mari, tu manques vraiment de dignité ! » L'ex-mari : « Ma femme privilégie la dignité ! »

Quand l'amour s'emmêle, on se rend compte que dans ce monde la seule différence qui existe entre l'homme et la femme c'est le sexe, sinon la différence de religion, de culture, de pays...etc ne sont que des problèmes qu'on arrive pas à cerner. Mais l'amour ne gagne toujours pas surtout quand le problème cla religion. Cette histoire touchera la différence de la religion.

Parce que la fille de son premier amour avait été enfermée dans la voiture et avait succombé à un coup de chaleur, mon père, dans un accès de rage irrationnelle, m’a attachée et enfermée dans le coffre de la voiture. Ses yeux, dénués de toute pitié, se sont posés sur moi avec un dégoût palpable. « Je n’ai pas de fille aussi vile que toi », m’a-t-il lancé, « reste ici et paie le prix de ta faute ! » Je l’ai supplié de me pardonner, ma seule requête étant de pouvoir respirer l’air frais à nouveau. Mais sa réponse était aussi glaciale que l’acier : « Personne ne peut la laisser sortir à moins qu’elle ne soit morte. » La voiture, garée dans l’obscurité du garage, offrait un silence lourd. Pendant des heures, puis des jours, mes appels désespérés se perdaient dans l’indifférence totale du monde extérieur, ne pouvant pas percer l’épaisse solitude de cet endroit. Le temps s’est étiré dans une lente torture, et ce n’est qu’au septième jour que mon père, enfin, s’est souvenu que, malgré tout, j’étais sa fille. Mais il ignorait alors que j’étais déjà morte, engloutie par l’obscurité de ce coffre, mon âme éteinte à jamais...

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

เพราะ พ่อของเธอ เสียชีวิต จากการทำงาน ให้กับเค้า เจ้านายวัยสี่สิบกว่าปี ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อของเธอ จึงเกิดความสงสาร ความสงสาร แปรเปลี่ยน เป็นความเอ็นดู และ ก่อเกิด ความรัก ฉันแก่แล้วนะดอกแก้ว ภูบดินทร์ บอกกับคนตรงหน้า เสียงเบา แก่แล้ว อายุมากแล้ว จะมีเมียเด็ก ได้ยังไง

หนุ่มสาววัยเรียน ที่มีความใคร่ และความต้องการ จนก่อเกิดเป็นความรัก และต้องการครอบครองเป็นเจ้าของหัวใจของอีกฝ่าย จนมีเหตุให้ต้องเลิกลา และกลับมาพบกันใหม่อีกครั้งในวัยทำงาน แต่บาดแผลในอดีต กลายเป็นกำแพงความรักครั้งใหม่

"ไม่ว่าคนไหนมันก็ไม่ต่างกันหรอก กูไปดูตัวก็เพื่อให้แม่สบายใจเท่านั้นแหละ" "ไม่แน่ คนนี้อาจจะไม่เหมือนคนอื่นก็ได้นะมึง" "เหมือนหรือไม่เหมือนกูก็ไม่ชอบ คู่ชีวิตที่มาจากการที่ผู้ใหญ่จับคู่ให้ ร้อยทั้งร้อยไม่มีทางที่จะรักกันได้จริงๆ หรอก!" "งั้นกูขอให้ครั้งนี้มึงเจอผู้ชายที่มาดแมนแฮนด์ซั่ม หล่อ รวย กล้วยใหญ่จนมึงหลงหัวปักหัวปำเลย สาาาาธุ!" ถ้อยคำเพ้อฝันทำคนฟังส่ายหน้าขำอย่างเหนื่อยหน่ายใจ ก็พูดไปเรื่อย คนแบบนั้นถึงจะมีอยู่จริงแต่ก็ไม่ได้จะโคจรมาเจอกันได้ง่ายๆ ไหม วัดจากคนก่อนๆ ที่แม่หามาแล้วห่างไกลสุดขอบฟ้าเลยบอกตรงๆ! แล้ว...ใครมันจะไปคิดว่าสิ่งที่เพื่อนพูดไว้มันจะเป็นเรื่องจริง!!

เพราะว่า สถานะ ที่อยู่ตอนนี้ ทำให้ ต้องตัดใจ แม้ว่าจะผลักไส แต่มองหา แม้ว่า อยากจะเดินเข้าไป แต่สุดท้าย ต้องเดินหนี ความรักต้องห้าม ของเขาและเธอ มาในวันเวลา ที่ไม่เหมาะ ไม่ควร แต่จะทำยังไง ในเมื่อหัวใจ มันต้องการเธอ เพียงคนเดียว เท่านั้น เธอ ไม่อยากเดินเข้าไป แต่ ทำไม หัวใจยังคิดถึงแต่เขาคนเดียวเท่านั้น

นิชาทำงานเป็นเลขาของอัคคีมากว่าห้าปีแล้ว จะว่าไปก็นานเหมือนกัน... ด้วยนิสัยขาดผู้หญิงไม่ได้ของอัคคีทำให้เขาต้องเปลี่ยนเลขามาแล้วหลายคน นั่นเพราะไม่มีใครสามารถรับมือกับบรรดาผู้หญิงของเขาได้ และแม้ว่านิชาจะทำได้แต่ก็ไม่ได้เต็มใจทำ เธอห้ามความเจ้าชู้ของอัคคีไม่ได้...พอๆ กับที่ห้ามใจไม่ให้ 'รัก' เขาไม่ได้เหมือนกัน ใช่แล้วล่ะ... 'เธอรักเขา' มันน่าตลกจริงๆ เพราะนอกจากความหล่อ รวย เก่งแล้วเขาก็แทบจะไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกิดขึ้นตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เจ็บแปลบทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น นิชาพยายามตัดเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันแล้ว... แต่เธอคงมีความอดทนไม่มากพอถึงได้ทนไม่ไหวอีกต่อไป! // *Talk* เรื่องนี้เป็นแนวตัวร้ายจับฉลากได้บทพระเอกค่ะ เนื้อเรื่องหน่วงๆ ดราม่าไม่หนักเท่าไรค่ะ(มั้งนะ) แต่ความอยากหยุมหัวใครสักคนมีแน่นอน *คำแนะนำก่อนอ่าน* มีคำหยาบ ฉากผู้ใหญ่และการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ไม่มีอยู่จริง กรุณาอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น