All Chapters of ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม: Chapter 71 - Chapter 80

เซี่ยฉางถูกเสียงร้องไห้ของเยว่อวิ๋นกับต้าเป่าทำให้หวาดผวา ชายวัยกลางคนไม่กล้าชักช้า รีบหันไปสอบถามเอากับสือโถทันทีสือโถเดิมก็มีใจเอียงเอนอยากช่วยเหลือบ้านลูกพี่ลูกน้องอยู่แล้ว จึงนำประโยคคำพูดที่เถี่ยตั้นกับหม่าตั้นด่าว่าเยว่อวิ๋นมาย้อนให้ฟังอย่างละเอียด รวมถึงข่าวลือซุบซิบที่ตัวเขาเองเคยได้ยินหลาย

ฟังแล้วมุมปากเยว่อวิ๋นพลันบิดค้างไปวูบหนึ่ง บ้านเจ้างั้นหรือ นั่นจะรวมถึงสามีนางด้วยไหม คิดแล้วหญิงสาวจึงส่งเสียงเรียกเตือนสติลูกศิษย์วัยเกินครึ่งร้อยของตนเบาๆ“จางถิง” แก่แล้วไฉนยังทำตัวเลือดร้อนอยู่อีกกัน เกิดเป็นลมเป็นแร้งไปจะทำอย่างไรนางยังไม่อยากเป็นอาจารย์คนแรกในประวัติศาสตร์ ที่ต้องตั้งป้ายบ

เยว่อวิ๋นไม่รู้ความคิดของคนเหล่านี้ หากนางรู้คงปรบมือให้พวกเขาแล้วเอ่ยพร้อมรอยยิ้มว่า ‘ยินดีด้วย พวกเจ้าเดาถูกแล้ว’ เป็นแน่ถูกแล้ว นางจงใจพูดทำลายชื่อเสียงเซี่ยหว่านหรู ก็แล้วอย่างไรเล่า ในเมื่ออีกฝ่ายป่าวประกาศไปทั่วว่านางคบชู้ แล้วทำไมนางจะโยนคำว่าบ้าผู้ชายใส่ศีรษะอีกฝ่ายบ้างไม่ได้ล่ะโดนตบแก้มซ้

อาบน้ำทำแผลให้ซาลาเปาคนพี่เสร็จ เยว่อวิ๋นก็ส่งคนไปให้เซี่ยฉงอวิ๋น จากนั้นก็หนีบซาลาเปาคนน้องมาอาบน้ำบ้างระหว่างรอมารดากับน้องสาวอาบน้ำ ต้าเป่าก็ช่วยบิดาทำธุระส่วนตัว พร้อมกับเล่าเรื่องราวที่ประสบมาวันนี้ให้อีกฝ่ายฟังเซี่ยฉงอวิ๋นคิดถึงน้ำเสียงราบเรียบที่ได้ยินตอนคนกลับมา ความรู้สึกเจ็บแปลบอย่างน่าป

“เจ้า… เฉียนซานใช่ไหม”“ใช่ขอรับ” เฉียนซานรับคำ เขาคาดไม่ถึงว่าเยว่อวิ๋นจะจดจำเขาที่เป็นแค่เด็กจัดยาได้ฉับพลันประตูรถม้าก็เปิดออก มือเรียวมองเห็นข้อนิ้วชัดเจนของบุรุษยื่นออกมาจับชายผ้าม่าน เยว่อวิ๋นมองใบหน้าหล่อเหลาของผู้ลงมาใหม่พลางเลิกคิ้วสูงอย่างประหลาดใจที่แท้ก็เป็นเจ้าของหงจือหลินนี่เอง เมื่อ