All Chapters of กลลวงรักท่านประธาน: Chapter 21 - Chapter 30

" มิ้นท์ ! " เชอรี่มองร่างบางที่กำลังเก็บผลส้มอย่างชำนาญ หลังจากที่เธอกลับมาเมืองไทยเธอก็เหมือนมีอาการคล้ายคนอกหัก เธอจึงได้ทำการคาดคั้นเพื่อนสาวคนสนิทของเธอ จนรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอาของไตรภพ เพื่อนเธอจึงขายทุกอย่างที่บ้านเดิมแล้วย้ายออกมาทำโฮมสเตย์แนวธรรมชาติที่เชียงราย ถึงแม้เธอดูมีความสุขดีขึ้นแต่ก็ยังมีเหม่อลอยอยู่บ้างเมื่ออยู่ลำพัง ถึงแม้เวลาผ่านไปปีนึงแล้วแล้ว แต่มินตราเธอก็ยังมีอาการอยู่บ้าง แม้มินตราจะมีหนุ่มมาสนใจเธออยู่หลายคน แต่เธอก็ยังไม่สนใจใคร เธอเองก็พยายามลุ้นมินตรากับคุณชาติเจ้าของไร่ภูตะวัน เขาแลดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีแสนอบอุ่น เค้าน่าจะดูแลเพื่อนสาวของเธอได้ดี เท่าที่เธอเห็น คุณชาติเองก็ดูมีใจกับเพื่อนเธอไม่ใช่น้อย มินตราเองก็สนิทสนมกับคุณชาติเค้าเป็นพิเศษกว่าผู้ชายคนอื่นๆ" อ้าว !.เชอรี่มาถึงนานยัง "" ซักพักแล้วจ๊ะ มัวแต่มองดูแม่เลี้ยงสั่งงานลูกน้องอยู่ "" แม่เลี้ยงอะไร เพิ่งจะเริ่มทำเอง นี่ดีนะที่ได้คุณชาติเข้ามาช่วยแนะนำ ไม่งั้นอีกนานกว่าจะเข้ารูปเข้ารอย " "จ้า... เพื่อนสาวคนสวยของฉัน เธอก็รีบตกร่องปลงใจกับคุณชาติเขาซักทีซิ ถ้าแกได้เจอะผู้ชายดีๆ ก็รีบลืม

ตฤณเดินออกมาด้านนอก เขาเห็นมินตรายืนคุยชายหนุ่มคนใหม่ที่เข้ามาอย่างสนิทสนม ตฤณรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที ผู้ชายคนนี้ ใครกันมายุ่งอะไรกับผู้หญิงของเขา ตฤณเดินไปทางสองคนนั้นพร้อมเอามือโอบไปที่บ่าของมินตราเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ"มิ้นท์ มายืนตรงนี้นี่เอง อ้าว ! สวัสดีครับ มิ้นท์...จะไม่แนะนำคุณคนนี้ให้ผมรู้จักบ้าง เหรอ "มินตราหันมองหน้าตฤณ ( ถือโอกาศเลยนะ มินตราแอบคิดในใจ )" อ๋อ...ค่ะ นี่คุณชาติเจ้าของไร่ภูตะวัน ที่ติดกับไร่ของดิฉันค่ะ ส่วนนี้คุณตฤณเป็นท่านประธานบริษัทของเครือเลิศตระกูลน่ะค่ะ มินท์ว่า เราไปร่วมวงทานข้าวทางโน้นดีกว่านะค่ะ "พลางพยายามเอี้ยวตัวให้หลุดจากการโอบกอดของตฤณ แล้วเดินนำไป ชาติกำลังจะเดินตามมิ้นท์เข้าไป" เดี๋ยวครับคุณชาติผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณหน่อยครับ " ชาติหันหน้ามาประจันหน้ากับตฤณ" เอาละผมไม่อ้อมค้อมละน่ะ ผมเป็นคนรักของมิ้นท์ มิ้นท์เค้าโกรธผม เลยหนีมาที่นี่ ผมมาที่ไร่นี้เพื่อมาตามง้อเขา"" ครับ ผมพอจะดูออกอยู่ครับ แต่ผมว่าเรื่องนี้ไม่น่าเกี่ยวอะไรกับผมนะครับ "ชาติตอบ"สำหรับผมแล้ว ผู้หญิงแบบคุณมิ้นท์หาได้ยากทั้งสวย เก่ง นิสัยดีแบบนี้ ใคร ๆ ก็อยากได้คุณมิ้

พอกลับถึงอิตาลี ตฤณขับรถสปอร์ตคันหรูขับไปที่ บ้านทรงอิตาลีโบราณสีขาวตั้งตระหง่านอยู่เนินเขาซึ่งมีอยู่เพียงหลังเดียว แสดงให้เห็นถึงฐานะของผู้อยู่อาศัย รอบบ้านรายล้อมไปด้วยต้นสนต้นใหญ่ตัดกับรั้วสีขาว ด้านหน้าจัดตกแต่งเป็นสวนหย่อมขนาดเล็กๆ มีลำธารไหลเอื่อยๆตลอดเวลามีสะพานสีขาวพาดผ่านลำธารนี้ เสียงน้ำไหลช้าๆเปรียบเหมือนดังเสียงดนตรีขับกล่อมให้ผ่อนคลายตฤณยืนมองดูหลังห้องที่มินตราเคยอยู่ " มินตราผมหวังว่าคุณคงมีความสุขกับผู้ชายคนใหม่ที่รักเธอและหวังว่าเขาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีนะมินตรา "ตฤณขบกรามแน่น เมื่อนึกถึงภาพที่มินตรากับผู้ชายคนนั้นสนิทสนมกัน เขารีบสลัดความคิดนั้นไปแล้วเดินเข้าไปในบ้าน" สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย แล้วคุณผู้หญิงละค่ะ" ป้าแมรี่พูดพลางก็ชะเง้อมองหา" มิ้นท์เขาไม่ได้มาพร้อมผมหรอกครับป้าแมรี่ ผมแค่เข้ามาเก็บเสื้อผ้าไปบางชุด เดี๋ยวผมจะไปนอนที่บริษัทก่อนชั่วคราว จะไปเคลียร์งานที่ค้างๆไว้ให้เรียบร้อยก่อนแล้วถึงจะค่อยกลับมานอนที่บ้าน"" รับทราบค่ะคุณผู้ชาย" คุณแม่บ้านสาวใหญ่มองตามเจ้านายด้วยความเห็นใจ เมื่อไหร่คุณผู้หญิงจะกลับมา บ้านจะได้ครึกครื้นเหมือนเดิมตฤณเดินเข้าไปในห้องที่เคยเป

" มิ้นท์ เราไปหาดูชุดใส่ไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัทกันเถอะ " เจนนี่เพื่อนที่บริษัทเอ่ยชวนมินตราจริงซิอาทิตย์เป็นงานปีใหม่ของบริษัท ช่วงนี้เธอยุ่งแต่กับการไปเดินสายแจกของขวัญตามบริษัทต่างๆ เลยลืมว่าจะถึงงานปีใหม่ของบริษัทแล้ว เธอยังไม่รู้เลยว่าจะใส่ชุดไหนไปงานเลี้ยงเลย เราจะต้องใส่ชุดที่ตฤณจะต้องหันมามองเราให้เขายอมรับความจริงให้ได้ว่ายังรักเราอยู่เลย ต้องตามมาง้อเราให้ได้ คนอะไรพอเราตามมาง้อแล้วยังมาเล่นตัวกลับอีก "ไปซิ เราก็ยังไม่มีชุดใส่เลย เค้าจะจัดงานประมาณไหนนะจะได้เลือกแนวของชุดได้ถูก ตอนนี้ในหัวว่างเปล่าเลย " "เป็นงานกลางคืน จัดในโรงแรมของเราเอง อย่างมิ้นท์นะหาชุดไม่อยากหรอกหุ่นดีแบบนร้ใส่อะไรก็สวยไม่งั้นทั้ง จิมมี่แผนกการตลาด กับเคริกแผนกคอมพิวเตอร์ ไม่แยกกันขายขนมจีบแบบนี้หรอก "ไม่ใช่แบบนั้นหรอก พวกเราเป็นเพื่อนกันธรรมดา " "คงไม่ใช่มั้งหรอกนะจ๊ะ คนทั้งบริษัทเขารู้กันทั้งนั้นแหละว่าสองคนนี้แข่งกันจีบมินตราคนสวยอยู่"มินตราคิดอยู่ในใจว่า เธอมีความรักได้แค่ครั้งเดียว ซึ่งเธอได้มอบให้ตฤณไปหมดแล้ว หลังเลิกงานเค้ากับเพื่อนพร้อมหนุ่มที่ตามจีบเธอทั้งสองคนก็ไปด้วย เพื่อไปหาซื้อ

"มิ้นท์....ทำไมคุณถึงมาที่นี่ละ ผมคิดว่าคุณกับคุณชาติกำลัง..."" ที่มิ้นท์บอกจะแต่งงานกับคุณชาตินะเหรอ ก็วันนั้นมินท์โกรธคุณอยู่นี่นา ทีวันนั้นที่มิ้นท์จะกลับเมืองไทยคุณเป็นคนไม่ต้องการมิ้นท์เอง คุณจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกแบบนั้นบ้างไง " มินตราน้ำตาคลออีกรอบ"เอาละ เอาเป็นว่า ผมขอโทษนะ ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเอง เราอย่าทำร้ายกันแบบนี้อีกเลยนะที่รัก"มินตราพยักหน้า เธอซุกอยู่ในอ้อมกอดของตฤณอย่างมีความสุข เขาโน้มมาจูบที่ปากอย่างดูดดื่มและเต็มไปด้วยความรัก มินตราเองรับรู้ถึงความรักของตฤณที่มีให้กับเธอ เธอจูบตอบเขากลับด้วยความหวานชื่น มือเธอเอื้อมไปคล้องคอของเขา กำแพงระหว่างเธอกับตฤณ ค่อยๆพังทลายลงไปเมื่อตัวกับตัว ใจประสานใจได้ประสานสัมผัสกัน ตฤณถอนปากออกจากมินตรา กอดเธอไว้ในอ้อมกอด" มิ้นท์ ผมรักคุณมากนะ คุณรู้ใช่มั้ย" หญิงสาวพยักหน้า "นับจากนี้ผมจะไม่ให้คุณอยู่ห่างออกจากผมแม้แต่ก้าวเดียว" มินตราหัวเราะพร้อมพยักหน้าอยู่ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของตฤณตฤณจูบมินตราอีกครั้ง มือเขาลูบไล้ไปที่ต้นขาของเธอเข้าไปสัมผัสเล้าโลมจนเธอตอบสนองเขามา ตฤณถอดเสื้อเขาออก มินตราเอื้อมมือไปสัมผัสแผงอกที่เธอชอบซ