"แม่ค่ะ มิ้นท์จะทำยังไงต่อไปดี""แล้วมิ้นท์รักคุณตฤณเค้ามั้ย""ค่ะแม่ ""มิ้นท์พร้อมที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเค้ามั้ย "" มิ้นท์พร้อม แต่มิ้นท์ไม่แน่ใจว่าเค้าจะยอมรับมิ้นท์มั้ย" "งั้นหนูก็ต้องพยายามให้เค้ายอมรับในตัวหนูให้ได้แสดงให้เค้าเห็นว่าหนูพร้อมที่จะเป็นคู่ชีวิตของเค้า พร้อมที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน แม่ก็ไม่อยากให้หนูจากแม่ไปไกล แต่สมัยนี้เราการเดินทางก็สะดวก คิดถึงกันก็เปิดกล้องคุยกันได้ ก็เหมือนอยู่ใกล้กันละ เดี๋ยวพอเมฆเรียนจบ น้องก็จะมาอยู่ที่นี่กับแม่ละ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่กับน้องเลยนะ"เชอรี่รีบเห็นด้วยกับแม่ " มิ้นท์ เราเก็นด้วยกับแม่นะ เธอเป็นอะไรของเธอ อาตฤณเขามาตามง้อเธอถึงที่นี่ แล้วทำไมเธอปล่อยเขากลับไปง่ายๆ หรือเธอไม่รักไม่คิดถึงอาตฤณเขาแล้วใช่ไหม ถ้าใช่ก็เลิกทำตัวหงอยเหงาเป็นแมวซึมแบบนี้ หรือเธอตกลงปลงใจกับคุณชาติไปแล้ว แกบอกเรามาซิ... มิ้นท์ ! ""เชอรี่ มันไม่ใช่แบบนั้น"" แล้วแบบไหน แกพูดให้ฉันฟังซิเพื่อน ฉันรักแกเหมือนคนในครอบครัวของฉันเอง ฉันอยากให้แกมีความสุขซักที"เชอรี่คิด ทีแรกเธอก็หมั่นไส้อาของไตรภพเหมือนกัน เลยพยายามลุ้นจับคู่ของมินตรากับคุณชาติเจ้าของไร่ส
พอกลับถึงอิตาลี ตฤณขับรถสปอร์ตคันหรูขับไปที่ บ้านทรงอิตาลีโบราณสีขาวตั้งตระหง่านอยู่เนินเขาซึ่งมีอยู่เพียงหลังเดียว แสดงให้เห็นถึงฐานะของผู้อยู่อาศัย รอบบ้านรายล้อมไปด้วยต้นสนต้นใหญ่ตัดกับรั้วสีขาว ด้านหน้าจัดตกแต่งเป็นสวนหย่อมขนาดเล็กๆ มีลำธารไหลเอื่อยๆตลอดเวลามีสะพานสีขาวพาดผ่านลำธารนี้ เสียงน้ำไหลช้าๆเปรียบเหมือนดังเสียงดนตรีขับกล่อมให้ผ่อนคลายตฤณยืนมองดูหลังห้องที่มินตราเคยอยู่ " มินตราผมหวังว่าคุณคงมีความสุขกับผู้ชายคนใหม่ที่รักเธอและหวังว่าเขาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีนะมินตรา "ตฤณขบกรามแน่น เมื่อนึกถึงภาพที่มินตรากับผู้ชายคนนั้นสนิทสนมกัน เขารีบสลัดความคิดนั้นไปแล้วเดินเข้าไปในบ้าน" สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย แล้วคุณผู้หญิงละค่ะ" ป้าแมรี่พูดพลางก็ชะเง้อมองหา" มิ้นท์เขาไม่ได้มาพร้อมผมหรอกครับป้าแมรี่ ผมแค่เข้ามาเก็บเสื้อผ้าไปบางชุด เดี๋ยวผมจะไปนอนที่บริษัทก่อนชั่วคราว จะไปเคลียร์งานที่ค้างๆไว้ให้เรียบร้อยก่อนแล้วถึงจะค่อยกลับมานอนที่บ้าน"" รับทราบค่ะคุณผู้ชาย" คุณแม่บ้านสาวใหญ่มองตามเจ้านายด้วยความเห็นใจ เมื่อไหร่คุณผู้หญิงจะกลับมา บ้านจะได้ครึกครื้นเหมือนเดิมตฤณเดินเข้าไปในห้องที่เคยเป
ตฤณมาดูนาฬิกา จะสองทุ่มแล้วมินตรายังไม่กลับบ้านอีก เขาเดินไปเคาะที่โต๊ะมินตรา" คุณกลับบ้านได้แล้ว "" อ๋อ...ค่ะเกือบเสร็จแล้วค่ะ ท่านประธาน เดี๋ยวเสร็จแล้วมิ้นท์ไปวางไว้ที่โต๊ะท่านประธานให้นะค่ะ" มินตราก้มลงทำงานต่อโดยไม่สนใจตฤณ เขาเลยเดินออกมารอในรถ จนเห็นมินตราเดินออกมามินตราเช่าอพาร์ทเม้นต์ ไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก ซึ่งไตรภพหาให้ เพื่อให้เธอไม่เดินทางไกลมาก มินตรารอรถซักพักไม่มีรถแท๊กซี่ผ่านมาซักคน" สงสัยวันนี้เราคงจะเลิกดึกไปหน่อย เดินกลับดีกว่า "มินตราเดินเลาะชายหาดไปเรื่อยๆ มองดูแสงไฟยามค่ำคืน สมกับเมืองท่องเที่ยว ที่นี่ประดับด้วยแสงไฟระยิบระยับ สวยงาม" ตาตฤณคนบ้า ไม่คิดจะเป็นห่วงเราบ้างเลยหรือ ทิ้งเรากลับบ้านก่อนไง เชอะ!แค่นี้ทำอะไรเราไม่ได้หรอก สู้ ! สู้ ! นะมิ้นท์ "มินตราเอาเมือปาดน้ำตาและพูดให้กำลังใจตัวเองตฤณแอบขับรถตามมินตราออกมาตั้งแต่ที่ทำงานเรื่อยๆ พอเห็นมินตราถึงที่พักแล้วเค้าจึงขับรถออกไปหลายวันต่อมา" มิ้นท์วันนี้เงินเดือนออกพวกเรานัดกันไว้ว่าจะไปทานข้าวด้วยกันนะมิ้นท์ ไปด้วยกันเถอะนะ " เจนนี่สาวแผนกบุคคลที่เคยพามินตรามาพบท่านประธานในวันแรกที่เริ่มงานที่นี่"
" มิ้นท์ เราไปหาดูชุดใส่ไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัทกันเถอะ " เจนนี่เพื่อนที่บริษัทเอ่ยชวนมินตราจริงซิอาทิตย์เป็นงานปีใหม่ของบริษัท ช่วงนี้เธอยุ่งแต่กับการไปเดินสายแจกของขวัญตามบริษัทต่างๆ เลยลืมว่าจะถึงงานปีใหม่ของบริษัทแล้ว เธอยังไม่รู้เลยว่าจะใส่ชุดไหนไปงานเลี้ยงเลย เราจะต้องใส่ชุดที่ตฤณจะต้องหันมามองเราให้เขายอมรับความจริงให้ได้ว่ายังรักเราอยู่เลย ต้องตามมาง้อเราให้ได้ คนอะไรพอเราตามมาง้อแล้วยังมาเล่นตัวกลับอีก "ไปซิ เราก็ยังไม่มีชุดใส่เลย เค้าจะจัดงานประมาณไหนนะจะได้เลือกแนวของชุดได้ถูก ตอนนี้ในหัวว่างเปล่าเลย " "เป็นงานกลางคืน จัดในโรงแรมของเราเอง อย่างมิ้นท์นะหาชุดไม่อยากหรอกหุ่นดีแบบนร้ใส่อะไรก็สวยไม่งั้นทั้ง จิมมี่แผนกการตลาด กับเคริกแผนกคอมพิวเตอร์ ไม่แยกกันขายขนมจีบแบบนี้หรอก "ไม่ใช่แบบนั้นหรอก พวกเราเป็นเพื่อนกันธรรมดา " "คงไม่ใช่มั้งหรอกนะจ๊ะ คนทั้งบริษัทเขารู้กันทั้งนั้นแหละว่าสองคนนี้แข่งกันจีบมินตราคนสวยอยู่"มินตราคิดอยู่ในใจว่า เธอมีความรักได้แค่ครั้งเดียว ซึ่งเธอได้มอบให้ตฤณไปหมดแล้ว หลังเลิกงานเค้ากับเพื่อนพร้อมหนุ่มที่ตามจีบเธอทั้งสองคนก็ไปด้วย เพื่อไปหาซื้อ
" มิ้นท์วันนี้สวยมากเลย ทุกทีเห็นแต่งตัวธรรมดาก็ดูดีแล้วนะ แต่วันนี้แต่งแบบนี้แล้วสวยมาก " เจนนี่ตะลึงในความสวยน่ารักของมินตรา" แต่มิ้นท์ว่าคอมันลึกไปเปล่า ก้มไม่ได้เลยนะเนี่ย" มินตราหมุนซ้ายขวามองในกระจก " แต่...แหม... นานๆที โชว์นิดโชว์หน่อยเป็นไรไป ให้หนุ่มๆน้ำลายไหลซักหน่อยก็ดีเหมือนกัน" เจนนี่รีบบอก" มิ้นท์เธอเป็นเลขานาย ไม่มีใครกล้าทำตัวรุ่มร่ามกับเธอหรอก " เจนนี่บอกซ้ำอีกรอบทันทีมินตรากับพวกเจนนี่เดินเข้ามาในงาน พวกเธอตกเป็นเป้าสายตาของคนในงาน โดยเฉพาะคนหัวโต๊ะ ตฤณจ้องเขม็งมาที่เธอ จนเธอต้องหลบสายตา"เอาละครับทุกท่าน เดี๋ยวเราจะมีการจับฉลากของขวัญ หลังจากที่พวกเราผ่านวิกฤตมาแล้วรายได้ปีนี้ก็ทะลุเป้าท่านประธานได้มอบสร้อยคอพร้อมจี้เพชรเป็นรางวัลที่ 1 เอาละมาดูซิว่าผู้ที่ได้เป็นใคร....(เสียงดนตรี) ได้แก่...คุณ..มิน..ตรา..." เสียงกรี๊ดสนั่นลั่นงาน" ขอเชิญน้องมินตราสุดสวยรับมอบรางวัลครับ"ตฤณแกะของขวัญออกและใส่สร้อยให้มินตรา พร้อมกระซิบข้างหู" มิ้นท์...วันนี้คุณห้ามออกไปไหนกับใคร เข้าใจมั้ย""ค่ะ แล้วทำไมต้องห้ามไปละค่ะ "มินตราหันไปจ้องสบตากับตฤณราวกับท้าทายเขา(" ตฤณ...คุณจะม
"มิ้นท์....ทำไมคุณถึงมาที่นี่ละ ผมคิดว่าคุณกับคุณชาติกำลัง..."" ที่มิ้นท์บอกจะแต่งงานกับคุณชาตินะเหรอ ก็วันนั้นมินท์โกรธคุณอยู่นี่นา ทีวันนั้นที่มิ้นท์จะกลับเมืองไทยคุณเป็นคนไม่ต้องการมิ้นท์เอง คุณจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกแบบนั้นบ้างไง " มินตราน้ำตาคลออีกรอบ"เอาละ เอาเป็นว่า ผมขอโทษนะ ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเอง เราอย่าทำร้ายกันแบบนี้อีกเลยนะที่รัก"มินตราพยักหน้า เธอซุกอยู่ในอ้อมกอดของตฤณอย่างมีความสุข เขาโน้มมาจูบที่ปากอย่างดูดดื่มและเต็มไปด้วยความรัก มินตราเองรับรู้ถึงความรักของตฤณที่มีให้กับเธอ เธอจูบตอบเขากลับด้วยความหวานชื่น มือเธอเอื้อมไปคล้องคอของเขา กำแพงระหว่างเธอกับตฤณ ค่อยๆพังทลายลงไปเมื่อตัวกับตัว ใจประสานใจได้ประสานสัมผัสกัน ตฤณถอนปากออกจากมินตรา กอดเธอไว้ในอ้อมกอด" มิ้นท์ ผมรักคุณมากนะ คุณรู้ใช่มั้ย" หญิงสาวพยักหน้า "นับจากนี้ผมจะไม่ให้คุณอยู่ห่างออกจากผมแม้แต่ก้าวเดียว" มินตราหัวเราะพร้อมพยักหน้าอยู่ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของตฤณตฤณจูบมินตราอีกครั้ง มือเขาลูบไล้ไปที่ต้นขาของเธอเข้าไปสัมผัสเล้าโลมจนเธอตอบสนองเขามา ตฤณถอดเสื้อเขาออก มินตราเอื้อมมือไปสัมผัสแผงอกที่เธอชอบซ
พอถึงเมืองไทย คนขับรถที่มารอรับที่สนามบิน ก็พามินตราเข้ามาในอาณาจักรของเครือเลิศตระกูล มินตราตื่นตะลึงยิ่งใหญ่อลังการสมกับที่ติด1ใน5 ที่รวยที่สุดในประเทศไทย"คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงค่ะ เชิญค่ะ คุณท่านรออยู่ข้างในแล้วค่ะ"ตฤณพามิ้นท์มาพบพ่อกับแม่ของเขา ผู้ชายและผู้หญิงสูงวัยที่อยู่ตรงหน้าเธอ แม้จะมีผมสีดอกเลา แต่ก็แผ่รังสีของความมีอำนาจออกมา "เนี่ยเหรอหนูมินตราที่กำราบเจ้าตฤณลูกชายตัวแสบซะอยู่หมัด "มินตราก้มหน้าหน้าแดงก่ำ"แม่ อย่าแกล้งแหย่มิ้นท์เขาเลยแม่ เขากลัวแม่แล้วเนี่ย เห็นมั้ยละ""5555 แม่แหย่เล่น ไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ แม่ให้คนเตรียมห้องให้หนูมิ้นท์ละ""ไม่เป็นไร...." ตฤณยังพูดไม่ทันจบ" หยุดพูดเลยเจ้าตฤณ เธอสองคนยังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานกัน ถ้าพรุ่งนี้แม่เขามาเห็นเข้า เขาจะคิดยังไง ไปทำตามที่แม่บอก"คืนนั้นมิ้นท์พลิกตัวไปมา ตฤณวางแผนทำอะไรของเขาเนี่ย " ก็อก ! ก็อก ! มิ้นท์เปิดประตูหน่อย"" คุณตฤณมีอะไรหรือเปล่าค่ะ "" ผมก็จะมานอนกับเมียผมนะซิ "" คุณตฤณ...เดี๋ยวคุณแม่ก็รู้หรอก "" ผมจะรีบออกไปแต่เช้า ถ้าวันไหนผมไม่ได้นอนกับคุณ ผมจะนอนหลับได้ไง " ตฤณเข้าไปจูบมินตราอย่างเร่าร้อน มินต
วันแต่งงานของคนทั้งสองตฤณอยู่ในชุดทักซิโด้สีขาวยืนสง่ารอขบวนของเจ้าสาวอยู่หน้าแท่นพิธี ส่วนมินตราอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวเข้ารูป มีผ้าสีขาวบางคลุมใบหน้าเดินควงแขนมากับลุงของเธอที่ทำหน้าที่แทนคุณพ่อเสียชีวิตแล้วเมื่อเดินขบวนมาถึงหน้าพระแท่นพิธี ตฤณได้กล่าวขอบคุณลุง และรับเจ้าสาวมาด้วยมือซ้าย หลังจากนั้นทุกคนในพิธีจะยืนขึ้นเพื่อให้เกียรติพิธีที่จะเริ่มขึ้นบาทหลวงผู้ทำพิธีจะมีการกล่าวเริ่มพิธี"เจ้าบ่าวจะรับผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาหรือไม่""รับครับ""เจ้าสาวจะรับผู้ชายคนนี้เป็นสามีหรือไม่""รับค่ะ"แล้วทั้งสองก็จับมือกันเพื่อกล่วคำปฏิญาณ“…ข้าพเจ้า นายตฤณ เลิศตระกูลขอรับคุณ.มินตรา พัฒนากิจเจริญ เป็น ภรรยาและขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณมินตราทั้งในยามสุข และยามทุกข์ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบายเพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ”ทั้งสองก็ได้แลกแหวน ตฤณได้เปิดผ้าสีขาวบางและจุมพิตเจ้าสาวอย่างอ่อนโยน และเดินขบวนออกมาหน้าโปรดโดยมีเด็กโปรยดอกไม้มาตลอดทางจนถึงหน้าโบสถ์ เจ้าสาวยืนหันหลังให้บรรดาเพื่อนเจ้าสาว และโยนช่อดอกไม้ไปข้างหลัง" มิ้นท์ โยนมาทางนี้เลย เราอยากจะแต่งงานบ้างแล้ว
เช้าวันต่อมา" สวัสดีค่ะคุณป้า วันนี้อุตสาหฺ์มาเยี่ยมมิ้นท์ถึงที่เลย มิ้นท์เกรงใจมากเลยค่ะ "" ไม่เป็นไรเห็นท้องแก่ขนาดนี้ละ ป้าว่าป้ามาเองดีกว่า หนูคลอดเมื่อไหร่ละจ๊ะ"" อีก 2 เดือนค่ะ "" แล้วแฟนหนูมิ้นท์ละ "" คุณตฤณไปทำงานที่อิตาลีอาทิตย์นึงค่ะ วันนี้ก็จักลับมา เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าจะมารับกลับกรุงเทพแล้วค่ะ "" แล้ว เอ่อ ...นี่หนูอยู่บ้านคนเดียวหรา "" ไม่ใช่หรอกค่ะ แม่มิ้นท์ไปอยู่น้องเมฆที่กำลังเตรียมตัวสอบใกล้จบปีนี้ มิ้นท์เลยชวนแก้วตาเพื่อนสนิทมิ้นท์มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ แก้วมานี่ซิ "" แก้ว นี่คุณแม่ของคุณชาติ ที่อยู่ไร่ติดกันกับไร่ของมิ้นท์ไงจ๊ะ "แก้วยกมือไหว้สวัสดีผู้สูงอายุทั้งสอง แม่เฒ่ากับป้ามะลิจ้องดูแก้วตาพึงพอใจในรูปร่างหน้าตาและกิริยามารยาทมาก" สวัสดีค่ะ เรียกหนูว่าแก้วเฉยๆก็ได้ค่ะ "" แก้วเค้าเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ"" แล้วหนูแก้วทำงานอะไรจ๊ะ "" แก้วช่วยครอบครัวดูแลกิจการทางบ้านค่ะ ยามว่างก็จะมาถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา "แก้วตาตอบผู้สูงวัย" แก้วน่ะทั้งสวยและเก่ง มีแมวมองชวนเข้าวงการตั้งแต่มหาวิทยาลัยแล้วค่ะคุณป้า ป๊ะของแก้วเป็นเจ้าของตลาดรวยทรัพย์ที่หาด
" พี่ชาติค่ะ ฝั่งนี้ไอแดดส่อง ดาวขอไปนั่งกับพี่ชาตินะค่ะ " แล้วเธอก็แกล้งเซถลาเอาหน้าอกภูเขาไฟไปชนกับซิคแพคที่หน้าอกของชาติ จมูกของเธอชนกับจมูกของชาติชาติเอาแขนรับดาว ไม่ให้ตกไปที่พื้นทำให้ตัวเธออยู่ในอ้อมกอดของเขลชา" อุ้ย พี่ชาติ ดาวขอโทษค่ะ " ดาวสบตากับชาติ และจะโน้มไปจูบปากชาติ" คุณชาติ "" แก้วตา คุณมาที่นี่ได้ยังไง "ชาติลุกขึ้นจะวิ่งตามแก้วตา ดาวรีบดึงมือไว้" พี่ชาติจะทิ้งดาว ไว้ที่นี่คนเดียวไม่ได้นะค่ะ "ชาติเลยขับรถพาดาวไปส่งที่บ้านแล้วจะไปหาแก้วตาที่ไร่ของมินตราแก้วตานั่งคิดตลอดทาง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร มีความสัมพันธ์ขนาดไหนกับพี่ชาติของเธอ แต่เท่าที่เห็นไม่ใช่แค่เพื่อนแน่ เพราะพี่ชาติดูแคร์เธอขนาดนั้นแก้วตาเธอควบม้าของไร่มินตรามาขี่เล่นและตั้งใจจะไปเซอร์ไพรส์ชาติ แต่เธอกลับเซอร์ไพรส์กว่า แก้วตาควบม้ากลับมาที่ไร่ของมินตราพร้อมทั้งร้องไห้มาตลอดทาง" แก้ว เธอเป็นอะไรเนี่ย ร้องไห้ทำไม "ปกติแก้วตาไม่ใช่คนที่เสียน้ำตาให้ใครง่าย ๆ ยกเว้นเสียใจมากจริง ๆแก้วตาโผเข้ากอดเพื่อนสนิท" มิ้นท์ คุณชาติเขาจะจูบกับผู้หญิงคนอื่น " แล้วแก้วตาก็ปล่อยโฮทันที มินตรากอดปลอบใจเพื่อน" ใจเย็น
ตั้งแต่พ่อของชาติตายไป เธอก็เป็นคนเลี้ยงชาติมาโดยลำพัง ชาติไม่เคยขัดใจเธอแม้แต่ซักครั้ง แต่ครั้งนี้เขาขัดใจเธอเพราะผู้หญิงคนนั้น เธอมั่นใจว่า เธอเลือกคนที่ดีที่สุดให้กับลูกชายคนเดียวของเธอ" มะลิ เธอช่วยโทรหาหนูดาวให้มาเยี่ยมชั้นหน่อย ชั้นจะหาหนทางให้สองคนนี้ใกล้ชิดกัน ยังไงตาชาติจะต้องแต่งงานกับหนูดาวคนเดียวเท่านั้น "" รับทราบค่ะคุณผู้หญิง "ชาติออกมาจากห้อง เขาจะทำยังไงดีแม่เขาถึงจะยอมรับแก้วตา เขานึกถึงมินตราขึ้นมาทันที" ไปปรึกษากับคุณมิ้นท์ดีกว่า "ตอนเย็นชาติมาพบกับมินตราที่บ้าน" อะไรนะ คุณชาติ คุณกับยัยแก้วคบกัน เป็นไปได้ไงเนี่ย แก้วกับคุณคนละสุดขั้วเลยนะ "" ทีแรก ผมก็คิดเหมือนกับคุณมิ้นท์นั่นแหละ แต่จริง ๆ แก้วเขาเป็นคนจริงใจนะครับ แล้วก็เนื้อแท้ของแก้วก็น่าสงสารด้วย "" ก็จริงอย่างที่คุณว่า เอาอย่างนี้ละกัน เดี๋ยวฉันจะชวนแก้วมาเที่ยวที่นี่ แล้วคุณก็หาหนทางให้ แม่คุณกับแก้วได้ใกล้ชิดกันแล้วกัน ว่าแต่ว่าคุณมั่นใจชัวร์นะว่าคุณกับแก้วใจตรงกันจริง ๆ "" แท้จริงแล้วผมกับแก้วยังไม่เคยคุยเรื่องสถานะ ของเราให้ชัดเจน เฮ้อ... แต่ผมก็คิดว่า แก้วกับผม เราสองคนน่าจะใจตรงกัน "คืนนั้น มิ
" ชาติ เสร็จแล้วก็เอาออกได้แล้ว "" ไม่ อยากคาเอาไว้งี้แหละ นี่ถ้าสิงในตัวแก้วได้ ทำไปละ คิดถึงเหลือเกินแก้วตาของชาติ "" อย่ามาพูดดีไป ออกไปก่อนเลย ถ้าคิดถึงจริงก็ต้องโทรหาบ้างเปล่า นี่นิ่งเงียบไปเลยเป็นอาทิตย์ "" ฮ่า ฮ่า แก้วคิดถึงผมละซิ " ชาติพลิกตัวนอนหงายโดยกดสะโพกกับตัวแก้วให้นอนบนอยู่บนร่างของเค้า" ว้าย ! อะไรชาติ ยังไม่ยอมเอาออกอีก บ้าจริง "" 555 ไม่ ขออีกทีได้เปล่าแก้ว ของผมแข็งอีกละ ยังไม่หายคิดถึงเลย " แก้วรู้สึกถึงความแข็งที่โพรงรักของเธอเธอกดสะโพกตอบรับ เป็นจังหวะ ขึ้นลงแก้วดูดไตเนื้อสีน้ำตาลบนแผงอกแน่นของชาติ มือก็ลูบไล้บนซิคแพคของเค้าเบา ๆ" แก้ววววว โอ้ววว "แก้วยันตัวเองขึ้นมาเพื่อกดสะโพกไปกับแท่งเอ็นของเค้า แอ่นสะโพกขยับขึ้นลง มือก็บีบไปหน้าอกของชาติชาติยันตัวเองมาประกบกับแก้ว ต่างพากันขยับจนเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะถี่ขึ้น ๆ จนเสียงเงียบไปแล้วจูบกันดูดดื่มอีกครั้งก่อนล้มตัวลงนอน ด้วยเสียงหายใจหอบเหนื่อย" ชาติพอแล้วนะ พรุ่งนี้แก้วมีงานถ่ายโฆษณา เดี๋ยวตื่นไม่ไหว "" ก็เดี๋ยวชาติไปส่ง พรุ่งนี้ชาติจะดูแลผู้หญิงของชาติเอง บอกเจ้ซาร่าไว้ละ "" อ๋อ นี่ไปขอคียการ
วันต่อมา" แก้ว วันนี้ผมไปกินข้าวกับผมสองคนได้มั้ย ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ พรุ่งนี้ผมต้องกลับเชียงรายแล้วนะครับ "เขาจะกลับแล้วก็ดีเหมือนกันจะได้เป็นอิสระซะที อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ชาติตามประกบเธอเป็นตังเมอยู่ได้" ก็ดี รู้จักกลับบ้านบ้างก็ดีเหมือนกัน ตามประกบอยู่ได้ทุกวัน จนคนอื่นเขาเข้าใจผิดหมดละ "" แล้วไม่ดีหรือไง มีคนคอยดูแล "" ฉันใช้ชีวิตมาจนอายุขนาดนี้แล้ว ดูแลตัวเองตลอด ไม่เห็นจะต้องให้ใครคอยดูแล "" แล้วห้ามมาคิดถึงผมนะ ผมจะคอยดู " ชาติจ้องหน้าสบตาแก้วตา จนเธอรู้สึกเขินอาย" กินข้าวซะที จะได้กลับคอนโด ง่วงแล้ว"ชาติมาส่งแก้วตาที่คอนโด" แก้วตา ผมไม่อยู่ดูแลตัวเองด้วยนะ "ชาติจับมือแล้วมองสบตาแก้ว" นี่คุณ ฉันดูแลตัวเองได้ ฉันอยู่แบบนี้มากี่ปีแล้ว "" เนี่ยแหละ เพราะปากคุณเป็นแบบนี้ผมถึงเป็นห่วง เอาเป็นว่าผมจะรีบมาหาคุณละกันนะ " เค้ามองสบตาแก้วตา แล้วโน้มตัวไปจูบที่ปากของแก้วตาอย่างยาวนาน" เอ่อ... ฉันขึ้นคอนโดละ ขับรถดีๆด้วยละกัน " แก้วตาเขินกับสายตาที่ชาติมองมาหลังจากชาติกลับเชียงรายไป ได้เกือบอาทิตย์แก้วตารู้สึกขาดอะไรไปบางอย่าง" ตาบ้านี่ ไม่โทรมาเลย แล้วบอกคิดถึงเรา ฮึ !
แก้วตาขยับตัว เธอรู้สึกปวดไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงส่วนนั้น เธอหันไปมองเจอชาตินอนข้างเธอ นึกทบทวนถึงเรื่องเมื่อคืน หรือว่า...." ไม่ ! ไม่ ! ไม่นะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ อีตาบ้า " แก้วตาทั้งตบทั้งตีชาติ เขาลืมตาตื่นขึ้นมา" คุณรีบออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ เรื่องอื่นไม่ต้องไปจำมัน ลืมๆมันไปซะ ต่างคนต่างไป "" เดี๋ยว เรื่องอื่น เรื่องอะไรคุณ เรื่องที่ผมได้คุณเป็น..." แก้วตารีบเอามือปิดปากชาติไว้" หยุดๆ ไม่ต้องพูด คุณรีบไปได้แล้ว เดี๋ยวมีคนมาเห็น รีบออกไปเลยนะ"" ได้ๆ ไว้ผมโทรศัพท์คุยกับคุณทีหลังอีกทีดีกว่า "ชาติรีบโน้มไปจูบแก้วตา ก่อนรีบแต่งตัวและออกจากห้องไปแก้วตาถอนหายใจ " เฮ้อ... มันเกิดขึ้นกับฉันได้ยังไงเนี่ย " แก้วตาลุกไปอาบน้ำและแต่งตัวกลับคอนโดแก้วตาขับรถกลับมาที่คอนโดหรูของตัวเอง เธอนั่งจิบไวน์พลางนึกถึงเรื่องเมื่อคืน เธอเคยมีแฟนมาแล้วหลายคนก็จริงแต่เธอก็เลิกราไป เธอก็แค่คบเล่น ๆ แก้เหงาพอเบื่อหรือผู้ชายเริ่มอยากมีเซ็กส์ ก็เลิกกันไป อาจเป็นเพราะเธอไม่เคยรักใครจริงๆ ถึงไม่ยอมให้มีอะไรด้วยก็ได้ เธอกลัวกับการที่จะรักใครซักคนที่ต้องเสียสละทั้งชีวิตของตนเองเพื่อคนที่รัก เหมือนแม่ของเ
" แก้วตา ผมเห็นเขาใส่ยาอะไรให้คุณไม่รู้ รีบออกมากับผมก่อน " ชาติกระซิบบอกแก้วตา" จริง ๆ เหรอ ต้องเป็นยายระรินแน่ " แก้วตารีบเดินไปหาระริน พร้อมที่จะมีเรื่อง แต่ชาติรีบลากเธอออกมาก่อนแล้วพาแก้วตาไปส่งที่ห้องของเธอ พอแก้วตาเข้ามาในห้องพัก เริ่มมีอาการมึนหัว ขาเริ่มไม่มีแรงเดิน ตัวเริ่มรู้สึกร้อน ๆ" คุณชาติ ชั้นเป็นอะไรไม่รู้ คุณช่วยชั้นที " แก้วตาเริ่มมีเซ ๆ ชาติพาเธอนั่งที่เตียงแล้ว รีบเช็ดตัวให้แก้วตา เธอเริ่มเอามาลูบไล้ไปที่ตัวของเขา เธอโน้มตัวเขาเข้ามา ส่งสายตาเย้ายวนมาที่เขาแล้วปากสีแดงสดก็ประกบมาที่ปากของเขา เอ่ยปากด้วยเสียงที่เว้าวอน" ชาติ...ฉันร้อนไปทั้งตัวแล้ว ช่วยฉันหน่อยนะค่ะ " แก้วตาพูดเบาๆ ด้วยเสียงที่แหบพร่า พร้อมพยายามถอดชุดราตรีออก " เดี๋ยวคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ " ชาติพยายามห้าม และอุ้มแก้วตาเข้าห้องน้ำเพื่อรดน้ำดับความร้อนที่เกิดจากยาชุดราตรีสีขาวเมื่อยิ่งโดนน้ำก็ยิ่งเรือนร่างที่เซ็กซี่ของเธอ จนกระตุ้นความรู้สึกของความเป็นชายของชาติออกมา" โธ่เว้ย ไอ้ชาติ อย่านะ นี่แกตั้งใจมาช่วยเขานะโว้ย " ชาติหันหลังให้ร่างอันเซ็กซี่ที่เปียกปอนนั้น เขาพยายามเตือนสติตัวเองและข่มใจต
แก้วตาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอนึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาในวันนี้ แล้วอมยิ้ม"ความจริงตานั้นดูใกล้ๆก็หล่อดีเหมือนกันแหะ " ไม่ได้ซิ นายนั่นเป็นศัตรูคู่แค้นของเรา เธอจะแอบชอบเขาไม่ได้นะยัยแก้ว "แก้วตาไปหัดขี่ม้าทุกวันจนสนิทสนมกับชาติขึ้นเรื่อย ๆ จนมินตราสังเกตุเห็นและรูสึกว่าสองคนนี้ก็เหมาะสมกันดีแก้วตามาพักอยู่กับมินตราจนเจ้ซาร่าโทรมาตามว่าอีกาสองวันจะมีงานถ่ายแบบเข้ามาแล้วให้เธอกลับกรุงเทพได้แล้ว" มิ้นท์ เรากลับก่อนนะ ขอบใจมากนะเพื่อนที่ให้เรามาพักที่นี่ต้องอาทิตย์นึง""ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะแก้ว ดีซะอีกที่มีเพื่อนคุย จะได้ไม่เหงามาก " " คิดถึงสามีนะซิ น่าอิจฉา แล้วคุณตฤณจะมารับเธอวันไหนเนี่ย " " เห็นบอกว่าวันมะรืน จะมาแล้วมาพักที่นี่อีกสองสามวัน มาเยี่ยมแม่ด้วย "" งั้นเรากลับก่อนนะ ดูแลตัวเอง ดูแลลูกในท้องดี ๆ ด้วยละ "" จ๊ะ โชคดีนะ ค่อยเจอกันวันหลัง อย่าลืมไปบอกคุณชาติด้วยละ เค้าอุตส่าห์มาเป็นครูสอนขี่ม้าให้ "" จ๊ะ ไม่ลืมหรอก บ๊าย บาย "แก้วตาเดินมาที่รถ ชาติยืนมองเธออยู่เขารู้จากมินตราว่าเธอจะกลับกรุงเทพวันนี้ ช่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ได้ใกล้ชิดกัน เขาสัมผัสได้ว่า แม้ภายนอก
ชายหนุ่มยื่นมือไปให้ แก้วตานึกสนุกอยากแกล้งเค้าเล่น ดึงมือเค้าแรง ๆเพื่อจะให้เค้าล้มลง แต่ด้วยความที่ชาติแข็งแรงมากกลับดึงเธอเข้าไปหาทำให้เธอกระเด็นไปอยู่ในอ้อมกอดเค้า ปากเธอกับปากเค้าสัมผัสกัน ต่างตะลึงสบตากัน แก้วตาได้สติรีบผลักอกเค้าออกไป"ว้าย ! นี่นายจะแต๊ะอั๋งฉันหรือเปล่าเนี่ย"" นี่คุณ เข้าใจผิดหรือเปล่า ผู้หญิงอย่างคุณไม่ใช่สเปคผมเลยแม้แต่นิด ถ้าคุณไม่เป็นอะไรก็ดี งั้นผมกลับบ้านแล้วดีกว่า ทีแรกผมตั้งใจจะไปเยี่ยมคุณมิ้นท์ แต่เอาไว้วันหลังดีกว่า เสียฤกษ์ "แก้วตาขบฟันด้วยความโมโห "เชอะ อย่างกับตัวเองหล่อตายงั้นแหละ อกหักกับยัยมิ้นท์แล้วมาพาลใส่คนอื่น ไม่ใช่สเปคหรา เดี๋ยวฉันจะทำให้นายหลงรักฉันให้ได้ คอยดู "เช้าวันต่อมา แก้วตาก็ดำเนินการตามแผนที่เธอตั้งใจไว้ เธอแต่งตัวเป็นชุดทะมัดทะแมงเดินไปหามินตรา." มิ้นท์ เรามีเรื่องขอความช่วยเหลือ ""แก้วมีอะไร แล้วนี่เธอจะแต่งตัวไปทำไร่ที่ไหน""เราอยากลองหัดขี่ม้าดูบ้างน่ะ แต่มิ้นท์ท้องใหญ่สอนเราไม่ได้แน่เลย แบบนี้มิ้นท์พอจะหาคนสอนเราให้เราได้บ้างหรือเปล่าเนี่ย "" อืม... จะให้ใครสอนให้ดีน้า เจ้าเมฆก็ไปสอบที่มหาวิทยาลัย ยังไม่กลับมาเลย "