All Chapters of หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 ): Chapter 11 - Chapter 19

ปากหนาเป็นกระจับ แดงระเรื่อเผยอขึ้นพ่นควันบุหรี่ ในขณะสายตาคมกริบกำลังมองภาพเคลื่อนไหวผ่านชิปสอดแนม ซึ่งแอบติดไปกับเสื้อลูแคน หลังแสร้งทำเป็นตบบ่าฝากฝังให้ไปส่งน้องสาวกำมะลอ จริงๆแล้ว เจตนาของเขานั้นแค่เป็นห่วง อยากรู้ว่าเธอนั้นเป็นอย่างไร ไม่นึกว่าจะมาเห็นภาพอะไรแบบนี้ และถ้าชิปเก่านั้นไม่ขัดข้องเพราะไม่ค่อยได้ใช้งานนานเสียก่อน คงจะได้ยินเสียงด้วย ภาพตรงหน้าจึงถูกฉายให้เห็นเพียงเอมิเลียโผเข้าโอบหลังบอดี้การ์ดของเขาตุบ!ครูซัสเตะถังขยะไปไกลห่าง หลังทิ้งก้นบุหรี่ลง จนมันล้มเทระเนระนาด ก่อนจะลุกเต็มความสูงเดินไปใส่เสื้อ เก็บกักอารมณ์หงุดหงิดนั้นไว้ เพื่อไปประชุมให้ทันใช่ เพราะไอ้เวย์คนเดียว ทำให้เขาชวดจากการไปส่งเธอ!ในห้องประชุมของดาร์ก บรรยากาศแสงสลัว แอร์เย็นฉ่ำ มีเพียงไฟจากสปอร์ตไลท์เท่านั้นที่ชี้ไปทางกระดานขาว เรกาโดนั่งเงียบในขณะเพื่อนๆกำลังเฮฮาสนั่นห้อง ก่อนหนังสือเล่มหนึ่งจะลอยมาโดนศีรษะ แน่นอนเมื่อรู้ทิศทางของคนปามา เขาจึงปากลับ สร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนที่เหลือไม่น้อย“ เฮ้ พวกไม่เอาน่า แค่ลูกหย่านมแค่นี้ ถึงกับเศร้าเลยหรือวะ"“ ฮ่าๆๆ "พวกเขารู้ เอมิเลียออกจากบ้านของครูซัส

ร่างสูงปราดเปรียว คอไร้เครื่องประดับ ทว่าระหงสวยจนใครต้องเหลียวหลังมอง สีชุดของเธอฉูดฉาดขับผิวให้เด่น แต่กระนั้นมันไม่ใช่ที่ที่เธอจะต้องมาเดิน ตาหวานกวาดหาสัญลักษณ์ห้องน้ำ เธอหวังจะไปสงบสติอารมณ์เท่านั้น แต่แล้ว ข้อมือเรียวกลับถูกใครบางคนฉุดไว้ ดึงหันตัวไปมอง ในจังหวะร่างบางถึงมุมอับ คนยืนประชันหน้าคือ ..มิเชล" เย้ว! "" อ๊ะ.."หล่อนยืนมองเธอตั้งแต่หน้าผับแล้ว มองตามหลังกรายๆ เห็นแค่เสี้ยวหน้าก็พอจะรู้ว่าเธอสวย และคนสวยมักจะถูกเรกาโดเลือกจนกระทั่งเข้ามาในงาน ยืนมองโต๊ะวีไอพีที่เด่นที่สุดในมุมมืด รอจังหวะเอมิเลียผละออกมา และก็สมหวัง ตาสีฟ้ามองเข้ามาในตาลึก หลังทักทายเสียงแหบห้าว และด้วยส่วนสูงที่เท่ากัน ทำหล่อนจิกได้ง่าย ในขณะเอมิเลียงง เธอชะงักชะงัน" เอาล่ะแม่สาวน้อย บอกฉันมา เธอชื่ออะไร "ขบฟันถาม เส้นเลือดขึ้นลำคอ" คุณเป็นใคร "" เรากำลังจะได้รู้จักกันอยู่นี่ไง "" ฉัน เอมิเลีย "" อืม เอมิเลีย ฉัน ..มิเชล "จริงๆ แล้ว คนที่รู้จักมิเชลฝ่ายเดียวคือเอมิเลีย เธอเคยเห็นหล่อนเมื่อสี่ปีก่อน ตรงหน้ารั้วคฤหาสน์ ซึ่งกำลังทะเลาะกับเรกาโดอย่างบ้าคลั่ง และท้ายที่สุดก็จบลงตรงการนอนด้วยกัน"

ตึกสูงระฟ้า ข้างในเป็นองค์กรทั้งเผยและลับ ดำมืดในการตลาดค้าอาวุธสงคราม ทั้งถูกกฏหมายและไม่ถูกกฏหมาย บางชนิดขึ้นทะเบียน บางชนิดสั่งทำพิเศษมีหนึ่งเดียวในโลก แต่นั่นคงเป็นเรื่องโกหก โฆษณาชวนเชื่อเท่านั้น หากทุกชิ้นที่ผลิต เจ้าของธุรกิจต้องมีไว้ครอบครองด้วยเรกาโด ครูซัสลงมายืนตระหง่านจากรถดำคันแกร่ง กันกระสุนเข้าอย่างทรงประสิทธิภาพ ใช้มือหนาทึ้งชายเสื้อจัดแจงสูทให้เข้าที่พร้อมพ่นลมหายใจ วันนี้แหละคือวันที่เขาจะทำให้เรื่องนี้รู้ดำรู้แดง และจบให้สวยที่สุด" ไง ท่านบิ๊กครูซ"เสียงแหบแห้งดังจากมุมห้อง ก่อนรถเข็นซึ่งมีชายสูงวัยอายุราวๆ หกสิบนั่งอยู่ตรงหน้าเขา และค่อยๆหันกลับมา เรกาโดหยุดชะงักฝีเท้าโค้งคำนับ" อรุณสวัสดิ์ครับ"เขาคือราชาขององค์กรอีกคนหนึ่ง ที่มีอำนาจมากพอจะหนุนหลังแก็งอัลฟาได้ แม้ขาแข้งจะพิการ เพราะถูกกระสุนเจาะกระดูกข้อเข่าสมัยทำสงครามตอนยังเป็นหนุ่ม ทว่า สังขารนี้หาได้เป็นอุปสรรคต่อเขาไม่ 'โดโรธี ทอน' บุคคลที่น่ากลัวพอๆ กันกับศัตรู ยากจะหยั่งรู้ความคิด นั่งมือผสาน ช้อนตามองคนหนุ่มกว่า คราวรุ่นลูกและรักเสมือนลูก" เรียกผมมาวันนี้ มีเรื่องสำคัญงั้นหรือ"" ก็ไม่สำคัญเท่าไหร่นั

หลายวันจริงอย่างที่เอมิเลียต้องการ ที่ไม่ได้ใกล้ชิดกับเจ้าของคฤหาสน์​ เขาไม่มาก่อกวนหรือเรียกเธอไปรังแกตั้งแต่นั้น แม้แต่เรื่องขุ่นมัวใจ ที่บอดี้การ์ด​มือซ้ายของเขาถือวิสาสะเดินไปคุยกับผู้หญิงของเขา ก็ไม่มีวี่แววจะเอาคืน ทว่าเอมิเลียหารู้ไม่ เรกาโดงานยุ่งเหยิงเสียจนไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเขาอยู่ในช่วงปฏิบัติการอารักขาบอสใหญ่ เพื่อให้มีชีวิตอยู่ถึงวันเลือกผู้นำคนใหม่ ในองค์กรดาร์ก ซึ่งมีคู่แข่งเข้าชิงถึงสี่องค์กร เหตุผลของผู้ชนะเพียงต้องการมีดินแดนทำมาหากินไว้ฟอกธนบัติมหาศาล แน่นอน ความลำบากใจ คงไม่พ้นเรกาโด เมื่อหนึ่งในนั้นมีบิดาของเขาด้วยนิ้วใหญ่กดปากกาเหล็กเป็นจังหวะ ขณะในใจลอยไปไกลถึงแผนการลับเรกาโดขมวดคิ้วหนาเข้าหากันมาเป็นชั่วโมง หลังปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนตอนจบการประชุมมาขลุกตัวอยู่ในห้องแล็บ​ ความคิดยิ่งใหญ่กระหน่ำกันเข้ามากดดันเขา ถาโถมให้หนักอึ้งที่บ่า เสมือนงานนี้คือเหล็กอันมหึมามากดทับ" ฟู่ววว..." สลับกับการถอนหายใจระงม เอนร่างพิงพนัก แหงนหน้า​มองเพดาน หวนนึกกลับไปยังสิบปีก่อนสมัยเขาเรียนจบใหม่ๆ' แกต้องช่วยงานฉัน'​' ผมจบบริหารมาก็จริง แต่ไม่ได้จะเอามาใช้ในงานผิดกฏหมายขอ

เอมิเลียร่างกระตุกเฮือกมากกว่าสองรอบ ครางเสียงหิ่งแหบกระเส่า ในขณะเขายังไม่ไปถึงไหน สร้างความล้าให้กล้ามเนื้อหน้าท้องเธอยิ่งนัก ที่ทั้งเกร็งและกระเพื่อมในเวลาเดียวกัน“ พะ พอแล้ว ไม่ไหวแล้ว “เรกาโดก้มลงสบดวงตาคู่สวย ซึ่งไม่เหลือเคล้าโคลงแห่งความจองหอง ตรงกันข้าม บัดนี้หรี่ลงบ่งบอกถึงความเหนื่อยใกล้หมดแรงเต็มทีใช่ เขาพาเธอลอยละล่องพิชิตขอบสวรรค์หลายรอบ“ อีกนิด ใกล้แล้ว..”“ อึก...ฉันเกลียดคุณ” เธอส่ายหน้า แทบสำลอกออกมาเป็นน้ำลาย“ งั้นหรือ...”เขาก้มลงไปเลิกคิ้ว ในขณะเอวสอบยังดึงดันไม่หยุด“ อร๊ายยย นี่! “แถมแกล้งเธอโดยการกระแทกสุดแรง ในจังหวะถาม เอมิเลียนิ่วหน้า ใช้ฝ่ามือเล็กทาบแผงหน้าท้องเขา หวังหาที่พึ่งพายามหัวสั่นคลอน ทว่า กลับเหมือนเพิ่มเชื้อความกระสันให้ตัวเอง เมื่อพบว่าสิ่งที่เธอกำลังสัมผัสนั้นมันคือมวลกล้ามเนื้อล้วนๆพระเจ้า...ถึงว่าทำไมอึดนัก ต้องออกกำลังกาย ใช้กำลังหนักมามากเท่าไหร่กันนี่“ โอวววว เอมี่ “หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองตามเสียงเรียก เผลอไม่กระพริบตาก็ตอนเรกาโดใกล้ถึงจุดสุดยอดมาก มุมนี้ของเขาช่างหล่อเหลาในสายตาเธอ คางเป็นสันกระดูกยามแหงนหน้าขึ้นซู้ดปาก ช่างเต็มไปด้วย