All Chapters of สาวใช้มาเฟียตาบอด: Chapter 1 - Chapter 10

Introภายใต้แก๊งมาเฟียมหาอำนาจใครจะไปรู้ว่าหัวหน้าผู้ปกครองแก๊งจะเป็นเพียงชายตาบอดคนหนึ่งเท่านั้น อาคิรา หรือคราม หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ประสบอุบัติเหตุจนทำให้สูญเสียการมองเห็นไปเมื่อสามปีก่อน ระหว่างรอการเปลี่ยนถ่ายกระจกตาเพื่อจะได้กลับมามองเห็นอีกครั้ง ทำให้เขาต้องวางตัวให้น่าเกรงขามอยู่ตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ศัตรูฉวยโอกาสนี้เข้ามาแย่งชิงอำนาจการปกครองของเขาซึ่งอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้เขาก็จะได้รับการเปลี่ยนถ่ายกระจกตาที่มีคนบริจาคเอาไว้ให้ แต่ระหว่างนี้เขายังต้องการผู้ช่วยในการดูแลเรื่องชีวิตประจำวันต่างๆ ทว่าตลอดสามปีมานี้เขาเปลี่ยนสาวใช้ส่วนตัวไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้ว ไม่ว่าคนที่เข้ามาสมัครจะมีประสบการณ์ดีขนาดไหนก็ไม่เคยถูกใจเขาเลยสักคน ที่ทำงานได้นานที่สุดก็คงจะราวๆ สองเดือนแล้วก็ชิงลาออกไป หรือบางคนสอดรู้สอดเห็นมากเกินไปก็อาจจะไม่ได้กลับออกไปอีกเลย…ประวัติสาวใช้ที่ลาออกติดต่อกันในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมาทำให้ตอนนี้ไม่มีใครกล้ามาสมัครทำงานเป็นสาวใช้ของเขาถึงแม้จำนวนเงินที่จ้างจะสูงมากกว่าการทำงานที่อื่นหลายเท่าตัวก็ตามทีแต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีแฝงเอาไว้เมื่อ ธีลิน นักศึกษาส

Episode 02 ถ้าหากว่า…ธีลินขออนุญาตอาคิรามาจัดเตรียมอุปกรณ์สำหรับอาบน้ำให้เขาขณะที่ตอนนี้เขากำลังนั่งทำงานอยู่ภายในห้องทำงานซึ่งเธอไม่ควรเข้าไปหากไม่ได้รับอนุญาตทำให้เธอไม่รู้ตื้นลึกหนาบางว่าจริงๆ แล้วเขาทำอาชีพอะไร เข้าไปทำอะไรข้างในกันแน่ ถึงจะเกิดคำถามมากมายแต่กฎเหล็กของการทำงานที่นี่ก็คือห้ามทำตัวสอดรู้สอดเห็น"ทำตัวลึกลับอย่างกับเป็นพวกมาเฟียอย่างงั้นแหละ" ธีลินพึมพำเบาๆ ขณะใช้มือแกว่งน้ำในอ่างเพื่อเช็กอุณหภูมิให้อุ่นพอดีไม่ร้อนจนเกินไป "ฮึ่ย!" คนตัวเล็กหันหลังกลับมาเตรียมเดินออกไปเรียกครามให้มาอาบน้ำชะงักพร้อมกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อหันมาเจออาคิรายืนพิงขอบประตูห้องน้ำอยู่คนตัวเล็กใช้มือลูบหน้าอกตัวเองเรียกขวัญกำลังใจไม่คิดว่าการทำงานดูแลคนพิการของเธอจะน่าระทึกได้ถึงขนาดนี้ และก็ได้แต่ภาวนาว่าเขาจะไม่ได้ยินประโยคที่เธอหลุดพูดออกไป"กำลังจะออกไปเรียกอยู่พอดีเลยค่ะ นายน้อยอาบน้ำเลยไหมคะ" ธีลินเอ่ยขึ้นกลบเกลื่อนเสียงตกใจของตัวเองเมื่อครู่นับว่ายังโชคดีที่ตาของเขามองไม่เห็น เลยไม่เห็นสีหน้าของเธอในตอนแรกรวมถึงการยกมือทาบอก"อืม"ธีลินมองคนตัวโตที่ยืนอยู่ที่เดิมด้วยความงุน

Episode 04 ธีลินเธออย่าเลิ่กลั่ก"นายกำลังออกกำลังกายอยู่ครับ คุณธีลินไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการใช้ชีวิตประจำวันของนายภายในบ้านหรอกครับ นายสามารถใช้ลิฟต์ขึ้นลงระหว่างชั้นบนกับชั้นล่างได้เอง และก็ใช้ไม้นำทางช่วยในการเดินจนชินแล้วครับ ผมอยากให้ระวังพวกเรื่องห้องน้ำมากกว่าถ้าพื้นลื่นอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุที่เหนือการควบคุมได้""รับทราบแล้วค่ะ ฉันจะพยายามระวังให้ค่ะ" ธีลินตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทว่าภายในใจกลับบอกตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่าอย่าเลิ่กลั่กเด็ดขาดธีลินส่งยิ้มให้กายที่เดินจากไปด้วยความโล่งใจ เธอมองดูประตูห้องออกกำลังกายที่มีอาคิราอยู่ด้านในด้วยความชั่งใจ จากที่ตอนแรกคิดว่าการไม่อยากรู้อยากเห็นไม่ใช่เรื่องยากอะไร แต่ถ้าหากเขาเป็นคนดุร้ายถึงขั้นฆ่าคนได้เธอจะไม่ตายก่อนได้ใช้เงินจริงๆ ใช่ไหมหลังจากยืนคิดไม่ตกอยู่ครู่หนึ่งธีลินก็ตัดสินใจเปิดประตูห้องออกกำลังกายเข้าไปเพื่อทำหน้าที่สาวใช้ของเธอด้วยสภาพจิตใจที่ไม่ค่อยพร้อมทำงานเท่าไหร่นัก"สวัสดีค่ะนายน้อย" ธีลินทักทายอาคิราให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่ตั้งใจยกดัมบ์เบลจนกล้ามแขนขึ้นเป็นมัดๆ เธอแอบยกมือขึ้นปิดปา

Episode 06 ข้อเสนอธีลินชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ฟังอาคิราสวนกลับมาแบบนั้น เธออยากจะเข้าไปขยุ้มหัวเขาให้รู้แล้วรู้รอดกันไปข้าง แต่จากสายตาของกายที่มองมาเหมือนพร้อมจะกำจัดเธออยู่ทุกเมื่อทำให้ไม่สามารถทำอย่างที่ใจคิดเอาไว้ได้"งั้นฉันขอถอนคำพูดตอนนี้ทันไหมคะ""คิดว่าทันไหมล่ะ""ก็คิดว่าไม่ทันหรอกค่ะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะต้องมาเป็นสาวใช้ให้มาเฟียจริงๆ คุณคิดว่าถ้าฉัน หรือคนอื่นๆ ที่มาทำงานก่อนหน้านี้รู้จะมีใครเต็มใจรับทำงานนี้จริงๆ งั้นเหรอคะ คิดว่าคนอื่นเขาไม่รักชีวิตตัวเองกันเหรอ ไม่คิดว่าเขาตั้งใจมาทำงานส่งเงินให้ที่บ้านบ้างเหรอ หรือคิดแค่ในมุมของตัวเองที่ไม่อยากให้ใครมารู้ความลับของคุณ แต่กลับพูดจาโจ่งแจ้งออกมาได้หน้าตาเฉยแบบนั้น" ธีลินพยายามควบคุมสติตัวเองอย่างสุดความสามารถเท่าที่จะทำได้ ทั้งกลัว ทั้งโกรธที่เขาเจตนาให้เธอได้ยินอย่างตั้งใจ"ฉันมีข้อเสนอให้เธอเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีจุดจบเหมือนสาวใช้คนก่อนๆ""ฉันเลือกที่จะไม่รับข้อเสนอได้ไหม""ไม่รับก็ได้ แต่ฉันก็ไม่รับประกันว่าการเลือกที่จะปฏิเสธข้อเสนอของฉันจะมีจุดจบแบบไหน""แบบนั้นไม่เรียกข้อเสนอค่ะ เรียกข้อบังคับ" ธีลินตอบกลับด้วยน้ำเสียง

Episode 08 ไม่อยากเป็นนางบำเรอให้คุณ  ธีลินเงยหน้ามองอาคิราโดยไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพราะสุดท้ายคำตอบของเธอมันก็ขึ้นอยู่กับเขาอยู่ดี ถ้าเขาไม่ให้ไปผู้หญิงธรรมดาอย่างเธอจะหนีมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลแบบเขาได้ยังไง"ฉันเอาของไปเก็บก่อนนะคะ" คนตัวเล็กที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นตรงหน้าชายหนุ่มเตรียมลุกขึ้นยืนนำกล่องยาไปเก็บ"วางไว้นี่แหละให้แม่บ้านมาเก็บ ส่วนเธอก็ตอบคำถามฉันมา""คำตอบมันขึ้นอยู่กับนายน้อยนี่คะ ถ้าไม่ให้ไปฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ตอนนี้ได้แต่ภาวนาว่ามาเฟียอย่างคุณจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้ปล่อยฉันไปเมื่อถึงกำหนด""อยากไปจากฉันขนาดนั้นเลย?" ประโยคคำถามที่แฝงไปด้วยความไม่ชอบใจของอาคิรา ทำให้ธีลินสัมผัสได้ และเลือกที่จะเลี่ยงการตอบคำถามเขาตรงๆ เหมือนที่ผ่านมา"แค่อยากกลับบ้านน่ะค่ะ…อื้อ!" ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่ออาคิรายื่นมือมาบีบแก้มของเธออย่างแรง"ฉันเกลียดคนโกหก จำเอาไว้ว่าที่เธอยังมีลมหายใจนั่งอยู่ตรงนี้เพราะความซื่อสัตย์ของเธอ อย่าให้ฉันจับได้ว่าเธอโกหก ไม่อย่างนั้นฉันไม่แน่ใจว่าจะฉี