All Chapters of สัญญาสามี: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 11 ประกาศเมื่อคืนตอนที่อี้ฟานกลับมาถึงก็เป็นเวลาค่อนข้างดึกพอสมควร ถิงถิงเองก็หลับไปแล้ว เขาเลยต้องอาบน้ำอย่างเงียบที่สุดเพราะไม่อยากให้เธอตื่น ก่อนจะปีนขึ้นเตียงไปนอนข้างๆเธอ แต่ก่อนที่เขาจะนอนเขาก็เอื้อมมือไปสัมผัสที่หน้าผากของถิงถิงเบาๆ เพื่อวัดอุณหภูมิของร่างกายของคนตัวเล็กว่ายังมีไข้อยู่หรือเปล่า แต่พอรู้ว่าลูกพีชของเขาตัวไม่ร้อนเท่าตอนเช้า เขาก็สามารถทิ้งตัวลงนอนได้อย่างสบายใจก่อนจะคิด ว่านี่เป็นคืนที่สองแล้วที่เขามีคนนอนร่วมเตียง เพราะปกติอี้ฟานจะไม่นอนร่วมเตียงกับใครแม้แต่กระทั่งผู้หญิงทุกคนที่เคยมีอะไรกับเขา เขาก็ไม่เคยให้ใครได้นอนร่วมเตียงกับเขาสักคน เพราะหลังจากเสร็จกิจเขาก็จะให้พวกเธอกลับไปทันทีหรือไม่ก็เป็นเขาเองที่กลับ แต่กับถิงถิงเขากลับนอนร่วมเตียงกับเธอได้โดยไม่รู้สึกอะไร ไม่รู้เป็นว่าเพราะเธอคือเมียของเขาหรือเพราะเหตุผลอื่น“อื้มมมมม” ถิงถิงตื่นนอนแล้ว เธอรู้สึกหิวน้ำจึงดันตัวลุกขึ้นเพราะจะไปหยิบแก้วน้ำที่อยู่ตรงโต๊ะข้างหัวเตียง ร่างกายเธอดีขึ้นแล้วแต่ยังรู้สึกหนักๆตัวอยู่จึงยังขยับตัวค่อนข้างลำบาก แต่ระหว่างที่เธอกำลังพยายามจะลุกขึ้นก็มีเสียงดังขึ้น“ถ้าลุกล

ตอนที่ 13 ขี่ม้าเป็นมั้ย“คุณหนูพักทานข้าวก่อนเถอะค่ะเดี๋ยวค่อยเขียนต่อ ถ้ารอให้เสร็จแล้วค่อยทานดิฉันว่าคุณหนูคงได้ทานรวบมื้อเช้าของพรุ่งนี้แน่ๆ ยังเหลือเยอะขนาดนั้น” เสียวปิงมองดูจำนวนซองที่เหลืออยู่อีกจำนวนมาก วันนี้คุณหนูของเธอนั่งเขียนมาเกือบทั้งวันแต่ก็ยังเสร็จเกินครึ่งไปนิดหน่อยเอง เดิมทีการ์ดเชิญคุณหนูของเธอเขียนเสร็จตั้งนานแล้วรอแค่คุณชายฮั้วว่างจะได้นำไปแจก แต่อยู่ๆ เมื่อวานคุณชายฮั้วก็เพิ่มจำนวนแขกขึ้นมาอีกเท่าตัว คุณหนูของเธอเลยต้องมาเขียนการ์ดเชิญเพิ่ม แล้วนอกจากเรื่องการ์ดที่ต้องเขียนเพิ่มยังมีเรื่องที่ต้องจัดการเพิ่มขึ้นอีกเพราะการเพิ่มจำนวนแขกแบบปุบปับของคุณชายฮั้ว คุณหนูของเธอเลยต้องวุ่นวายทั้งวัน“ช่วยเอามาให้ที่โต๊ะหน่อยสิ ฉันไม่อยากเสียเวลานะ” เสียวปิงถอนหายใจดูเอาเถอะ แค่เดินจากโต๊ะทำงานมาที่โต๊ะที่วางอาหารเย็นไว้แค่ไม่ถึงยี่สิบก้าวคุณหนูของเธอยังไม่อยากเสียเวลาเดินเลย“ทานช้าๆค่ะคุณหนู เดี๋ยวก็ติดคอหรอก” เสียวปิงเตือนถิงถิงที่ตักข้าวเข้าปากด้วยความเร็ว“ช่วยเอาไปเก็บให้หน่อย” ถิงถิงส่งจานข้าวที่กินไปได้ไม่ถึงครึ่งคืนให้กับเสียวปิง ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานตรงหน้าต่อ

ตอนที่ 15 ไหนว่าพี่จะสอนฉัน (nc)“อื้ม....” ถิงถิงส่งเสียงครางออกมาด้วยความพอใจกับจูบที่ดูดดื่มแสนหวานที่อี้ฟานเป็นคนมอบให้ แต่การจูบกันของเธอและเขาในครั้งนี้ต่างจากทุกครั้ง เพราะครั้งก่อนๆ มักเป็นอี้ฟานที่เป็นฝ่ายเรียกร้องจากเธอไม่หยุด แต่ครั้งนี้เป็นเธอเองที่เป็นผ่ายเรียกร้องจากเขา“พี่” ถิงถิงเรียกอี้ฟานเสียงหวางแต่สีหน้าของเธอกับต่างจากน้ำเสีย เพราะเธอกำลังรู้สึกหงุดหงิดที่ชายหนุ่มถอนจูบหวานออกแต่เธอยังต้องการมันอีก เธอดึงคอเสื้อของอี้ฟานให้เข้ามาหาเธออีกครั้งแต่ชายหนุ่มยื้อไว้ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับเธอแต่โดยดี เธอเลยได้แต่ชักสีหน้าใส่เขาด้วยความไม่พอใจ“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฉันไม่ได้จะหยุดแค่จะพาเธอไปที่เตียง” อี้ฟานบอกพร้อมกับอุ้มหญิงสาวแล้วก้าวยาวตรงไปที่เตียงทันที เขาเองก็ไม่บ้าพอที่จะหยุดเรื่องกินเธอไว้กลางคันแบบนี้หรอกอี้ฟานวางถิงถิงลงบนเตียงอย่างนิ่มนวนก่อนที่เขาจะขึ้นคล่อมตัวเธอแล้วกดจูบหวานตามมาในทันที“อ๊ะ...พะ พี่” ถิงถิงครางออกมาเพราะตอนนี้มือของอี้ฟานกำลังขยำหน้าอกของเธออยู่ถึงแม้จะมีเสื้อผ้ากั้นระหว่างมือหนากับอกนุ่มของเธอแต่เธอก็ยังรับรู้ได้ถึงฝ่ามืออุ่นของเขา ส่วนป

ตอนที่ 17 คนที่อยู่เบื้องหลัง“คุณหนูค่ะ ตื่นได้แล้วคะ” เสียงปลุกเบาๆของเสี่ยวปิงเรียกให้คนที่นอนหลับอย่างมีความสุขบนเตียงขยับตัวเบาๆ“อืม” ถิงถิงบิดตัวเบาๆ ด้วยความปวดเมื่อย ก่อนจะดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งโดยมีเสี่ยวปิงค่อยช่วยประคองเสี่ยวปิงมองล่องรอยบนตัวเจ้านายสาวด้วยความเขิน เมื่อเช้าเธอเห็นว่าสายแล้วแต่เจ้านายของเธอก็ยังไม่ออกมาจากห้อง ตอนแรกเธอกำลังเป็นกังวลเพราะกลัวว่าเจ้านายของเธอจะไม่สบายหรือเปล่าจึงได้เข้าไปในห้องนอนของเจ้านายเธอ แต่พอเข้าไปในห้องกลับไม่พบเจ้านายของเธอนอนอยู่เธอเลยกำลังจะออกตามหาแต่พบกับอี้ฟานที่หน้าห้องก่อนพอดี และเขาก็บอกกับเธอว่าเจ้านายของเธอนอนอยู่ในห้องของเขา พร้อมกับกำชับว่าห้ามให้ใครเข้าไปรบกวนการนอนของเธอ อี้ฟานบอกเพียงแค่นี้เสี่ยวปิงก็รับรู้ได้ทันทีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น พร้อมกับตอบรับอี้ฟานและปล่อยให้เจ้านายของเธอพักผ่อนให้เต็มที่ แต่ตอนนี้เธอจำเป็นต้องมาปลุกเจ้านายของเธอเพราะแขกคนสำคัญได้เดินทางมาถึงแล้ว“กี่โมงแล้วเนี่ย” ถิงถิงที่เห็นว่าข้างนอกหน้าต่างสว่างมากแล้วจึงได้ถามเวลา“สิบเอ็ดโมงแล้วค่ะ”“ห๊ะ สิบเอ็ดโมง” ถิงถิงร้องตกใจทันทีที่ได้ยินเวลา

ตอนที่ 19 พูดคุยทันทีที่เข้ามาในบ้านถิงถิงก็เริ่มมองสำรวจบ้านของอี้ฟานทันที บ้านของเขาคือเพนท์เฮ้าส์สุดหรูหนึ่งในโครงการของเขา เธอมองตามคนตัวสูงที่เดินนำอาหารที่เธอซื้อมาเข้าไปในครัว ก่อนจะเดินตามเขาไป“พี่เคยพาผู้หญิงมาที่บ้านมั้ย” ถิงถิงถามขึ้น เธอมองดูอี้ฟานที่กำลังนำอาหารใส่จานอย่างเป็นธรรมชาติ เขาทำทุกอย่างอย่างคล่องแคล่วจนเธออดแปลกใจไม่ได้“ถามทำไม” อี้ฟานถามกลับ เขายกจานที่ใส่อาหารไปวางบนโต๊ะทานอาหารก่อนจะจัดแจงอุปกรณ์สำหรับทานอาหาร โดยมีถิงถิงเดินตามหลังไม่หยุด“ก็ไม่ทำไม ฉันแค่อยากรู้ว่าพี่เคยพาใครเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของพี่บ้างมั้ย”อี้ฟานหยุดมือที่กำลังจะหยิบช้อนแล้วหันหลังกลับมามองคนถาม เขายิ้มมุมปากเบาๆ ก่อนจะเดินต้อนหญิงสาวจนหลังของเธอชนกับเคาน์เตอร์วางของที่อยู่ข้างหลัง อี้ฟานใช้มือทั้งสองข้างวางไปที่ขอบของเคาน์เตอร์เพื่อกักคนช่างถามไว้ก่อนจะถามเธอกลับ“แล้วเธอต้องการคำตอบแบบไหน” อี้ฟานถามอย่างเจ้าเลห์ “เธอคงหวังให้ฉันตอบเธอเหมือนพวกพระเอกนิยายพวกนั้นใช่มั้ยว่าฉันไม่เคยพาใครมาที่นี่ มีเธอเป็นคนแรกที่ฉันพามา แต่ขอโทษทีนะฉันไม่ใช่พระเอกพวกนั้นและเธอเองก็ไม่ใช่คนแรกที่เค