Semua Bab พันธนาการรัก: Bab 141 - Bab 150

ณ คุกบางขวาง สถานที่เยี่ยมนักโทษเมื่อดาวิกากับเพื่อนสาวเดินเข้ามานั่งรอ นายศักดิ์ที่ยังมีโซ่ตรวนที่ขาเดินเข้ามาในห้องจ้องมองหญิงสาวที่ทำให้ชีวิตห้าปีที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความโหดร้ายด้วยสายตาอาฆาต ผู้คุมเดินออกไปยืนห่างๆ “ ผมจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวสองคน” นายศักดิ์กัดฟันกระซิบพูด ดาวิกาส่งสายตาให้เ

“สวัสดีครับคุณณพิชชา อาณาวรรต” เสียงของพีทษรุทข่มความโกรธและโทสะที่กำลังทวีความแรงไปทีละขั้น “อะไรนะครับณพิชชา อาณาวรรต สงสัยคุณพีทษรุทจะพูดเล่น นี่คุณณพิชชา นโรดมครับเอ คุณพีทษรุทจำคนผิดหรือเปล่าครับ” “หึคุณคงไม่คิดว่าผมจะจำภรรยาตัวเองไม่ได้นะครับคุณวิชัย ยังไงก็ขอแนะนำให้รู้จักนะครับนี่คุณณพิชชา

“ผมรักคุณที่สุดได้ยินไหมณพิชชารักตั้งแต่สบสายตาคุณในร้านอาหารที่ลาสเวกัสตั้งแต่คุณไม่รู้ว่ามีผมอยู่ในโลกนี้คุณเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมลังเลที่จะแต่งงานกับน้องดาวทั้งที่เราหมั้นกันมาหลายปีคุณอยู่ในความฝันตลอดมาแล้วตอนนี้คุณคือความจริงที่อยู่ตรงหน้าผมสัญญาว่าจะพันธนาการคุณไว้กับผมและลูกตลอดไปณพิชชา”

“ ก็ได้ค่ะจะเริ่มกันตรงไหนดี” ณพิชชาขยับที่นั่งระงับการตื่นเต้น “ เริ่มที่คุณ” พีทษรุทหัวเราะเมื่อณพิชชาเลิกคิ้วทำตาโต “ ขอร้องเถอะขอสักวัน อย่ามองผมด้วยสายตาเย็นชามองผมแบบคุณชอบผมมากๆหน่อยได้ไหมแล้วยิ้มหวานๆ แบบทั้งปากทั้งตาให้ผมหน่อยสินะน้องแพมพลีส” ไม่ค่อยมีใครเรียก ณพิชชาว่าน้องแพมนอกจากครอบ

“คืนนี้ผมอยากค้างกับคุณที่บ้านนี้นะครับแพมบ้านแห่งความรักบ้านแห่งความทรงจำบ้านที่เป็นบ้านจริงๆ” ณพิชชายืนมองพระจันทร์ในขณะที่พีทษรุทไปหาชุดนอน พีทษรุทเข้ามาสวมกอดทางด้านหลังซึ่งตอนนี้เขามีแต่เสื้อกล้ามเพราะอากาศร้อน พีทษรุทถอดเสื้อนอกเสื้อเชิ๊ตทิ้งตั้งแต่เข้ามาในห้องณพิชชาซึ่งอยู่ในชุดราตรีสีเขียวม