บทที่ 10‘ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า’..แสงแดดอ่อนสาดส่องลงมายังโรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัวกันเพื่อรับอาหารและน้ำที่แจกจ่าย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงหัวเราะพร้อมถ้อยคำขอบคุณจากชาวบ้านบางส่วนทำให้ซ่งหลิงซูรู้สึกอิ่มใจนางยืนอยู่ข้างเหยียนอี้ที่มาดูแลความเรียบร้อยของโรงทาน ทั้งสองมองดูชาวบ้านที่ต่อแถวรับอาหารด้วยรอยยิ้ม“ท่านดูสิ ทุกคนมีความสุขขึ้นมาก”เหยียนอี้พยักหน้า “พระองค์ทรงทำสิ่งที่ดีแล้ว ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนได้รับประโยชน์จากโรงทานของพระองค์”แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มชาวบ้านบางคนก็ดังขึ้นใกล้ ๆ“องค์หญิงสามเองนั่นแหละที่นำภัยแล้งมาสู่แคว้นหลง”“ใช่แล้ว นางมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองให้ล่มจม พวกเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ”“นางสร้างภาพ พยายามทำให้ตัวเองดูดีแต่แท้จริงแล้วก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์ยาก”คำพูดเหล่านั้นทำให้เหยียนอี้ขมวดคิ้วทันที เขาหันไปมองกลุ่มชาวบ้านด้วยสายตาดุดันก่อนจะกล่าวเสียงเข้ม “พวกเจ้าเป็นอะไรไป มารับอาหารขององค์หญิงสามแต่ยังกล้านินทาว่าพระองค์อีก พวกเจ้าไม่สำนึกบุญคุณกันบ้างหรือ?!”ชาวบ้านกลุ่มนั้นหันมามองเหยียนอี้
Last Updated : 2025-04-14 Read more