Lahat ng Kabanata ng หนูคิดว่าเขาเป็นเกย์: Kabanata 21 - Kabanata 30

หลังจากตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดอันอบอุ่นในตอนหกโมงเช้า อิงรดาก็ค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นเพื่อที่จะได้รีบกลับห้องตัวเองก่อนที่นพนนท์หรือสามีจะมาเห็นเข้า ไม่เช่นนั้นคงไม่รู้ว่าจะต้องอธิบายว่ายังไง เหตุใดทำไมตัวเองถึงได้ออกมาจากห้องจิรายุในเวลานี้ "ทำไมตื่นเช้าจัง""หนูว่าจะกลับห้องหน่อยค่ะ เดี๋ยว..เอ่อ""กลัวคนอื่นเห็นเหรอว่ามานอนที่ห้องฉัน""แล้วคุณเจตน์ไม่กลัวเหรอคะ""กลัวทำไม ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด โสดก็โสด แฟนก็ไม่มี อีกอย่างเมื่อคืนเธอก็เป็นคนบอกเองว่า 'ฟีลเพื่อนสาว' ไม่ใช่เหรอ นี่ฉันก็กำลังนอนกอดเธอสบายๆเลย ไม่น่ารีบตื่น" อิงรดาถึงกับเหนื่อยใจเมื่อหันไปมองหน้าคนที่มองเธอยิ้มๆด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ นี่จิรายุไม่รู้สึกว่ามันออกจะแปลกๆบ้างเลยหรือไงกับสิ่งที่เขากับเธอเผลอไผลกันไปเมื่อคืนด้วยความรู้สึกที่มันผสมเสปนเปกันในหลายๆอย่าง แต่สำหรับเธอนั้น พอเวลาที่มีสติครบถ้วนสมบูรณ์ดีทุกอย่างแล้ว ก็ชักจะเขินๆอายๆยังไงก็ไม่รู้"เอ่อ หนูว่าเอาไว้เราค่อยมานอนด้วยกันอีกก็ได้ค่ะ..เจ่เจ้""เจ่เจ้?" จิรายุถึงกับต้องเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามเมื่อได้ยินสรรพนามใหม่ที่อิงรดาเอ่ยเรียก คราวนี้จะมา เจ่จ้งเจ่เจ้อะไรอีกล่ะ "ก

ร้านบ้านหว้า เป็นทั้งร้านอาหาร มีบาร์เครื่องดื่ม และบาร์แดนซ์อยู่ในที่เดียวกันตั้งอยู่ริมทะเล ทีแรกจิรายุเปลี่ยนใจว่าจะไม่มา เพราะอยากให้นพนนท์และจิมมี่ได้ใช้ช่วงเวลาระลึกถึงวันเก่าๆด้วยกันสองคนมากกว่า แต่ก็ถูกสองสามีภรรยานั้นลากเขาและเธอให้ตามมาจนได้ด้วยเหตุผลที่ว่าคืนนี้มีงานปาร์ตี้พระจันทร์เต็มดวง ไปด้วยกันหลายคนสนุกกว่าบรรยากาศในร้านคืนนี้นั้นแสนจะคึกคัก ไม่ว่าจะเป็นเพราะว่าคืนนี้คือวันสุดสัปดาห์หรือว่าคนจากทุกที่ตั้งใจมารวมตัวกันเพราะงานปาร์ตี้พระจันทร์เต็มดวงที่ริมชายหาดที่มองเห็นอยู่ไกลๆ"เอาไว้ทานดินเนอร์เสร็จ แล้วพวกเราไปแจมปาร์ตี้ตรงโน้นกันนะ"นพนนท์ชี้ไม้ชี้มือไปทางที่มีกลุ่มนักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างชาติยืนรวมตัวกันเป็นกระจุกใหญ่ไม่ใช่เพียงแค่ดินเนอร์ที่ถูกจัดเต็ม พอยิ่งดึกเข้าบรรดาค็อกเทลหลายต่อหลายแก้วก็ต่างทยอยนำมาเสิร์ฟตามที่คู่สองสามีภรรยาสั่ง อิงรดาเองก็ซัดไปเสียหลายแก้ว ในขณะที่แน่นอนว่าจิรายุนั้นยกเข้าไปมากกว่า ดื่มไปดื่มมาก็ไม่รู้ว่าสองสามีภรรยาคู่นั้นพากันหายไปไหน เพราะมัวแต่หันไปมองทางด้านที่มีงานปาร์ตี้อยู่ พอหันกลับมาอีกที โต๊ะทั้งโต๊ะก็เหลือเพียงแค่เธอกับจิ

"กลับบ้านกันเถอะ ฉันไม่สนุกละ"อิงรดามองจิรายุเดินดิ่งหน้ายุ่งหัวเสียเข้ามาหาเธอก่อนจะฉกจูงข้อมือเธอให้ปลิวตามเขาไป โดยที่เธอยังไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยถาม หากแต่ความสงสัยก็มีมากเกินกว่าที่จะเก็บเงียบเอาไว้ได้"คุณเจตน์คะ เกิดอะไรขึ้น""เรื่องนั้นเธออย่าพึ่งถาม"อิงรดาหน้าจ๋อยลงทันทีที่จิรายุตอบกลับมาอย่างหงุดหงิด ภายในใจเกิดความรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมานิดๆ คล้ายกับอารมณ์ประมาณว่าถูกคนรักหักอก ทั้งที่เมื่อกี้เธอกับเขายังทำราวกับพึ่งจะสวีทหวานอมชมพูกันอยู่แท้ๆ เวลานี้ทุกอย่างกลับดำมืดสนิทลง"แต่คุณนนท์ก็ยังไม่มาเลยนะคะ แล้วคุณเจตน์จะกลับบ้านได้ยังไง""ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรียกแท็กซี่กลับ"ว่าแล้วจิรายุก็พาเธอก้าวเดินฉับๆขึ้นมาบนถนนเรียบหาด เขาล้วงมือลงไปในกระเป๋า กดหาข้อมูลเบอร์โทรของแท็กซี่แล้วก็บอกความต้องการไป ไม่นานนักรถแท็กซี่ก็วิ่งมาจอดรับ ระหว่างทางจิรายุนั้นปิดปากเงียบสนิทและไม่ยอมพูดอะไรเลย แถมใบหน้ายังดูเครียดขรึม ราวกับว่าสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นนั้นมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขามากจนกระทั่งในที่สุดอิงรดาก็ยังไม่สามารถรับรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วเข้ามาคุยอะไรกับจิรายุ แต่ที่แน่ๆความรู

จิรายุที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะขอจัดการคนเมา พอเอาเข้าจริง เขากลับเป็นฝ่ายที่กำลังถูกคนเมาจัดการแทน ไม่รู้ว่าอิงรดาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถึงได้จัดการจับเขาให้มานอนหงายโดยที่มีเธอนั่งขี่อยู่บนตัวได้ หรือว่าจริงๆแล้วมันเป็นเพราะตัวเขาเอง ที่เห็น โนม..แล้วดันตาลาย มือไม้สั่นจนไร้เรี่ยวแรงขัดขืน"อิง เมาแล้วนะเราน่ะ รู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรลงไป"อิงรดาไม่ตอบ ได้แต่จ้องเขาตาแป๋วแล้วจากนั้นก็ก้มโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ เนื้อตัวของอิงรดาข้างบนนั้นเปลือยเปล่าแล้ว จิรายุก็เลยถือโอกาสแอบมองอะไรขาวๆที่ขยับชิดเข้ามาจนใกล้ใบหน้าด้วยอาการใจสั่นเชี่ยจริงๆเลย..แม่งขาวชิ..บหาย"หนูรู้ตัวดีคุณเจตน์ไม่ต้องห่วง ว่าแต่คุณเจตน์เถอะค่ะ กลัวเหรอคะถึงได้ทำหน้าตาตื่นแบบนี้"'อิงเอ๊ย ถ้าผู้ชายที่แมนทั้งแท่งแบบเขากลัวการมีเซ็กซ์ล่ะก็ เธอคงไม่โดนเขาจูบไปตั้งหลายครั้งหลายทีหรอก ทั้งทีตัวเองตอนโดนเขาจูบแรกๆยังออกอาการเงอะงะตัวสั่นอยู่เลยแท้ๆ ตอนนี้กลับเก่งกล้าถึงขนาดที่จะเป็นฝ่ายปล้ำเขาเองก่อนแล้ว'"ก็มันน่าไหมล่ะ ดูเธอสิอยู่ๆเธอก็ขึ้นมานั่งแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ใครเห็นก็ต้องตกใจ""ไม่ต้องกลัวหรอกนะคะคุณเจตน์ขา หนูว

พอตื่นเช้ามาอิงรดาก็พบว่าจิรายุนั้นเก็บกระเป๋าเดินทางออกมายืนรอที่หน้าระเบียงบ้านแล้ว สายตาของเขาพุ่งมองตรงไปยังฝืนทะเลข้างหน้า และพอหันกลับมาเห็นเธอเข้า เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ นี่เขาคงยังโกรธเธอเรื่องเมื่อคืนอยู่อีกใช่หรือเปล่า อิงรดาจึงได้ลองขยับเดินเข้ามาใกล้ๆ แต่แล้วเขาก็ทำท่าว่าจะขยับตัวและหันหน้าหนี แน่นอนว่าท่าทางแบบนี้คงโกรธเธอชัวร์"คุณเจตน์ โกรธหนูเหรอคะ" อิงรดาลองถามเสียงเบา แต่กลายเป็นว่าเขายังคงเงียบและไม่ยอมตอบ ท่าทางยืนนิ่งสายตาปักหมุดมองไปข้างหน้า นี่เขาจะรู้บ้างไหมว่าเมื่อคืนเธอเองก็ไม่สามารถข่มตาให้หลับลงได้ เพราะภายในใจเอาแต่คิดย้อนวนไปถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอ โดยมีตัวเธอนั้นเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ถึงกระนั้นอิงรดาเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองใจกล้าหน้าด้านทำอะไรแบบนั้นไป แม้ว่าจะไม่ได้คิดเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย แต่อาการท่าทีที่จิรายุเป็นอยู่นี่ต่างหากที่เธอทำให้เธอไม่สบายใจ"ตกลงเรื่องที่ฉันถามไปเมื่อคืนเธอตัดสินใจว่ายังไง ถ้าไม่คิดจะช่วย ต่อไปก็อย่าเข้ามาใกล้ฉันอีก"จิรายุพูดขณะที่ยืนเท้าสะเอวมองหันหน้าไปทางอื่น อิงรดาได้แต่มองตามแผ่นหล