บทที่ 31 หากไม่ใช่ข้าภายในห้องที่มืดมีเพียงแสงสว่างของจันทราที่สาดส่องร่างบางนอนพลิกไปมาครุ่นคิดเรื่องที่พบเจอที่ตลาดทำอย่างไรก็นอนไม่หลับนางจึงลุกขึ้นจากเตียงนอนแม้จะหวาดกลัวแต่ก็คิดว่าคงไม่ใช่ฝีมือปีศาจอย่างแน่นอนนางจึงออกมาเดินรับลมเพื่อให้ตนเองผ่อนคลายแล้วค่อยกลับเข้ามานอนเสียวลี่เหมยเดินเล่นอยู่หน้าห้องเพราะไม่กล้าออกไปไกลแต่แล้วจู่ ๆ นางก็เห็นเงาดำที่กระโดดอยู่บนหลังคาแต่เมื่อจ้องดูดีๆ นั่นไม่ใช่ปีศาจแต่ทว่าเป็นมนุษย์ความกลัวภายในใจเริ่มปลิดหายนางจะต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ใดอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้นางตัดสินใจวิ่งตามผู้นั้นไปอย่างระวังตัว เงาดำนั่นกระโดดขึ้นหลังคาไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งหยุดอยู่กลางหมู่บ้านกระโดดลงจากหลังคาเสี่ยวลี่เหมยที่ตามมาติด ๆ นางแอบอยู่ข้างเรือนของชาวบ้านเป็นมุมอับที่แสงจันทร์ไม่อาจส่องเข้ามาถึง เห็นผู้คนมากมายแต่งกายด้วยชุดสีดำใช้ผ้าปิดหน้าเพื่อปิดบังมิให้ผู้ใดเห็น ในเมื่อนางลองนับจำนวนชายฉกรรจ์ที่อยู่ตรงหน้ามีมากกว่า 4-5 คนนางจึงฉุดคิดหากนางตามไปคงเกิดเรื่องไม่ดีหรือนางอาจจะไม่มีแรงสู้ไหวจึงจะหันหลังกลับเรือนเสียก่อนเมื่อนางหันหลังกลับก็ต้องตกใจที่จู่ ๆ มี
Last Updated : 2025-04-06
LOGIN
