อินโทร“นี่นายเด็กแว่นหนาเตอะคนนั้นน่ะ หันมาคุยกับฉันก่อนสิ เฮ้ อย่าหันหน้าหนีกันสิยะ ก็บอกว่า..อย่าเดินหนีไงเล่า”ฉันคงบ้าไปแล้วจริงๆนั่นล่ะที่ดันเลือกจะสื่อสารกับนายเด็กแว่นหนาเตอะที่เอาแต่หลบอยู่มุมห้องไม่ยอมเปิดหูเปิดตาออกมาดูกันบ้างเลย งี่เง่าชะมัด เมื่อไหร่จะหันมาคุยกับฉันดีๆสักทีนะ น่ารำคาญ“ขะ..ขอโทษครับ.... ผมผิดไปแล้วที่มายุ่งวุ่นวายกับคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลยนะครับ ได้โปรด ผะ ผมกลัวแล้ววว”“ฉันไม่ใช่ผีซะหน่อย! บ้าไปแล้วรึไง ฉันออกจะสวยขนาดนี้”“คะ ครับ...คอมพิวเตอร์บ้านไหนเขาสวยกันล่ะครับ มิหน่ำซ้ำยังพูดกับผมได้อีกด้วย?!”“หา ก็ฉันไม่ใช่คอมพิวเตอร์ของนายจริงๆนี่ ก็บอกว่าไม่ใช่ไงเล่า หยุดพูดจาหยาบคายเดี๋ยวนี้!”“ก็คุณเป็นคอมพิวเตอร์ของผมจริงๆนี่ครับ! น่ะ นี่ไงล่ะหลักฐาน!”พูดไม่ทันจบฉันก็ต้องตื่นตลึงทันทีเพราะว่าภาพถ่ายที่อยู่ในหน้าจอโทรศัพท์ของเขากำลังฉายภาพคอมพิวเตอร์รุ่นเก่ารุ่นเดียวกับที่ฉันหัวฟาดพื้นตรงนั้นเลย!“ให้ตายสิ ฉันกลายเป็นคอมพิวเตอร์ไปแล้วงั้นเหรอ?”ไรท์ : อะแฮ่มๆ แค่ก แค่ก! เรื่องเก่ายังไม่จบเรื่องใหม่มาอีกแล้ว555 ทำไว้ก่อนเดี๋ยวลืมพล็อตตั
Last Updated : 2025-03-23 Read more