All Chapters of สามีข้าคือนายพรานตาบอด: Chapter 41 - Chapter 50

ยามเฉิงหลังจากที่กินมื้อเช้าอิ่มหานตงเทียนกับอวี่หลิงนางเดินออกมาที่หน้าบ้าน เมื่อเช้านางไม่ได้ลุกมาทำอาหารพอออกมาจากห้อง หานซูอิงนางก็บอกให้พี่ชายใหญ่พาพี่สะใภ้ไปนอนต่อเพราะนางมีลูกมือทำอาหารหลายคนและได้เรียนจากพี่สะใภ้หลายรายการแล้ว นางจึงลงมือทำอาหารมื้อเช้าเองกับคนดูทั้งห้าของนางที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกันทุกคนส่วนหานตงเหวินเขาเอาเกวียนออกไปที่ลำธารและพาเพื่อนใหม่ไปเอาปลาขึ้นจากน้ำแทนพี่ชายใหญ่แทนสองสามีภรรยาจึงแค่เดินออกไปที่ไร่สวนของตัวเองและลงมือเพาะปลูกผักเพิ่มอีกหลายแปลง อวี่หลิงนาเอาต้นกล้าผลไม้ออกมาเพิ่มอีกหลายอย่างพอมีโอกาส เด็กชายหญิงที่มาจากโรงค้าทาสกินข้าวที่โถงครัวใหญ่พร้อมกันกับเจ้านาย หานซูอิงกับซ่งผิงผิงและเด็กสาวอีกสี่คนช่วยกันทำข้าวต้มหมูหม้อใหญ่และผัดผักอีกสามจานใหญ่ให้แบ่งนั่งสองโต๊ะ ไม่แยกชายหญิงนอกจากโต๊ะเจ้านายทั้งสี่ที่นั่งกินด้วยสี่คนเช่นทุกวัน"พวกเจ้าไม่ต้องเกรงใจข้ากินให้อิ่มมีงานให้ทำอีกเยอะและให้รักเพื่อนที่มาด้วยกัน ช่วยเหลือดูแลกันถ้าว่างข้าจะให้หัดคัดอักษรให้อ่านออกเขียนชื่อของตัวเองได้และเรียนรู้จากนายน้อยหานตงเหวินกับคุณหนูหานซูอิง" อวี่หลิงบอกเด็กทั้

สิ่งที่หานตงเทียนถือมาให้คนงานคือไก่ป่าสี่ตัวกระต่ายป่าสองตัวที่ตายแล้ว เขายิงตอนที่ภรรยาเก็บผักเพื่อเอาให้พวกเขาทำอาหารมื้อค่ำกัน แบ่งเอาไว้ที่บ้านอีกอย่างละสองตัวให้ภรรยาตุ๋นเอาไว้กินพรุ่งนี้เช้า หัวหน้าครอบครัวสองคนเดินมารับเอาด้วยน้ำตาคลอที่นายท่านเมตตาครอบครัวทาสเช่นพวกเขา เกิดมามีแต่คนรังเกียจเพราะยากจนไปทำงานก็โดนเจ้านายกดหัวใช้ไม่เคยได้กินอิ่มนอนหลับเหมือนครอบครัวของนายท่านหานตงเทียนเลย"ส่วนปลาข้าใส่ถังเอาไว้ทุกวันจะแยกให้ครัวละสามตัวทุกวัน พากันเอาถังไปใส่เอามาทำอาหารได้ทุกวันข้าจะเอาใส่ถังตั้งเอาไว้ให้ทุกครอบครัวแล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้ก็ถือกันกลับมาทำอาหารกินกันได้เลย ส่วนอีกสองครัวครัวที่อยู่ไร่อีกฝั่งข้างหน้าเขาให้น้องชายเอาไปให้ตั้งแแต่ลงมาจากเขาแล้ว" ป่านนี้คงพากันเล่นน้ำกันสนุกที่ลำธารหลังบ้านแล้วหลังจากเอาอาหารไปส่งให้คนงานแล้วนั้นเอง"ขอบคุณนายท่านกับนายหญิงมากขอรับที่เมตตาทาสเช่นพวกเรา" ทุกคนก้มหัวขอบคุณหานตงเทียนเสียงสั่นน้ำตาคลอด้วยความดีใจที่เจอเจ้านายที่ดีเช่นนี้"ไม่ต้องคิดมากขอแค่ตั้งใจช่วยงานของข้าด้วยความขยันหมั่นเพียรก็พอ มันก็คือค่าทำงานที่เต็มที่ของพวกเจ้าข้

จากนั้นอวี่หลิงจึงเดินเข้าในด้านหลังเหลาอาหาร ให้สามีของนางไปบอกกับหลงจู๊ว่านางจะทำอาหารจากผักที่ปลูกเองจากบ้านของนาง วันนี้้มีเมนูมานำเสนอและสอนให้กับพ่อครัวใหญ่ในตอนนี้เลยหานตงเทียนก็ตามตามภรรยาสั่งได้อย่างรวดเร็วหลงจู๊แทบจะวิ่งมาลากเอาตัวของอวี่หลิงเข้าไปในห้องครัวให้เร็วที่สุดเพราะอาหารแต่ละจานที่นางทำออกมาให้เหลาอาหารของหลงจู๊ขายดิบขายดี จนพ่อครัวยิ้นจนหน้าบานรวมทั้งตัวของหลงจู๊ด้วยที่ยอดขายของร้านทำให้เจ้านายที่เมืองหลวงส่งคุณชายน้อยลงมาดูสูตรอาหารถึงที่ ตอนนี้นายน้อยก็มาถึงและพักอยู่ข้างบนของเหลาอาหารตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"นังหนูอวี่หลิงรีบเข้ามาทำเมนูเด็ดได้เลยวันนี้มีเจ้านายมาตรวจงานพอดีช่างเป็นอะไรที่ดียิ่งนักเจ้าคือดาวนำโชคของข้าจริงฮ้าๆๆ"อวี่หลิงทำความเคารพทักทายหลงจู๊เรียบร้อยนางจึงพาอวี่ซิงเข้าห้องครัวไปช่วยเป็นลูกมือของนาง ส่วนสามีกับท่านอาเสี่ยวเอ๋อร์พาไปรอที่ห้องรับรองรอให้ภรรยาทำอาหารให้หลงจู๊ชิมอวี่หลิงนางทำอาหารในครัวและสอนพ่อครัวไปด้วยเลยทีเดียว ใช้เวลาสามเค่ออาหารทุกอย่างส่งออกไปขึ้นโต๊ะเรียบร้อย นางทำให้พ่อครัวได้ชิมด้วยเอามาทำแต่ละเมนูให้เพียงพอต่อการชิม ทั้งผ

มาถึงบ้านยามเซินสองพี่น้องเปิดประตูหน้าบ้านให้พี่ชายกับพี่สะใภ้ หานตงเทียนจอดเกวียนแล้วจึงให้ทุกคนขนของลงจากเกวียนช่วยกันเข้าบ้าน หมดแล้วเขาจึงปลดวัวออกจากเกวียนให้น้องชายเอาไปที่คอกมีหญ้ามีน้ำรอให้วัวทั้งสองตัวส่วนหานซูอิงนั้นทำอาหารมื้อเย็นกับเด็กทั้งห้าคนคือลูกมือของนาง มีซ่งผิงผิงเป็นคนช่วยปรุงอาหารช่วยเด็กสี่คนอายุไล่เรี่ยกันหันผักล้างผักคุมไฟ ช่วยกันได้เป็นอย่างดีเพราะพื้นฐานของชาวบ้านเด็กแปดปีขึ้นไปทำอาหารให้พ่อแม่กินได้แล้วนี้ละเขาถึงบอกความจนสอนให้คนเข้มแข็งและเอาตัวรอดได้ในยามที่ลำบาก"พวกเจ้าพากันไปอาบน้ำกันได้เลยนะแต่ต้องหลังจากที่ไปบอกคนงานมาที่บ้านหาพี่สะใภ้ของเจ้าก่อนนะตงเหวิน" หานตงเทียนบอกน้องชายก่อนจะเดินเข้าบ้านไปหาภรรยาที่นั่งคัดของออกเป็นกองเอาไว้ให้ครอบครัวคนงานหานตงเทียนจึงเดินเข้าไปช่วยภรรยาทำไม่นานจึงเสร็จอลี่หลิงนางจึงเอาไก่ย่างเจ้าดังออกมาใส่ห่อเอาไว้แจกครอบครัวละตัวและของเด็กอีกสองตัวให้สามีเอาไปให้น้องสาวใส่จานขึ้นโต๊ะมื้อค่ำไม่นานคนงานก็มารอที่หน้าบ้าน หานซูอิงมาเรียกพี่สะใภ้ในบ้าน นางจึงบอกให้พวกเขาเข้ามายกเอาของกลับไปที่บ้านของตัวเอง ทั้งสี่ครอบครัวท

ตัดผักที่บ้านไร่ของอวี่หลิงอาทิตย์หนึ่งนายน้อยหลี่แทบจะไม่ยอมกลับไปนอนที่บ้านในเมือง มื้อเช้ากับมื้อเที่ยงกินที่บ้านของอวี่หลิงเพราะติดใจฝีมือของอวี่หลิงกับหานซูอิงและได้เมนูใหม่ๆกลับไปให้หลงจู๊อีกหลายรายการไก่ย่าง ปลาเผา กุ้งเผาที่น้ำจิ้มรสเด็ดจากไอ้เม็ดสีแดงสีเขียวที่นางเรียกว่าพริกที่กินเข้าไปทั้งร้อนและชาลิ้นน้ำตาแทบไหลแต่ก็ยังอดกินไม่ได้อยู่ดี ในไร่ของนางยังปลูกมะละกอและตำให้กินในมื้อเที่ยงทำให้เจริญอาหารยิ่งนักยิ่งมีไก่ย่างสมุนไพรเข้าไปอีก เนื้อแดดเดียวรสเด็ดจนนายน้อยหลี่อยากจะทำบ้านเอาไว้ที่นี้เลย จนไปขอค้างคืนที่บ้านหลังใหญ่ของอวี่ซานที่ยังไม่ได้เข้าไปนอนเพราะเขายังนอนบ้านหลังเดียวกับพี่สาวของตัวเองอยู่เลย จึงยกให้นายน้อยหลี่เช่านอนไปก่อนคนที่ได้ตำลึงคือตัวของอวี่ซานนั้นเองถั่วฝักยาว มะเขือเทศ แตงกวา แตงล้านรถม้าของเหลาอาหารของนายน้อยหลี่รับซื้อไปขายต่อทั้งหมด รถม้าที่จ้างเหมามาจากในตัวเมืองขนผักออกจากไร่วันละเป็นร้อยเที่ยว ชาวบ้านแตกตื่นกันทั้งหมูบ้านพอได้ยินข่าวว่าสองครอบครัวบ้านเชิงเขาทำการค้ากับเหลาอาหารชื่อดังในตัวเมืองยิ่งอยากจะมาให้เห็นกับตาแต่โดนหัวหน้าหมู่บ้านคาดโทษห