Semua Bab พี่ติวเตอร์ครับ...ช่วยสอนผมหน่อยนะครับ[PWP]: Bab 1 - Bab 6

ตอนที่ 1 มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะยีสต์ วิศวะปีสอง เด็กหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารัก ตัวขาวเนียน พวงแก้มเต็มไปด้วยเบบี้แฟต ดูนุ่มฟูน่าฟัดน่าขย้ำ ดูยังไงก็ไม่มีบุคลิกลักษณะของเด็กวิศวะฯ เลยสักนิด ยีสต์เป็นเด็กสดใส ร่าเริง มีแต่คนอยากเข้าหาโดยเฉพาะสาว ๆ คณะอื่น ถึงแม้จะเนื้อหอมในหมู่สาว แต่กลุ่มหนุ่ม ๆ ก็ให้ความสนใจน้องอยู่ไม่น้อยพี่ฟาร์ วิศวะปีสี่ หนึ่งในหนุ่ม ๆ ของคณะที่แอบสนใจน้อง ฟาร์แอบมองแอบชอบน้องยีสต์ตั้งแต่ปีหนึ่ง จะว่าตั้งแต่แรกเจอเลยก็ว่าได้ แต่ไม่เคยแสดงออกหรือเปิดเผยความรู้สึกให้ใครได้ระแคะระคาย ฟาร์จัดว่าเป็นหนุ่มฮอตของคณะเป็นที่หมายปองของใครหลายคน บุคลิกเนิร์ดจัดแต่ดูน่าค้นหา อินโทรเวิร์ดแต่สังสรรค์ปาร์ตี้ได้ แต่จะเป็นกับกลุ่มเพื่อนสนิท เรียนเก่งมากขนาดว่าได้ลุ้นเกียรตินิยม เพราะไม่เคยจีบใครไม่สนใจว่าใครจะมาจีบ อีกทั้งเรียนเก่งมาก ใส่แว่นเสริมความฉลาดเข้าไปอีก ทำให้คนที่ไม่สนิทหรือไม่รู้จักกับฟาร์จะสรุปกันไปเองว่าเขา ‘เนิร์ด’น้องยีสต์เองก็คิดไม่ต่างจากคนอื่น และไม่เคยคิดจะทำความรู้จักหรือสนิทสนมด้วย ยิ่งไม่ใช่สายรหัสกันแล้วยิ่งแทบจะไม่ได้อยู่ในสายตา จนกระทั่งเขารู้สึกว่ากา

ตอนที่ 3 คืนนี้น้องยีสต์ต้องแลกกับอะไรครับ 🔞ยีสต์นัดกับเพื่อนไว้ที่คอนโดตัวเอง เพราะปกติแล้วห้องยีสต์เหมือนเป็นที่รวมตัวกันของเพื่อน ๆ ไม่ว่าจะมีงานหรือไม่มีงานก็ตาม แต่ละคนต่างขะมักเขม้นช่วยกันทำรายงานเพื่อเตรียมพรีเซนต์อาทิตย์หน้า ตั้งใจกันเสียจนลืมเวลาเงยหน้าดูนาฬิกากันอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว“วันนี้กูนอนห้องมึงนะ ขี้เกียจกลับว่ะ” เอิ๊กเพื่อนสนิทของยีสต์ที่ชอบค้างคืนห้องเขาบ่อยที่สุด ยีสต์ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันหอมันก็อยู่แถวมหาลัยใกล้กว่าคอนโดเขาอีก แต่มันก็ไม่ชอบกลับห้อง มันบอกมันเหงา“วันนี้ไม่ได้ว่ะ กูต้องไปติวหนังสือต่อ” ยีสต์บอกเพื่อนไปตามตรง เขาไม่จำเป็นต้องปิดอะไรมัน พวกมันเองก็เชียร์ให้เขาหาคนสอนฟิสิกส์ให้ได้เพื่ออนาคตที่ดีของพวกมันเองนั่นแหละ“มึงได้พี่ติวแล้วเหรอ ได้ตอนไหนวะคืนก่อนยังเมาบ่นอยู่เลย” เอิ๊กเริ่มเปิดประเด็น“พี่ฟาร์ น่าจะได้วันที่กูเมานั่นแหละ” พอพูดถึงพี่ฟาร์เลยนึกขึ้นได้ว่าจะถามพวกมันอยู่พอดี“แล้วคืนนั้นใครพากูกลับห้องวะ”“ก็พี่ฟาร์ไง มึงแม่งนอนฟุบหลับคาผับเลย เสียชื่อฉิบหาย” วาทำเป็นเบะปากส่ายหน้า“แล้วทำไมให้พี่เค้ามาส่ง ทำไมพวกมึงไม่หิ้วกูกล

ตอนที่ 5 ก็ว่าจะไม่เอาแล้วนะ แต่ถ้าในน้ำก็ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่มั้ง🔥🔞เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลาให้ร่างเปลือยเปล่าที่ยังนอนสลบไสลกอดกันกลมว่าถึงเวลาต้องเตรียมตัวไปเรียนได้แล้ว แต่ทั้งสองยังไม่มีทีท่าว่าจะขยับลุกขึ้นมาตามเสียงปลุกสักคน กระทั่งเสียงปลุกดังเร้าขึ้นกลายเป็นคนพี่ที่รู้สึกตัวพยายามใช้มือข้างที่ว่างควานหาตามเสียงดังน่ารำคาญนั้นจนเจอ และหยิบมันมาปิดอย่างหัวเสียเขาเพิ่งจะได้นอนกันตอนเกือบสว่าง เพราะโดนฤทธิ์ตัวแสบอ้อนเอาแต่ใจ ตัวพี่ก็พร้อมที่จะตามใจเสียด้วยสิ ตามใจกันจนตัวแสบหมดฤทธิ์หลับกลางอากาศทั้งที่ครั้งสุดท้ายตัวตนของเขายังคาอยู่ในตัวน้องนอนมองคนในอ้อมกอดที่ยังหลับตาพริ้ม รอยยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก ทำให้คนพี่อดสงสัยไม่ได้ ‘กำลังฝันถึงใครกันนะ’ เห็นแล้วมันเขี้ยวจึงกดจูบลงตรงหน้าผากคนน้อง จนตัวแสบรำคาญมุดหน้าหนีเข้าซุกกอดตรงแผงอกแน่นของเขาวันนี้คงได้พากันโดดเรียนทั้งคู่แล้วล่ะ สำหรับตัวพี่ไม่มีปัญหาขาดเรียนแค่นี้สบายมาก แต่คนน้องนี่สิไม่รู้ว่าวันนี้เรียนวิชาอะไรบ้าง คนพี่จึงต้องปลุกคนขี้เซาขึ้นมาถามให้รู้เรื่องเสียก่อน“ยีสต์...น้องยีสต์ครับ” เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างหูไม่สามารถปลุ