Lahat ng Kabanata ng ไฟรักมาเฟีย: Kabanata 21 - Kabanata 30

“ฉันแค่ทำแก้วหลุดมือ” เธอกำลังเดินออกจากตรงนั้นเพื่อไปหาอุปกรณ์มาทำความสะอาด“หยุดอยู่ตรงนั้น” มาเฟียหนุ่มใช้มือเชิงห้ามเธอแล้วมองเศษแก้วและน้ำเปียกๆที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้น เธอชะงักเท้าหยุดยืนอย่างว่าง่าย เขาจึงเดินเข้าไปช้อนร่างของเธอขึ้นบนแขนแกร่งพร้อมอุ้มออกมายังห้องรับแขก เขาวางหญิงสาวลงบนโซฟาอย่างเบามือ อลิสมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ “ฉันไม่เป็นอะไรซะหน่อย”“คุณซุ่มซ่าม เดี๋ยวจะโดนแก้วบาดอีก”“ฉันไม่ใช่เด็กนะ”“คุณเหมือนเด็ก”“ชิ” อลิสกอดอกมองหน้าเขาการสนทนาของทั้งสองตกอยู่ในสายตาของลูกน้องคนสนิทตลอดเวลา ไนล์รู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขึ้นจริงๆ“ไปนอนได้แล้ว”“ก็ยังไม่ง่วง”“หรือคุณอยากนอนใกล้ผม”“หลงตัวเอง”“หรืออยากให้ผมหลงคุณ”“แฮ่ม” ลูกน้องคนสนิทกระแอมเบาๆเมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้เป็นนายพูดกับหญิงสาว“ตีนติดคอ?” เขาหันไปถามไนล์เสียงราบเรียบผิดกับตอนคุยกับอลิสอย่างเห็นได้ชัด“ผมขอตัวก่อนนะครับ” หลังจากไนล์เดินออกไปเขาก็หันไปคุยกับอลิสที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่“พรุ่งนี้ผมต้องไปทำธุระ เฮ้” เขาเรียกหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอแทบจะไม่ได้สนใจเขา“ห๊ะ ว่าไงนะ” อลิสได้สติก็ถามสิ่งที่เขาพูด

“ตอนนั้นฉันทำให้คุณโกรธใช่มั้ย คุณเลยตบฉันและรังแกฉันแบบนั้น” อลิสนึกถึงเหตุการณ์ที่เขาจับตัวเธอมาวันแรกมาเฟียหนุ่มเห็นดังนั้นก็เข้าไปสวมกอดเธอเบาๆพร้อมพูดคำขอโทษออกมาด้วยความรู้สึกผิดกับสิ่งที่เคยทำไว้กับเธอ “ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆ ทีหลังอย่ายั่วให้ผมโมโหและอย่าโกหก มีอะไรขอให้พูดออกมาตรงๆ ผมอารมณ์ร้อนก็จริงแต่หากได้ยินจากปากคุณมันย่อมดีกว่าผมไปรู้มาเอง”เขาพูดพร้อมกระชับอ้อมกอดเธอแน่น เธอเองก็กอดเขาแน่นแล้วหลับตาลงเพื่อซึมซับความอบอุ่นนี้ไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...หญิงสาวที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาตัวหรูถึงกับสะดุ้งสุดตัวเมื่อมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาในเพนต์เฮาส์ด้วยความเร่งรีบและร้อนรนจนผิดปกติพร้อมสั่งลูกน้องเสียงดังลั่น“เราจะบินไปประเทศไทย เดี๋ยวนี้!”หญิงสาวมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจแล้วลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปหา“คุณต้องไปกับผม”“ไปที่ไทยทำไม” หญิงสาวถามเขาด้วยความสงสัย“เทียร์อยู่ไทย”“จริงเหรอ”“อืม รีบเตรียมตัวให้พร้อม” มาเฟียหนุ่มพูดจบกำลังจะเดินเข้าห้องไปแต่หญิงสาวดึงมือเขาไว้ก่อน“ฉันกับคุณก็จะเป็นอิสระต่อกันแล้วใช่ไหม” เคลย์ตันชะงักไปเมื่อได้ยินสิ่งที่ออกมาจากป

เคลย์ตันถูกพาส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว กระสุนเฉียดจุดสำคัญของเขาไปเล็กน้อย เนื่องจากร่างกายเสียเลือดมากจึงต้องให้เลือดและรอดูอาการอีกครั้งแม้ว่าจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วก็ตามเปลือกตาของคนที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆ เปิดขึ้น หลังจากสลบไปเพราะฤทธิ์ยาถึงหนึ่งวันเต็ม เขามีความรู้สึกปวดตึงๆ บริเวณหน้าท้องเล็กน้อย หากเทียบกับความเจ็บปวดที่อยู่ลึกภายในจิตใจแผลบนร่างกายที่เกิดขึ้นมันแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย มาเฟียหนุ่มกวาดตามองไปรอบๆ ก็เห็นลูกน้องคนสนิทนั่งอยู่คนเดียว ไนล์เห็นเคลย์ตันกำลังมองเขาอยู่จึงรีบเดินเข้าไปใกล้“เทียร์อยู่ไหน” เขาเลือกที่จะถามหาน้องสาวเป็นคนแรก“เป็นยังไงบ้างครับนาย อ้อ คุณหนูพึ่งกลับไปครับ เดี๋ยวเธอจะมาอีกครั้ง ส่วนคุณอลิสก็กลับไปพร้อมคุณหนูเช่นกัน”“อย่าพูดชื่อผู้หญิงคนนั้นให้กูได้ยินอีก”“ผมอยากให้ลองคุยกับเธออีกครั้ง” ไนล์มองเขาด้วยสายตาเป็นห่วง “มึงก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยากฟังคำอธิบายของกู”“ตอนนั้นเธออาจจะโกรธเลยพูดไปแบบนั้น” ไนล์พยายามพูดให้ทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกันเพราะเรื่องนี้มันมีอะไรที่มากกว่านั้น“ออกไปก่อน กูขออยู่คนเดียวและไม่ต้องให้ใครเข้ามา”“ครับ”ไนล์เดินอ

เคลย์ตันมองหน้าน้องสาวแล้วพยักหน้าจากนั้นก็เดินออกมาจากห้อง เขาหันหลังไปมองบานประตูห้องของน้องสาวอยู่เป็นเวลาหลายนาที จากนั้นก็เดินไปหาไนล์ที่อยู่ในห้องทำงานของเขาแล้วตัดสินใจพูดขึ้น“ไปตามไอ้เดลมา”“ครับ?” ลูกน้องคนสนิทมองมาเฟียหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ“บอกให้มันมาดูแลเมียกับลูกมัน” เขาเอ่ยเสียงเรียบ“เข้าใจแล้วครับ” ไนล์เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการและเดินออกไปด้วยความรู้สึกดีใจเพราะเขาเองก็ทนเห็นคุณหนูของเขาเป็นแบบนี้แทบจะไม่ไหวแล้วเช่นกันคาเทียร์นั่งรับประทานอาหารเย็นอยู่กับเคลย์ตันมาพักใหญ่แต่เธอไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว หญิงสาวนั่งเขี่ยอาหารในจานของตนเองอย่างเลื่อนลอยเคลย์ตันเห็นดังนั้นก็พูดขึ้น“กินเยอะๆสิ ลูกจะได้แข็งแรง”เธอพยักหน้ารับรู้แต่ก็ไม่พูดอะไร“โกรธพี่ใช่มั้ย” เขามองน้องสาวที่กำลังเงยหน้ามองเขาอย่างช้าๆ“เทียร์โกรธที่พี่ไม่เคยฟังในสิ่งที่เทียร์ต้องการบ้างเลย” เธอพูดเสียงแผ่ว“แล้วถ้าให้สิ่งที่เทียร์ต้องการ เทียร์จะเลิกโกรธพี่และกลับมาเป็นน้องสาวที่สดใสและน่ารักเหมือนเดิมได้หรือเปล่า”เธอมองหน้าพี่ชายด้วยความแปลกใจ สายตาของเขามองไปด้านหลังของคาเทียร์ จนเธอต้องมอง

สายลมพัดผ่านปะทะใบหน้าของหญิงสาวทำให้เธอหยุดพูดครู่หนึ่งหลังจากนั้นก็พูดต่อ“ตอนที่ฉันรู้ความจริงจากปากเคลย์ตัน ฉันตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคุณจะทำถึงขนาดนั้น ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาเป็นคนทำให้ฉันสูญเสียคุณไป แต่ฉันไม่เคยรับรู้เลยว่าเขาเองได้สูญเสียอะไรไปบ้างในชีวิต ฉันเข้าใจเขาผิดมาตลอดและเรื่องที่คุณทำกับฉัน ฉันยกโทษให้คุณทุกอย่าง เราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก ลาก่อน โลแกน”หญิงสาวพูดเสร็จก็วางดอกไม้ลงแล้วหันหลังเดินไปที่รถ เธอรู้สึกผิดกับมาเฟียหนุ่มอย่างสุดหัวใจ หญิงสาวเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนลืมสังเกตว่ามีคนกำลังเดินตามเธอมา อยู่ดีๆ เธอก็รู้สึกเหมือนมีอะไรแข็งๆ ปะทะเข้าที่ก้านคอแล้วเธอก็สลบไปเอี๊ยดดดมาเฟียหนุ่มที่กำลังขับรถไปธุระข้างนอกเหยียบเบรกอย่างกะทันหัน เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องคนสนิทรายงานให้ฟัง เขารีบวนรถกลับไปแล้วเหยียบคันเร่งด้วยความเร็วเพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ไนล์บอก เขาขับรถไปด้วยหัวใจสั่นระรัวหลังจากรับรู้ว่าหญิงสาวถูกผู้เป็นพ่อของแดเนียลจับตัวไปที่บ้านหลังหนึ่งเส้นทางที่เข้าไปล้วนเป็นป่าและดูน่ากลัว เขาจอดรถยังหน้าบ้านขนาดเล็ก แม้ว่าไนล์จะกำชับว่าให้คนของพวกเขามาก