Semua Bab POISON LOVE พิษรัก : Bab 71 - Bab 80

EP.71 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน อ่อนไหวง่าย ไทม์รีบคว้าโทรศัพท์จากแม่บ้านมาพูดกับปลายสายต่อในทันที( ไทม์คุยโทรศัพท์กับสายปริศนา )"ฮัลโหล..ไทม์โซนพูดนะ""โทรมาต้องการพูดสายกับใคร?" ไทม์ถามกลับไปอีกครั้ง แต่ทว่าปลายสายก็ตัดไปแบบดื้อ ๆ(...กูเอง) ปลายสายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แหบสนิทและแผ่วเบาน้ำเสียงของเขามันคุ้นมาก ๆ คุ้นซะจนไทม์เองก็ยังชะงักนิ่งไป"ใคร?" ไทม์ถามกลับไปอีกครั้ง"จำไม่..ดะ...หรอ....."แต่แล้ว...สัญญาณโทรศัพท์ก็ถูกตัดไปแบบดื้อ ๆ ตู๊ด ๆ ๆ ๆ"ฮัลโหล ๆ ๆ " ไทม์พูดใส่โทรศัพท์ไปอีกคร้ัง แต่มันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะปลายสายวางหูไปแล้วปั่ก! ไทม์วางหูกระแทกโทรศัพท์บ้านลงอย่างหัวเสียเล็กน้อย เสียงของชายในโทรศัพท์มันคุ้นมากจริง ๆ คุ้นเหมือนกับ..."แล้วเครื่องนี้แม่งเช็คเบอร์ไม่ได้ด้วย!" เขามองที่โทรศัพท์บ้านพลางถอนหายใจออกมาด้วยความหัวเสียร่างสูงขมวมดคิ้วอีกครั้งและสบถขึ้นเบา ๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะทานข้าวด้วยความค้างคาใจ"มีอะไรรึเปล่าลูก?" ผู้เป็นพ่อเห็นท่าทีแปลก ๆ ก็เอ่ยทักขึ้น"ไอ้คนที่โทรมาสิครับพ่อ ผมยังไม่ทันจะคุยหรือถามอะไรเลยครับพ่อ...สายมันก็ตัดไปก่อน" ไทม์เงยหน้

EP.73 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน บอกเลิก NC(มีฉากประกอบ)"อ่ะ..อ่าส์" นับหนึ่งยกตัวขึ้นทันทีเพราะมันเสียวมากจนเธอแทบจะขาดใจ ไทม์ทั้งเลียและดูดซ้ำ ๆ จนน้ำหวานของเธอไหล่ทะลักออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่านที่มีร่างสูงเปิดผ้าห่มก่อนจะเช็ดมุมปากเล็กน้อยและทิ้งตัวนอนลงข้าง ๆ เธอ และอุ้มคนตัวเล็กให้ขึ้นคร่อมร่างของเขาไว้แทน... ท่อนเอ็นอวบชูชันตั้งขึ้นอยู่ตรงกลางหว่างขาของเธอ"…อื้อส์.." นับหนึ่งครางออกมาเบา ๆ สองมือเล็ก ๆ ของเธอกำท่อนเอ็นอวบแทบไม่มิดเธอจับมันตั้งตรงขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ ยกตัวขึ้นและนั่งทับลงแบบเบา ๆสวบ!! แม้ว่าพวกเขาจะมีอะไรกันแทบทุกวันแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ร่องสวาทของเธอปรับตัวรับกับขนาดมหึมาของไทม์ได้เลย...ทุกครั้งที่เริ่มมันมักจะคับแน่นมากจนบีบรัดกันและกัน ทั้งเจ็บทั้งเสียวไปหมด พอกลีบรักค่อย ๆ กลืนท่อนเอ็นของไทม์ไปได้ 2 -3 นิ้วเธอก็หยุดชะงักไปเพราะมันจุกแน่นจนแทบจะยัดเข้าไม่ได้..."อ่าส์..." ไทม์เงยหน้าครางเสียงทุ้มต่ำ เขาเสียวมากจริง ๆ ร่างสูงยกตัวขึ้นและโยกสะโพกเบา ๆ เพื่อให้ท่อนเอ็นขยายความแคบของช่องรักเธอ และ..สวบ..ตับ ๆ !! นับหนึ่งก็กดตัวนั่งลงมาจนแก่นกายผลุดเข้าไปในร่อง

EP.75 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน หยุดบ้าสักที!"เด็กคนนี้น่าสงสารนะ กำพร้าพ่อตั้งแต่ยังไม่เกิด พอลืมตาดูโลกได้ไม่นานก็มากำพร้าแม่อีก" นับหนึ่งอุ้มเด็กน้อยไปก็นึกสงสารต่อโชคชะตาของเขาจับใจ"เราควรจะบอกให้ไทม์ช่วยเรื่องคดีของแม่เขาดีไหมคะ...หนึ่งคิดว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นออกมาจากคุกเธอคงไม่ทำเรื่องเลวทรามซ้ำ ๆ อีกแน่" นับหนึ่งมองที่เด็กน้อยแล้วก็รู้สึกสงสารมากจริง ๆ คุณแม่ถอนหายใจออกด้วยความลำบากใจเช่นกัน"หนูเคยถามแล้ว แต่ไทม์ไม่ยอมบอกว่ากลัวพิต้าจะมาทำอันตรายหนูอีก" นับหนึ่งพูดเสริมไปเพราะเธอไม่รู้ว่าจะชวนเด็กคนนี้ให้มีแม่ได้อย่างไรดี อาจจะเพราะเธอเองกำลังจะเป็นแม่คนด้วย ทำให้เธอค่อนข้างจะอ่อนไหวง่ายกับเรื่องพวกนี้"เรื่องนี้แม่เองก็แอบเห็นด้วยกับไทม์นะลูก""อีกอย่างเลยไม่ใช่ทุกคนจะเป็นแม่คนได้หรอกนะ..หนึ่ง" แม่ของไทม์พูดแย้งขึ้นมาเบา ๆ เพราะเธอไม่เห็นด้วยกับการช่วยปล่อยตัวพิต้า เพราะแต่ละสิ่งที่พิต้าทำมันใจร้ายผิดมนุษย์ไปแล้ว และไทม์ก็คงไม่ยอมให้คนอันตราย ๆ แบบนั้นมาวนเวียนอยู่ใกล้นับหนึ่งเป็นแน่"รู้ไหมว่าตอนที่ไทม์ไปรับเซอร์เวย์มาเลี้ยงเอง เด็กคนนี้มีสุขภาพที่แย่มาก ๆ ร่างกายผอมตัวเล็ก

EP.77 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน สามคนสองทางแต่พอเดินตรงเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ เสียงพูดของทั้งสองคนก็เริ่มดังขึ้น ๆ แต่มันก็ยังคงได้ยินไม่ค่อยชัดเจนสักเท่าไหร่ว่า..พวกเขากำลังพูดคุยเรื่องอะไรอยู่กันแน่ ทั้งนับหนึ่งและคุณแม่ของไทม์ก็รีบเดินเข้าไปใกล้สองคนนั้นมากขึ้น ด้วยความเป็นห่วงไทม์ แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง ผู้ชายตัวสูง ผิวสีแทน ผมยาวประบ่าคนนั้นหันหน้ากลับมาทันที และเพียงในเสี้ยววินาทีแรกที่เขาหันหน้ามายอมรับเลย นับหนึ่งแทบจำไม่ได้เลยว่าเขาคือใคร..ต่างจากแม่ที่ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าของหนุ่มเซอร์ ๆ คนนั้นเธอกลับจำขึ้นมาได้ทันทีว่าเขาคือ..."รัน..?" ผู้เป็นคุณแม่เอ่ยเรียกลูกชายเสียงดังลั่นด้วยความตกใจสุดขีด เธอตั้งท่าจะวิ่งตรงเข้าไปหาชายคนนั้น แต่ด้วยความตกใจมาก ๆ มันเลยทำให้เธอเป็นลมล้มพับไปในทันที นับหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่รอช้าเธอคว้าช่วยประคองแม่สามีเอาไว้ทันที แม้เธอเองก็แทบจะอุ้มประคองคุณแม่แทบไม่ไหว จนแทบจะล้มไปทั้งคู่แต่เธอก็ออกแรงช่วยประคองท่านไว้อย่างสุดกำลังโชคดีที่ชายร่างสูงคนนั้นรีบวิ่งตรงเข้ามาถึงทั้งคู่ก่อนและช่วยประคองทั้งแม่และนับหนึ่งเอาไว้ได้ทัน"แม่ครับ ๆ แม่..ผมเอ

EP.79 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน รอยร้าวปกติแล้วที่บ้านจะมีนัดทานอาหารกันแค่มื้อเย็นเพราะมื้อเช้าทุกคนค่อนข้างจะรีบไปทำงาน แต่วันนี้คุณแม่ให้แม่บ้านมาเชิญเราไปนั่งทานข้าวร่วมกัน ทั้งคู่จึงปฏิเสธอะไรไม่ได้"คุณติดต่อตารันเวย์ได้รึยัง...บอกให้ลูกรีบมาเลยแม่เตรียมอาหารเช้าของโปรดรันไว้เพียบเลย" เสียงของคุณแม่พูดขึ้นขณะที่ลงมือเตรียมอาหารเช้าด้วยตัวเองเลย"ผมว่ามันคงยังไม่ตื่นแน่ ๆ เลย ไอ้เจ้าแสบนี้มันตื่นสายคุณก็รู้" คุณพ่อวางสายโทรศัพท์และหันมาตอบคุณแม่ที่กำลังวุ่นวายจัดเตรียมอาหารต่าง ๆ บนโต๊ะไปด้วย"ไม่หรอก...ลูกคงเหนื่อยแน่ ๆ เลย งั้นเดี๋ยวมื้อเย็นฉันทำอีกเมนูหนึ่งก็ได้" คุณแม่ยังคงยิ้มไม่หุบเลยตั้งแต่รู้ว่ารันเวย์ยังมีชีวิตอยู่"ฉันไม่ได้กำลังฝันไปใช่ดีเลย์" ท่านถามและยิ้มออกมาทั้งน้ำตาแห่งความยินดี"เธอไม่ฝัน จะถามอีกทีก็ไม่ฝันที่รัก...เจ้ารันกลับมาหาเราแล้ว" คุณพ่อลุกจากโต๊ะไปช่วยคุณแม่วางอาหารบนโต๊ะ"ไทม์กับหนึ่งมาพอดีเลย" คุณพ่อหันมาเห็นทั้งสองก่อนจึงเอ่ยทักขึ้น"อ้าวไทม์หนึ่ง มาลูก..มานั่งทานอาหารเช้ากันวันนี้แม่ทำสุดฝีมือเลยนะลูก" พอคุณแม่หันมาเจอกับทั้งคู่ก็เอ่ยเรียกทั้งสองค