บททั้งหมดของ พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน: บทที่ 61 - บทที่ 70

พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 30สองสัปดาห์ถัดมาหลังจากกลับมาจากทริปนั้นฉันก็จิตใจไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไร พี่สิงห์ยังทำตัวเหมือนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันเองก็ทำตัวแบบเดียวกันทั้งที่ในใจมันกระวนกระวายจนจะเป็นบ้าตายวันละสามเวลาหลังอาหารถึงจะผ่านมาสองสัปดาห์แล้วยังไม่มีอะไรเก

เสียงรอสายดังอยู่ครู่หนึ่ง ปลายสายก็กดรับ‘ว่าไงน้องลิน?’“พี่สิงห์อยู่กับพี่เตรึเปล่า?”‘ไม่นะ… มีอะไรรึเปล่า?’“พี่เต! พี่สิงห์แย่แล้ว! ตอนนี้มีคนกำลังตามพี่สิงห์จริง ๆ” ฉันตะโกนบอกออกไปอย่างอัดอั้น ปลายสายเงียบไปชั่วครู่ก็ตอบกลับมา‘คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง’“จะไม่มีได้ยังไงคนบ้า! ก็พี่สิงห์หายไปเนี่ย

ฉันทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา ในขณะที่ยิมทำหน้าที่ล็อกประตูบ้านให้แทน หลังจากเสียงรถเคลื่อนออกจากหน้าบ้านไปแล้ว เราสองคนก็นั่งเงียบกันอยู่สักพักอย่างพูดไม่ออกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อครู่นี้“ไม่เป็นไรนะแก” ยิมจับมือสั่นหนักของฉันไปกุม “พี่เตต้องช่วยได้แน่ ๆ”“ทำไมคนบ้านั่นถึงได้ดึงดันขนาดนี

“แล้วจะกลับเลยไหม? เห็นแล้วนี่ว่าทำงานจริง ๆ” ผมพยักพเยิดไปยังโมเดลไม้ที่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมามีก็แค่แผ่นไม้วางระเกะระกะเตรียมประกอบเท่านั้น“ลินอยากรอ”“ลิน…”ดูเหมือนผมจะไม่สามารถห้ามอะไรเจ้าตัวได้แล้ว คนเอาแต่ใจเดินไปนั่งบนโซฟาเก่า ๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นเฟอร์นิเจอร์ที่สะอาด และได้รับการดูแลเพี

พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลินตอนที่ 33ทุกคนซัดกันแหลกไม่มีใครยอมใคร จากที่สู้กันอยู่ตรงขอบถนนก็พากันลากออกไปกลางถนน เหมือนเป็นวันนรกยังไงยังงั้นเพราะซอยที่เปลี่ยวในตอนดึกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว วันนี้กลับไม่มีรถผ่านไปมาสักคันเลือดหยดเป็นดวง ๆ กระจายเป็นวงกว้างอยู่บนถนนคอนกรีต เสียงต่อสู้กันยังคงดำเน