All Chapters of มาเฟียทวงสิทธิ์รัก: Chapter 11 - Chapter 20

“ถ้าไหวก็เอานี่ไป แล้วเข้าห้องน้ำไปตรวจซ้ำอีกที แล้วเอาผลมาให้ผม” สิ่งที่ริโอยื่นให้ยอดพธูนั่นคืออุปกรณ์ตรวจครรภ์ แม้เธอจะยืนยันว่าไม่ได้กำลังท้อง แต่ริโอก็แค่อยากแน่ใจเท่านั้น “ได้ค่ะ” ยอดพธูเอ่ยรับพร้อมกับคว้าที่ตรวจครรภ์จากมือของริโอมาถือไว้ จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป จู่ๆ น้ำตาของเธอก็ไหลอาบแก้ม รู้สึกน้อยอกน้อยใจริโอบอกไม่ถูกทั้งๆ ที่เธอไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้ด้วยซ้ำ เพราะเขาตั้งกฎไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอต้องห้ามท้อง ยอดพธูสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ จากนั้นก็ทำตามขั้นตอนที่ระบุไว้ข้างกล่องห้านาทีผ่านไป ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก ยอดพธูเดินเข้ามาหาริโอพร้อมกับยื่นแท่งตรวจครรภ์ที่ขึ้นเพียงขีดเดียวให้ชายหนุ่มไป ยอดพธูแทบไม่ได้มองผลเพราะมั่นใจว่าเธอไม่ได้ท้อง“ขีดเดียวค่ะ”“อืม...ถ้าพรุ่งนี้ไม่ไหว ก็บอกจะได้พาไปหาหมอ”“ค่ะ”“นอนพักเถอะ ผมก็ง่วงเต็มแก่แล้ว” พูดจบริโอก็คว้าตัวของยอดพธูไว้ แล้วรั้งให้เธอลงมานอนบนเตียงด้วยกัน นั่นทำให้เจ้าของห้องอย่างยอดพธูถึงกับเหวอ เพราะเธอกับริโอไม่ได้นอนห้องเดียวกัน จู่ๆ วันนี้เขากลับจะมาทำท่าทางเหมือนจะนอนด้วย “ขะ...คุณริโอจะนอนห้องนี้เหรอคะ”“ใช่

“ว่าไงนะ” จัสมินสาวสังคมไฮโซอุทานออกมา อันที่จริงเธอกับ ริโอยังไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่รู้จักกันตามงานทั่วๆ ไป แต่เธอกลับสนใจชายหนุ่มเป็นพิเศษอาจเพราะเขาหล่อ เขารวยและตรงสเปคเธอไปเสียทุกอย่าง เธอเฝ้ามองเขา รวมถึงจ้างนักสืบให้ตามสืบเรื่องส่วนตัวของชายหนุ่มอยู่พักใหญ่ ถึงได้รู้ว่าริโอเป็นถึงเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาว นั่นยิ่งทำให้โปรไฟล์เขาน่าสนใจมากขึ้นไปอีก ก่อนจะมาสะดุด เมื่อเธอรู้มาว่าริโอให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่ายอดพธูเข้าไปอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน แม้จะยังไม่แต่งงานแต่ใครๆ ก็รับรู้ได้ว่ายอดพธูนั้นคงพิเศษกว่าใคร เพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนได้อภิสิทธิ์แบบนี้มาก่อนยอดพธูถูกผู้หญิงของริโอยกย่องว่าเป็นแม่พระ เพราะเธอแทบไม่มีปากไม่มีเสียง ใจกว้างเป็นมหาสมุทร ยอมรับได้ทุกอย่าง แม้ริโอจะเจ้าชู้มากขนาดไหน แม้จัสมินจะไม่ชอบเรื่องนี้ แต่เธอมั่นใจว่าเธอนั้นเอาริโออยู่หมัดแน่ เธอนี่แหละจะเป็นคนลบคมแคสโนวาในตัวเขาจนหมด “คุณริโอมีค่ามากกว่าสิบล้าน อืม...ถ้าคุณสนใจเขาจริงๆ ลองยื่นให้ฉันใหม่...สักพันล้านเป็นไงคะ” ยอดพธูพูดนิ่งๆ ส่วนคนฟังอย่างจัสมินรู้สึกหน้าชาเหมือนถูกตบ“นี่เธอ!” “อ้อ...ฉันสะดวกรับเช็

“เปรี้ยวแต่ทำไมคุณกี้กินเหมือนมะม่วงมันแบบนั้นละคะ”“สงสัยรอบเดือนจะมา” ยอดพธูเอ่ยตอบให้ทุกคนหายสงสัยอีกครั้ง “อ๋อออ” พนักงานผู้หญิงแต่ละคนต่างร้องอ๋อออกมาอย่างพร้อมเพรียง นั่นเพราะอาการทำนองนี้พวกเธอก็เคยเป็น แถมยังถูกเข้าใจผิดจากแฟนบ่อยๆ ด้วยว่ากำลังท้อง ผู้ชายนี่ไม่เคยเข้าใจอะไรผู้หญิงเลยจริงๆ แต่คืนนั้นสิ่งที่ยอดพธูคิดไว้ก็ถูก เพราะเธอมีรอบเดือนจริงๆ แต่น่าแปลกที่รอบนี้มาแค่นิดหน่อยเท่านั้นเอง แถมยังมาแค่วันเดียวอีกด้วย!ยอดพธูยังคงชะล่าใจ เพราะว่าเธอมีรอบเดือนที่เห็นชัดเจน แม้จะเป็นจำนวนที่น้อยนิดกว่าที่เคยก็ตามที จึงมั่นใจว่าเธอไม่ได้ตั้งท้อง กระทั่งจู่ๆ เธอฝันว่ามีเด็กมาขออยู่ด้วยอีกครั้ง ร่างบอบบางที่กำลังนอนอยู่บนเตียงถึงกับสะดุ้งตื่น เหงื่อซึมออกมาจากไรผมจนรู้สึกถึงความเปียกชื้น มือเย็นเฉียบและใจที่เต้นรัว ยอดพธูพาตัวเองลุกจากเตียงนอนแล้วตรงไปยังห้องน้ำเธอยืนมองลิ้นชักอยู่พักใหญ่ กระทั่งดึงมันออกแล้วหยิบกล่องอุปกรณ์ตรวจครรภ์ออกมาถือไว้ในมือ จู่ๆ น้ำตาของยอดพธูก็ร่วงแหมะลงไปบนกล่อง ความสับสนพุ่งเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนที่เธอจะตัดสินใจตรวจการตั้งครรภ์เบื้องต้นและผลท

ซึ่งข้าวของของยอดพธูก็มีเพียงแค่กระเป๋าใบเดียวเท่านั้น และเป็นใบเดียวกับตอนที่เธอใช้ตอนย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เช่นกัน ยอดพธูตั้งใจจะไม่เอาเงินสด ทองหรือเครื่องเพชรที่ริโอเคยให้ไปด้วย แต่เธอไม่ได้ไปตัวเปล่า เธอยังมีลูกต้องเลี้ยง ฉะนั้นยอดพธูจึงโยนทิฐิเรื่องนี้ทิ้งไปชั่วคราวแล้วหยิบของมีค่าใส่ไว้ในกระเป๋าไม่ถึงสิบนาทียอดพธูก็กลับลงมา ริโอยังคงจ้องหน้าเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เวลานี้เขาคงฝังใจไปแล้วว่าลูกในท้องคือลูกชู้ ไม่ใช่ลูกของเขา “ก่อนไปช่วยแวะโรงพยาบาลด้วย”“ไม่ไปค่ะ ในเมื่อคุณริโอมั่นใจว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูก จะไปตรวจดีเอ็นเอให้เสียเวลาทำไม” ยอดพธูรู้ทันความคิดของริโอ “ถ้างั้นก็ไสหัวของเธอไปซะ ไป” ริโอผลักไสยอดพธูอีกครั้ง เธอสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ แล้วเดินห่างเขาออกไปเรื่อยๆ “คุณกี้รอป้าด้วยค่ะ”“ป้าวรรณหยุด จะหิ้วกระเป๋าไปไหน” “คุณกี้ไปไหนป้าก็ไปด้วยค่ะ” วรรณาเอ่ยบอก เวลานี้เธอไม่อยากอยู่รับใช้คนใจร้ายใจดำอย่างริโออีกแล้ว หัวเด็ดตีนขาดเธอก็จะขอตามยอดพธูไปด้วย “งั้นก็รีบไสหัวไปทั้งคู่นั่นแหละ จะไปไหนก็ไป รำคาญ” พูดจบ ริโอก็ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ สีหน้ามาเฟียหนุ่มดูเคร่งเครียดจนใ

“ไม่เป็นไรค่ะ ป้ามีเครื่องนี้สำรอง” เครื่องสำรองของวรรณาคือโทรศัพท์รุ่นเก่า ที่เน้นโทรเข้าโทรออก เปิดอ่านข้อความได้เท่านั้นเอง หน้าจอขาวดำเล็กๆ ที่ไม่อาจโหลดแอพพลิเคชั่นใดๆ ได้ทั้งนั้นส่วนเครื่องที่พึ่งโยนทิ้งออกไปจากหน้าต่างรถแท็กซี่คือ สมาร์ทโฟนที่ริโอเป็นคนซื้อให้ แม้จะเสียดายแต่เธอก็อยากให้ยอดพธูสบายใจ รวมถึงตัดความใจอ่อนของตัวเองไปด้วยอีกทางยอดพธูกับวรรณาเดินทางมาถึงโชว์รูมรถยี่ห้อหนึ่ง เมื่อจ่ายเงินเสร็จ กุญแจรถคันแรก แถมยังเป็นสมบัติชิ้นแรกก็มาอยู่ในมือของยอดพธู เมื่อก่อนเธอขับรถไม่เป็นเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะมีปัญญาซื้อรถ แต่แม่ก็บอกให้ไปเรียนไว้ เพระขับรถเป็นก็ไม่เสียหายอะไร คิดเรื่องนี้แล้วก็ทำให้เธอคิดถึงแม่ขึ้นมาเมื่อจัดการเรื่องรถเสร็จแล้ว ยอดพธูก็พาวรรณามาดูบ้านหลังที่เธอตัดสินใจซื้อ มันเป็นบ้านมือหนึ่งที่อยู่แถบชานเมือง ติดออกมาทางนครปฐม ตัวบ้านเป็นแบบหนึ่งชั้นครึ่ง มีพื้นที่ค่อนข้างกว้างทีเดียว รั้วรอบขอบชิด รวมไปถึงระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่ก็อยู่ในระดับมาตรฐาน“บ้านน่าอยู่มากเลยค่ะคุณกี้”“ป้าวรรณเรียกกี้ว่ากี้ก็พอค่ะ ไม่ต้องเรียกว่าคุณกี้อะไรนั่นหรอก เราสองคนต่