บทที่ 10 ตัวคนเดียว(?) “พี่คีย์ปล่อย!” ณดาร้องเสียงดัง แขนเล็กถูกบีบกระชากบังคับให้เดินตามเขาไปอย่างเอาแต่ใจ คนตัวสูงไม่สนการคัดค้านของเธอ เขายังคงออกแรงดึงกระชากอย่างไม่สนว่าเธอจะเจ็บตัวจากการกระทำของตัวเองหรือไม่ ขายาวยังคงก้าวเร็วๆ ไปยังจุดหมายของตน คนรอบข้างพากันมองมาด้วยความสงสัยเพราะณดาเอาแต่ร้องและพยายามสะบัดแขนหนี แต่ช่างไร้ประโยชน์ “พี่คีย์ปล่อยเดี๋ยวนี้ ณดาไม่ไปกับพี่หรอกนะ!” “หุบปากแล้วตามมาเงียบๆ!” “ไม่!” ณดาทั้งทุบทั้งแงะมือหนาที่บีบแขนตัวเอง แต่อีกฝ่ายดูไม่สะทกสะท้านในสิ่งที่เธอทำแม้แต่น้อย มีแต่ตัวเองที่หมดแรงไปเสียเปล่า “มึงจะไปไหน” โด้ที่เห็นเหตุการณ์จากระเบียงชั้นสอง รีบวิ่งลงมาดักหน้าเพื่อนตัวเองไว้ “มึงจะทำอะไรเขา!” “เสือก!” พูดจบร่างของโด้ก็ถูกผลักออกโดยคนนิสัยไม่ดี คีย์มองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ หมับ! แขนอีกข้างของณดาถูกคว้าไว้ “กูไม่ให้มึงพาเธอไป” เป็นโด้เองที่จับแขนอีกข้างของเธอ มือใหญ่บีบแน่นแต่ไม่สร้างความเจ็บเท่าอีกคน “มึงเสือกอะไรด้วยวะ!” คีย์เดินปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อ ตะหวาดเสียงใส่จนคนรอบตัวพากันสนใจเหตุการณ์มากขึ้น “อย่ามายุ่งเรื
Last Updated : 2025-03-14 Read more