Semua Bab นางบำเรอมาเฟียไร้ใจ: Bab 11 - Bab 20

เพราะผู้หญิงฐานะยากจนอย่างเธอไม่มีทางเลือกมากมายนัก เธอไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยที่จะเป็นเมียลับของเขา แต่มันพลาดไปเสียแล้ว เธอจึงจำยอมและอีกไม่นานเมื่อเธอกลับเมืองไทยก็คงจะเลิกรากันไป และหากเธอหาพ่อไม่พบ และไม่มีทางจะพบเขาได้อีก เธอก็จะล้มเลิกความคิดที่จะตามหาพ่อที่ไม่มีตัวตนของเธอ และจะลืมเรื่องเหล่านี้ไปเสีย เธอจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่กับแม่ของเธอเช่นเดิม ที่มีกันเพียงสองแม่ลูกมาตั้งนานแล้ว และเธอก็มีความสุขดี แต่ที่เธอทำเช่นนี้เพราะมันเป็นความฝันที่จะได้เห็นหน้าพ่อที่แท้จริงสักครั้ง เพราะเธอก็คิดอยู่แล้ว ว่าเขาอาจจะมีครอบครัวของตัวเองแล้วก็เป็นได้ แต่หากเธอรู้ว่าเขาไม่ต้องเธอ ไม่ต้องการให้ครอบครัวใหม่ของเขารู้ถึงการมีตัวตนของเธอ มุกดาก็จะไม่เปิดเผยตัวแค่เพียงเธอรู้ว่าเขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว เธอก็จะล้มเลิกการตามหาพ่อและบินกลับเมืองไทยทันที เพราะไม่มีสิ่งใดที่เธอต้องมาทำอีกแล้วที่จีน เพราะเรื่องการมาเรียนภาษาเธอนำมันมาเพราะเป็นข้ออ้างกับแม่เพียงเท่านั้น เธอสามารถเรียนเพิ่มเติมที่เมืองไทยได้ หากต้องการปริญญาโทเพิ่มอีกใบ เงินทองที่เธอได้มาจากสามีในความลับของเธอนั้นมันก็มากพอที่เธอจะกลับไป

คืนนั้น แม้เธอจะจำได้ว่าคนหน้าตายนั่นบอกให้เธอขึ้นไปหาเขาที่ห้องคืนนี้ แต่เธอก็ทำเป็นแกล้งลืม เพราะเธอไม่แน่ใจนักว่าควรจะทำตัวเช่นนี้ เมื่อทำหน้าที่พยาบาลพิเศษเรียบร้อย ส่งนายท่านใหญ่เข้านอนแล้ว ดูแลความเรียบร้อยว่าไม่มีอะไรแล้ว เธอจึงได้ลงลิฟท์มาที่ชั้นล่าง เข้าไปกินอาหารค่ำแล้ว จึงได้กลับห้องพักของตัวเองไปอาบน้ำ แล้วล็อคประตูห้องของตนเองอย่างแน่นหนาแล้วก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำ แล้วล้มตัวลงนอน ห่มผ้านวมที่นุ่มสบายแล้วก็พยายามหลับตาลง และภายในเวลาเพียงไม่นาน เธอก็ผล็อยหลับไป ส่วนคนบนชั้นสามที่หัวเสียมาก เมื่อเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่นางบำเรอคนใหม่จะขึ้นมาทำหน้าที่และหล่อนก็ไม่มาเสียที จนล่วงเข้าเวลาเที่ยงคืน ร่างหนาที่หมุนไปมาสวมเสื้อคลุมตัวเดียวกับกางเกงบ็อกเซอร์ด้านใน ก็เดินไปที่โต๊ะทำงานของตนเองในห้องนั้น แล้วเปิดลิ้นชักล้วงพวงกุญแจมาพวงใหญ่แล้วเลือกออกมาดอกหนึ่ง ใบหน้าหล่อคมยิ้มกริ่ม แล้วก็เดินออกไปจากห้องนอนหรูหราของตนเอง วันนี้จะเปลี่ยนบรรยากาศไปนอนห้องเล็กบ้าง คิดหรือว่าไม่ยอมขึ้นมาหาแล้วจะรอดพ้น และแล้วลูกบิดประตูห้องของผู้ช่วยพยาบาลคนงามก็พลันบิดและประตูก็เปิดออกช้าๆ ร่างสูงสง่าของท่าน

เพราะผู้หญิงฐานะยากจนอย่างเธอไม่มีทางเลือกมากมายนัก เธอไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยที่จะเป็นเมียลับของเขา แต่มันพลาดไปเสียแล้ว เธอจึงจำยอมและอีกไม่นานเมื่อเธอกลับเมืองไทยก็คงจะเลิกรากันไป และหากเธอหาพ่อไม่พบ และไม่มีทางจะพบเขาได้อีก เธอก็จะล้มเลิกความคิดที่จะตามหาพ่อที่ไม่มีตัวตนของเธอ และจะลืมเรื่องเหล่านี้ไปเสีย เธอจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่กับแม่ของเธอเช่นเดิม ที่มีกันเพียงสองแม่ลูกมาตั้งนานแล้ว และเธอก็มีความสุขดี แต่ที่เธอทำเช่นนี้เพราะมันเป็นความฝันที่จะได้เห็นหน้าพ่อที่แท้จริงสักครั้ง เพราะเธอก็คิดอยู่แล้ว ว่าเขาอาจจะมีครอบครัวของตัวเองแล้วก็เป็นได้ แต่หากเธอรู้ว่าเขาไม่ต้องเธอ ไม่ต้องการให้ครอบครัวใหม่ของเขารู้ถึงการมีตัวตนของเธอ มุกดาก็จะไม่เปิดเผยตัวแค่เพียงเธอรู้ว่าเขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว เธอก็จะล้มเลิกการตามหาพ่อและบินกลับเมืองไทยทันที เพราะไม่มีสิ่งใดที่เธอต้องมาทำอีกแล้วที่จีน เพราะเรื่องการมาเรียนภาษาเธอนำมันมาเพราะเป็นข้ออ้างกับแม่เพียงเท่านั้น เธอสามารถเรียนเพิ่มเติมที่เมืองไทยได้ หากต้องการปริญญาโทเพิ่มอีกใบ เงินทองที่เธอได้มาจากสามีในความลับของเธอนั้นมันก็มากพอที่เธอจะกลับไป

วันนี้นายใหญ่คนล่าสุดของตระกูลเสิ่นเพิ่งกลับมาจากข้างนอก เขาคิดว่าจะกลับมาอาบน้ำและเตรียมตัวออกไปงานเลี้ยง แต่เมื่อกลับเข้ามาที่คฤหาสน์แล้ว ก็มองหาไม่พบคนที่เขาต้องการพบหน้ามาหลายวันแล้ว มองหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ เมื่อคุณแม่บ้านฟางเดินออกมาต้อนรับเขา ก็เอ่ยถามเธอทันที“ มุกดาไปไหน ทำไมไม่เห็นดูแลคุณปู่อยู่ที่สวนข้างนอก ทำไมปล่อยให้คุณปู่อยู่กับลุงหมั่นเพียงแค่สองคน ” เขาถามเธอทันที เพราะในใจยังค้างคาใจเรื่องหมอฉีอยู่เล็กน้อย ที่หลังๆมานี้ได้รับรายงานจากคนสนิทของเขาว่าคุณหมอสนิทสนมกับผู้ช่วยพยาบาลสาวและอยู่ทานข้าวเย็นกับคุณปู่และกลับค่ำมืดอยู่หลายครั้งแล้ว “ คุณมุกดาออกไปข้างนอกค่ะ คุณปู่ให้คุณหมอรับเธอออกไปทำธุระให้ที่ข้างนอกค่ะ แต่ไปได้ครู่หนึ่งมาแล้ว อีกสักพักคงจะกลับเข้ามากันค่ะ ” คุณแม่บ้านใหญ่รายงาน คิ้วเข้มขมวดมุ่น ออกไปทำธุระให้คุณปู่ของเขาอย่างนั้นหรือ ธุระอะไรทำไม่ไม่ให้คนอื่นไปทำให้ คนออกจะมากมายเต็มบ้าน สะดวกกว่าให้ผู้ช่วยพยาบาลสาวออกไปอีกด้วย แต่นั่นยังไม่เท่ากับให้หล่อนไปกับหมอฉี มันเรื่องอะไรกันจะต้องให้หมอฉีมารับหล่อนออกไปทำธุระให้ คนขับรถก็มีหลายคนทำไมไม่เรียกใช้ เจ้านา

และกว่างานเลี้ยงจะเลิกรา มุกดาก็ถูกขอเบอร์จากหนุ่มๆหลายคนด้วยกัน เธอก็ให้เบอร์โทรที่คฤหาสน์ตระกูลเสิ่นไป แล้วหลังจากใกล้เลิกงาน นายใหญ่ของเสิ่นกรุ๊ปก็บอกกับดาราสาวที่เป็นคู่รักออกหน้าของเขาว่า “ ปิงปิง กลับบ้านไปก่อนนะ จะให้คนไปส่ง ฉันมีธุระต้องทำหลายเรื่องคืนนี้ไม่ว่าง” แม้ดาราสาวจะไม่อยากให้คนอื่นไปส่งเธอ แต่ก็ไม่กล้าขัดใจ ใครๆก็รู้เสิ่นป๋อหนานเป็นผู้ชายเช่นนี้ เขาเฉยชา เคร่งขรึม และไม่ค่อยจะแสดงออกเรื่องหวานๆกับผู้หญิงนัก พูดกับเธอก็อย่างกับสั่งงานเธออย่างนั้นแหละ แต่ก็นั่นแหละเขาคือมาเฟีย คือนายใหญ่ของเสิ่นกรุ๊ป เท่านี้ก็เพียงพอที่เธอจะอดทนกับเขาแล้ว และดาราสาวก็ยอมกลับไปแต่โดยดี แม้จะขัดเคืองแต่ก็จำต้องทำตามคำสั่งนั้น ถ้ายังอยากจะอยู่ในฐานะคนรักของท่านประธานหนุ่มหล่อแห่งเสิ่นกรุ๊ปให้สาวๆคนอื่นอิจฉาอย่างนี้ต่อมาก็เป็นคุณปู่เสิ่น เมื่อเขาเดินออกมาส่งคุณปู่ขึ้นรถ พยาบาลพิเศษคนใหม่ก็มารออยู่พร้อมกับรถตู้ของคุณปู่แล้ว “ คุณปู่ครับ วันนี้ ขอยืมตัวพยาบาลคนสวยของคุณปู่ก่อนนะครับ มีธุระจะต้องพูดกันหลายเรื่อง วันนี้ให้พยาบาลคนอื่นดูแลคุณปู่ไปก่อนนะครับ ” เขาบอกกับปู่ของเขา และท่านผู้