บททั้งหมดของ CRAZY LOVE คลั่งรัก | ฟาเรนไฮต์: บทที่ 121 - บทที่ 130

การอยู่กับฟาเรนทำให้เธอไม่ต้องอดมื้อกินมื้อเหมือนเมื่อก่อน เธอไม่ต้องออกไปทำงานหนักหลาย ๆ ที่ตอนเช้าเย็น พอเธอเริ่มคิดได้จึงหันมาดูแลเอาใจใส่เขาแทน อย่างน้อย ๆ ในยามที่เธอต้องการเงินจริง ๆ เขาก็เป็นคนเดียวที่หยิบยื่นให้ได้ง่ายมากที่สุด-สามวันต่อมา-@มหาลัย-ใต้อาคารเรียนรวมทุกคณะ-"นี่มึง หมดคาบแล

"แบดบอยตัวพ่อ สารเลว เหี้ย ระยำ เอาไม่เลือก นี่ยังไม่รวมนิสัยอันธพาลชอบมีเรื่องมีราวกับคนอื่นอีกนะ" ยัยไอรีนก็ยังคงพูดนินทาคู่อริเก่าของเธออย่างเมามัน แต่ละคำที่เพื่อนรักพูดออกมาก็ทำเอาน้ำขิงแทบกระอักเลยเหมือนกัน แต่เธอก็ทำได้แค่ยิ้มแห้ง ๆ ตอบไป"แต่ก็ว่าไม่ได้นะ ผู้ชายเลวมันดึงดูดมากกว่าผู้ชายดี

"แล้วพวกคนอื่น ๆ ในคณะฉันล่ะ?" น้ำขิงพยายามเตือนสติฟาเรนอีกครั้ง"นายทั้งจับมือ ทั้งโอบกอดแบบนี้ใครจะนินทาเราสองคนว่าอะไร" ปีศาจตัวน้อยของเขายังคงบ่นและชักสีหน้าใส่เขาไม่ยอมหยุด"ก็นินทาไปสิว่าเป็นผัวเมียกัน" ฟาเรนตอบกลับมาอย่างหน้าตาเฉย เธอพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจว่าไม่ควรทำแบบนี้ในสถานที่แบบนี้ แ

"นายนี่มันประสาทมากจริง ๆ เลยนะ~" น้ำขิงส่ายหน้าเบา ๆ"อืม ที่ประสาทแบบนี้ก็เพราะเธอนั่นแหละ...อย่าขี้อ่อยได้ปะ" ฟาเรนตอบแค่นั้น เพราะเขาเริ่มไม่ค่อยพอใจที่มีผู้ชายหลาย ๆ คนอยู่ใกล้ ๆ กับนางบำเรอคนโปรดของเขา คนที่เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลย"รู้ตัวไหม ว่าพวกผู้ชายเวลามันมองเธอมันคิดอะไร?" ฟาเรนกวาดสายต

-บนรถ-"เป็นอะไรเงียบไปเลย" ฟาเรนที่สังเกตได้ว่าคนที่นั่งข้าง ๆ เขาเอาแต่เงียบมาตลอดทางจึงเอ่ยถามขึ้นทันที"นึกถึงตัวเองเมื่อก่อนอยู่น่ะ" น้ำขิงก็ตอบเขาไปตามตรง"ช่วงที่ฉันเพิ่งเข้ามาเรียนกรุงเทพฯ ใหม่ ๆ ร้านนี้คือร้านโปรดของฉันกับพี่สาวเลยนะ" น้ำขิงเริ่มเล่าเรื่องราวของเธอให้เขาฟังไปอย่างลืมตัว เ