All Chapters of เสน่หาภรรยาเช่า: Chapter 21 - Chapter 30

เสียงหวานของมนต์มีนาครางสะท้านเมื่อเขาว่าเธอเดินทางมาถึงขอบสวรรค์หญิงสาวหอบเหนื่อยจนตัวโยน แต่ชายหนุ่มยังเดินทางไปไม่ถึงไหนเขาจับเธอพลิกหันหน้าเข้าหาโซฟารั้งสะโพกสวยให้ลอยเด่น ก่อนจะกดแก่นกายเข้าหาจากทางด้านหลังความยาวและความใหญ่ทำให้มนต์มีนาทั้งจุกและเจ็บแต่ไม่นานเขาก็ทดแทนด้วยความเสียวซ่านที่มอบให้ปากร้อนจูบพรมไปทั่วแผ่นหลังเนียนนุ่ม มือใหญ่เอื้อมมาเคล้นคลึงหน้าอกปลุกเร้าไฟในกายของมนต์มีนาให้ลุกขึ้นอีกครั้ง จังหวะสะโพกสลับหนักเบาทำให้คนที่สุขสมไปแล้วเสียวซ่านขึ้นมาอีกครั้งในเวลาไม่นาน มือข้างหนึ่งจับสะโพกของหญิงสาวไว้แน่น ตอกตรึงความแข็งร้อนเขาหากายสาวอย่างไม่รู้เหนื่อย“อื้อ..ยานอฟ อ้า...”เสียงครางดังเป็นระยะ มือใหญ่เริ่มลากไล้จากหน้าอกมายังหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะสัมผัสไปบนเนินเนื้อ“อื้อ....”หญิงสาวสั่นสะท้านเพราะตอนนี้จุดกระสันทั้งด้านนอกและด้านในถูกปลุกเร้าจนเธอคุมตัวเองไม่อยู่ สะโพกสวยส่ายเข้าหาความแข็งร้อนเมื่อรู้สึกว่าตนเองกำลังจะถึงไคล์แม็กซ์ในอีกไม่ช้า“ดีมากมีน ตอดฉันแรงแบบนี้ฉันชอบนะ ถึงใจฉันมาก”เขาออกคำสั่งเสียงแหบพร่าเข้มมนต์มีนาทั้งตอดรัดถี่ขึ้น เขาเองก็กระตุ้นไปบนเ

ไลลาพามนต์มีนามายังศูนย์การค้าขนาดใหญ่หญิงสาวมีความสุขมากที่มีเพื่อนมาเดินช้อปปิ้ง“ด้วยวันนี้เราจะช้อปปิ้งกันให้สนุกไปเลยดีไหมมีน”“ค่ะ”“มีนมีอะไรอยากได้ไหมเดี๋ยวไลลาช่วยเลือก”“ไม่มีอะไรที่มีนอยากได้เลยค่ะ มีแต่ของแพงๆ ทั้งนั้น”“ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่าอยากได้อะไรก็ซื้อเลย ยังไงยานอฟเขาก็มีปัญญาจ่าย ถ้ามีนไม่ซื้ออะไรเลยเขาจะเสียใจเอานะ”“เขาน่าจะดีใจมากกว่านะคะ ที่ไม่ต้องเสียเงิน”“มีนไม่รู้อะไรเสียแล้ว ผู้ชายเขามีความสุขที่ได้จ่ายให้ผู้หญิงของเขา”“แต่คุณก็รู้นี่คะว่ามีนใช่ผู้หญิงของเขา”“ตอนนี้อาจจะยังไม่ใช่ แต่ในอนาคตมันก็ไม่แน่นะ เราไปกินกาแฟร้านนั้นแล้วคุยกันดีกว่า ไลลามีเรื่องของยานอฟจะเล่าให้มีนฟังเยอะเลย”ทั้งสองคนมายังร้านกาแฟ ไลลาสั่งโกโก้เย็น ส่วนมนต์มีนาสั่งเขียวจากนั้นก็สั่งเค้กมาอีกคนละชิ้น”“มีนยังเรียนอยู่ใช่มั้ย”“ค่ะ มีนยังเรียนอยู่แต่อีกปีเดียวก็จะจบแล้ว”“ไลลาอายุมากกว่ามีนเยอะเหมือนกันนะ”“ขอโทษนะคะคุณไลลาอายุเท่าไหร่คะ”“ปีนี้ก็ยี่สิบแปดแล้ว ไลลาอายุน้อยกว่ายานอฟสองปี”“คุณยานอฟบอกมีนว่าคุณเป็นคู่หมั้นของเขา”“เรียกว่าอดีตดีกว่านะมีน”“คุณหมั้นกับเขานานไหมคะ” แม้

คำพูดกับการกระทำของเขาไม่ได้หมายถึงสิ่งที่มนต์มีนาพูดเลยสักนิด สวรรค์ที่เขาว่ามันคือสวรรค์ที่เขากำลังจะพาเธอไปต่างหากล่ะเขากอดกระชับเธอแน่นขึ้นรั้งสะโพกของหญิงสาวให้แนบชิดกับท่อนเอ็นที่มันกำลังค่อยๆ ขยายตัวเพราะความอัดอั้นที่ไม่ได้ปลดปล่อยหลายคืนแล้วมือใหญ่เลื่อนจากเอวคอดขยับขึ้นสูง กอบกุมไปบนอกสวยบีบเบาๆ ปากร้อนก็ดูดเม้มท้ายทอยอย่างแผ่วเบา“ไม่เหนื่อยมากใช่ไหม ให้ฉันได้หรือเปล่า”เขาถามขณะที่มือก็เริ่มซุกซนไปตามหน้าท้องแบนราบ เขาอ้อนเสียงหวานแบบนี้มีหรือมนต์มีนาจะไม่ยอมหญิงสาวพยักหน้าและหันมามองเขาก็จูบบนปากเล็กอย่างอ่อนหวานมือใหญ่สอดใต้จีสตริงตัวบางปลายนิ้วกดเน้นบนกลีบกุหลาบกระตุ้นให้น้ำหวานค่อยๆไหลริน“อื้ม ยานอฟ”หญิงสาวครางแผ่วเบาเมื่อเขากดจุดกระสันด้านนอกซ้ำๆยานอฟสะกิดตะขอเสื้อบราเซียร์ของเธอและดึงมันออกพร้อมกับชุดนอนตัวบาง เขาจูบไปบนแผ่นหลังเนียนนุ่ม ขณะที่มือก็ยังคงกดย้ำอยู่ได้อยู่จุดเดิมปลุกความเร่าร้อนในตัวของหญิงสาวเรียวขาของมนต์มีนาสั่นระริกทรงตัวแทบไม่อยู่จนต้องใช้มือทาบไปบนกระจกเพื่อพยุงตัวไว้เขาจูบแผ่นหลังไล่ลงมายังสะโพกกลมกลึง ดึงจีสตริงออกจาก จับสะโพกให้แอ่นโค้ง

“มีนทางนี้ ทางนี้” ชาลิดาโบกมือให้เพื่อนในวันเปิดเทอมวันแรกซึ่งหญิงสาวย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านของตนเองเพราะตอนนี้น้องชายจะให้ออกไปอยู่หอเธอเลยต้องช่วยมารดาดูแลน้องคนเล็ก“ไม่ได้เจอกันสองอาทิตย์คิดถึงจัง”“มีนก็คิดถึงออยเหมือนกัน เทอมนี้เราจะได้ฝึกงานโรงเรียนเดียวกันหรือเปล่าไม่รู้ เหมือนกันอาจารย์ยังไม่บอกเลยรีบไปกันเถอะนั่นอาจารย์เดินมาแล้ว”ทั้งสองคนรีบวิ่งเข้าไปในห้องเรียนก่อนที่อาจารย์ที่ปรึกษาจะเดินเข้ามาหลังจากอาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำตัวแล้วก็บอกกำหนดการฝึกงานให้กับทุกคนได้รู้มนต์มีนาและชาลิดาโชคดีมากที่ได้ไปฝึกสอนโรงเรียนเดียวกันถึงแม้จะเป็นคนละระดับชั้นก็ตามมนต์มีนาได้สอนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่หนึ่งส่วนชาลิดาได้สอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง ทั้งคนทั้งสองคนกุมขมับเพราะเด็กวัยนี้เป็นวัยที่กำลังต่อต้านและอายุเธอกับเด็กก็ห่างกันไม่“โอย...นึกว่าหนูจะได้สอนเด็กประถมน่ารักๆ เสียอีก”“นั่นสิไม่รู้ว่าทำไมอาจารย์ถึงส่งเราส่งคนไปสอนชั้นมัธยมก็ไม่รู้นะ”“ก็เธอสองคนคะแนนดีกว่าใคร อาจารย์ก็เลยอยากให้สอนระดับชั้นที่มันสูงๆ จะได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาได้อย่างเต็มที่”อาจารย์ที่ปรึกษาเดินผ่านมาได้ย

ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย