บททั้งหมดของ เสือร้ายพ่ายเมีย : บทที่ 71 - บทที่ 80

รถคันหรูจอดที่หน้าบ้าน พี่เสือเอี่ยวตัวโน้มลงมาปลดเข็มขัดให้ ทั้งที่ฉันทำเองก็ได้ การกระทำนี้ทำให้ใบหน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก ๆ ใกล้จนสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจของอีกฝ่ายจังหวะพี่เสือเงยหน้าขึ้นมาแล้วเผลอสบตากันเหมือนทุกอย่างมันหยุดนิ่ง สายตาคมจ้องมองริมฝีปากของฉันแล้วค่อย ๆ โน้มลงมา เมื่อตั้

@มหาวิทยาลัยวันนี้มีเรียนจนถึงช่วงเย็นเลย เป็นวันที่น่าเบื่อมาก ๆ แถมพี่เสือก็ยังส่งข้อความมากวนตั้งแต่เช้า พอไม่ตอบก็โทร เอาสิ!! เมื่อวานยังเงียบ ๆ แต่พอบอกจะให้จีบแล้วเหมือนกลายเป็นคนละคน“พี่ชายนายว่างมากเลยเหรอไทเกอร์”ฉันหันมาถามเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่แต่พี่เสือยังไม่หยุดส่งข้

พอก้าวขาเข้ามาในห้องยังไม่ทันได้พูดอะไรพี่เสือก็ดึงตัวฉันมาสวมกอด เขากอดแน่นมากจนแทบหายใจไม่ออก พยายามผลักแล้วแต่ไม่ยอมปล่อยเลย“พี่เสือใจ๋หายใจไม่ออก”“อย่าเพิ่งผลักไสพี่ได้ไหม” น้ำเสียงที่สั่นเครือทำให้ฉันต้องหยุดนิ่ง “ขอบคุณที่มา”เหมือนถูกแช่แข็งเอาไว้ปล่อยให้พี่เสือกอดอยู่อย่างนั้นจนกว่าเขาจะพอ

@วันต่อมาพี่เสืออาสาพาฉันกับจ๋ายมารับเพื่อน ๆ ที่สนามบิน เพราะทุกคนไม่รู้ว่านี่คือคนที่ทำให้ฉันดาวน์ตอนอยู่ปารีสก็เลยทำตัวปกติ จริง ๆ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิดอะไรแค่ไม่พูดเพราะคิดว่าไม่จำเป็น“ฮายจ๋าย คิดถึงแกมากเลย”โรร่ารีบวิ่งมากอดจ๋าย ส่วนแจ็คสันก็เดินตรงมาหาฉันที่ยืนข้างพี่เสือ ทำท่าเหมือนจะกอดแ

“อยากไปเดินเล่นริมหาดไหม” แจ็คสันถาม ฉันหันมองทางด้านขวาของตัวเองไม่เห็นพี่เสือนั่งอยู่ก็เลยรับปาก“อื้อไปสิ เบื่อ ๆ เหมือนกัน”แจ็คสันลุกขึ้นแล้วยื่นมือมาให้จับ จากนั้นเราก็เดินห่างออกมาจากกลุ่ม“อยากย้ายมาอยู่ที่ไทย ปีหน้าว่าจะย้ายมาใจ๋คิดว่าไง”“ทำไมล่ะ”“เพราะที่ปารีสไม่มีใจ๋ไง”“กับจ๋ายอาการหนั