บททั้งหมดของ GRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+): บทที่ 21 - บทที่ 30

"อ๊ะ!"พี่เทมป์ดันความเป็นชายเข้ามาให้ลึกกว่าเดิมอย่างช้าๆจนฉันรู้สึกว่ามันลึกเกินไปเลยออกแรงทุบอกเขาไปหนึ่งที เขาเข้าใจได้ง่ายแล้วหยุดทำมันแต่กลับกลายเป็นว่าขยับสะโพกช้าๆแล้วจ้องมองฉันอยู่เรื่อยๆ"แบบนี้ โอเคไหม~""อื้มม... พี่ค่ะ~ พี่หนักอ่ะ~""ถ้าไม่ท่านี้เดี๋ยวพี่คุมไม่อยู่~" เสียงทุ้มเบาพูดกับฉัน ที่ฉันหนักก็เพราะเขากดทับร่างกายฉันอยู่เหลือช่องว่างแค่เพียงนิดเดียวไง แทนทีจะยันตัวขึ้นแต่ก็ไม่ เรื่องของเรื่องฉันหายใจไม่ออก แต่ก็รู้เลยว่าเขาพยายามกดอะไรบางอย่างในความรู้สึกเขาอยู่ แต่ทุกทีที่มีอะไรกันพี่เขาก็ไม่ได้รุนแรงสักนิดนิ.. จะคุมตัวเองทำไม"หายใจไม่ออก~ อ๊าา~ เปลี่ยนเถอะ""เดี๋ยวพี่คุมตะ..!""ไม่ต้องคุมสิ~ อื้มม~ พี่ไม่ได้เอาโหดขนาดนั้นฉันไหว~ อ๊ะ~" ฉันไม่ได้พูดดูถูกหรอกนะ แต่ที่ผ่านมาเขาอ่อนโยนกับฉันจริงๆ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นฉันรับมือไหว...ตับ~ ตับ~ ตับ~"พี่~ หายใจไม่ออก~"พรึบ~สวบ!"อ๊าาาาา!" คราวนี้พี่เทมป์ยอมยันตัวขึ้นง่ายๆไม่พูดอะไร แล้วก็ดันสิ่งที่แฝงอยู่ในร่างกายฉันเข้ามาอีก! นี่จะเอาให้ลึกถึงไหนกันน่ะ เล็กๆที่ไหนละเขานะ ฉันแน่นคับอึดอัดไปหมดแล้วนะ!!ตับ~ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~

หลายเดือนต่อมา..."เล่นแต่โทรศัพท์ นอนได้แล้วมั้ง""ขออีกนิดนะ""...ในนั้นมันมีอะไรน่าสนใจนักหนา""นี่ไง... พี่ค่ะหนูอยากไปทะเล" ฉันยื่นมือถือที่เซฟรูปทะเลที่น่าเที่ยวไว้ให้เขาดู พี่เทมป์รับไปแล้วก็เลื่อนๆมัน"เอาสิ เหนื่อยๆงานที่GZพอดี จะได้พักผ่อนเลยทีเดียว""จริงนะ!^^""I don't lie" (ฉันไม่โกหก) แล้วก็ยื่นมือมาบีบจมูกฉันไปมา"^^""อาทิตย์หน้าละกัน ขอเคลียร์งานต่ออีกหน่อย""ได้ค่ะ" แล้วเราก็ปิดไฟนอน เขาชอบให้ฉันนอนค้างห้องเขาไม่ค่อยปล่อยฉันกลับไปนอนที่ห้องหรอก เวลาทำงานก็ชอบหิ้วงานไปนั่งทำที่ร้านที่ฉันทำงานด้วย แต่ก็ไม่เคยยุ่มย่ามนะ ถึงแม้พี่พอร์ชจะคอยแหย่พี่เทมป์ก็เถอะ เขาก็ทำแต่งานจริงๆ แต่ก็นะ คนไม่กินกาแฟแต่หมกตัวอยู่ในร้านกาแฟมันก็แปลกๆ ฉันเลยต้องคอยเอาชาเขียวปั่นไปให้บ้างล่ะ นมสดปั่นบ้าง ล่าสุดสตอเบอรรี่มิลค์ปั่นอ่ะ แถมเขาชอบด้วยนะขัดกันสุดๆอ่ะ^^*เดี๋ยวนี้ลวนลามเก่งนะจะบอก เผลอไม่ได้ เดี๋ยวกอด เดี๋ยวจูบ แล้วก็ชอบทำตอนกินไอ้สตอเบอรรี่มิลค์ปั่นนี่หมดด้วย เรื่องของเรื่องคือตอนที่เขากินเสร็จแล้วมาจูบฉันน่ะ รสของสตอเบอรรี่มันหวานยังติดปากเขาอยู่ไง แล้วฉันก็เผลอดูดรสชาติของมันจากปล

วันต่อมา....ฉันใช้เวลาหมกหมุ่นอยู่ในห้องน้ำนานเกือบชั่วโมงเพื่อรอลุ้นผลในแท่งสีขาวไที่วางอยู่ตรงหน้า พี่เทมป์เองก็ยังไม่รู้เพราะฉันยังไม่ได้บอกอะไร..ฉันค่อยๆลืมตามองผลที่มันปรากฏ......2ขีด...ฉัน... ท้องจริงด้วยฉันทำอะไรไม่ถูกอยู่พักนึง ไม่ใช่ไม่ดีใจแต่ชีวิตต่อจากนี้จะเอาไง... ยัง..เรียนไม่จบ แถมยัง...มีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาแบบนี้อีก ทำไงดีล่ะ... ฉันเม้มปากเครียดไปหมดใจก็กลัวว่าพี่เทมป์เขาจะกังวลไม่ต่างจากฉันฉันหยิบแท่งสีขาวนี่ออกมานอกห้องน้ำ.. มองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง ก่อนตัดสินใจเข้าไปปลุก"...พี่เทมป์ ตื่นแล้ว""....""พี่คะ ตื่นนะ""...อื้มม มีอะไร~" เขาบิดตัวแล้วค่อยๆลืมตาพร้อมกับสอดแขนเข้ามากอดฉันที่นั่งอยู่ริมขอบเตียง"ฉัน.. มีเรื่อง จะบอก""ว่ามาสิ" เขาดันตัวลุกนั่งพิงหัวเตียงแล้วสบัดหัวนิดหน่อย"ซีเรียสหรือไง""...ค่ะ" เขาพยักหน้าแล้วรอฟัง... ใจเต้นตุบตับไปหมดเลยอ่ะฉัน"พี่...จริงจังกับฉันแค่ไหน""จะถามอะไร""..พี่ อยากมีฉันไปอีกนานแค่ไหน""ตลอดไปดิ.. เป็นอะไรถามเรื่องพวกนี้ทำไม""...""ใครเป่าหูอะไรมา" เขายื่นมือมายีหัวฉัน"เปล่าหรอก..""แล้วเป็นอะไร""...." ฉันยื่นแท่

2เดือนผ่านไป"หิวไรเปล่า""ไม่คะ" ฉันตอบพี่เทมป์ที่ถือจานผลไม้มาให้ฉัน ตั้งแต่กลับจากมอมาเขาไม่ยอมให้ฉันทำอะไรเลย ให้นั่งกับนอนนิ่งๆบนเตียงอย่างเดียว นี่ฉันแค่ท้องไม่ได้เป็นอัมพาตสักหน่อย จะห่วงอะไรเกินเบอร์ขนาดนั้น"องุนไหม หวานดีนะ" แต่พอเห็นเขาทำถึงขนาดนั้นก็อดนั่งนิ่งไม่ได้อีก ก็เลยพยักหน้าไป เขาป้อนองุ่นให้ฉัน"...อื้ม อร่อยแฮะ""มีอีกเยอะ เต็มที่เลย""แค่ข้าวเย็นก็อิ่มจนถึงลิ้นปี่แล้วนะพี่ จะขุนกันให้อ้วนเป็นหมูเลยใช่ไหม""ก็พี่กลัวลูกหิวนิ""ฉันกินจนจะอ้วกได้แล้วอ่ะตอนนี้--*"ผ่านมาสองเดือนแล้ว รู้สึกว่าท้องฉันเริ่มโตขึ้นแต่ก็ไม่ได้ใหญ่จนคนอื่นรู้ แต่อาจจะดูอวบๆขึ้นหน่อยนึงแต่ชุดนักศึกษาแค่แค่เสื้อให้ใหญ่กว่าเดิมแล้วอาศัยใส่เสื้อคลุมทับอีกที สรุปแล้วตอนนี้ก็ประมาณ4เดือนแล้วมั้งพี่เทมป์เองก็ดูแลฉันดีอย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องบางเรื่องฉันไม่คิดว่าเขาจะทำเขาก็ทำอย่างเรื่องซักกางเกงใน,เสื้อในฉันก็ด้วย เขาจัดการหมด มันเขินนะบอกตรงๆแต่เจ้าตัวก็ดื้อหัวชนฝาจะทำอย่างเดียวเขาเอามือมาลูบหน้าท้องฉันเหมือนทุกวันที่ผ่านมา คอยเอาหูแนบหน้าท้องฉันบ้างละ"วันนี้นิ่งเลยนะ" เขาพูดทันทีที่เอาหูแนบหน

สนามบินประเทศไทย"เฮ้ย! หล่อขึ้นสัส นี่กูต้องเซย์อิ้งกับมึงป่ะ^^" ทันทีที่ลงจากเครื่องมาก็เห็นพี่เดฟ พี่บี และแฟนๆเขาพี่แกยืนอยู่ ไม่เจอกันตั้งหลายปีนี่มีครอบครัวกันหมดแล้วแห๊ะ"Hello""รับมุขดีสัส" พี่บียืนกอดอกพิงกำแพงพูดขึ้น ยังเท่ห์ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ แต่ที่เปลี่ยนคือ.."บี ไหนขนมลูกเนี่ย" เสียงหวานกับผู้หญิงตัวเล็กๆปรากฏขึ้นพร้อมกัน ตามมาด้วยเด็กตัวน้อยๆวิ่งตามมาอีก2คน อีกฝั่งก็ตามมาด้วยเด็กน้อยที่วิ่งนำหน้าคนเป็นแม่มาแต่ไกล มาอยู่ในจุดที่มีครอบครัวกันหมดแล้วสินะ รวมถึงตัวฉันก็ด้วย;)"สบายดีนะมึง""เออ สบายดี" พี่เทมป์เองก็แลมีความสุขที่กลับมาไทยครั้งนี้ พวกเขาก็ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบกันตามประสา"เป็นไงบ้างอากาศที่นั่น" แฟนพี่เดฟเดินมาถามฉันก่อนที่แฟนพี่บีจะเดินตามเข้ามาเหมือนกัน"ก็หนาวค่ะ ติดลบเลยล่ะ""ดีนะที่ไม่ไปช่วงนี้อ่ะ เดฟก็ร้องงิกๆจะไปๆ ถ้าหนาวขนาดนั้นฉันไม่ไหวหรอก""ตอนไปฮันนีมูนฉันก็หนาวจะตายชัก แต่รายนู้นไม่สะทกสะท้านสงสัยผิวด้านหมดล่ะ""ก็ดูตัวแต่ละคนสิค่ะ สมควรหนังหนาอยู่นะ^^""ฮ่าๆๆนั่นสิ" สาวๆอย่างพวกเราก็เม้ามอยตามประสา จริงๆแล้วเราไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอกันบ่อยๆหรอ