All Chapters of LOVE POSITIONS พิษสวาท : Chapter 91 - Chapter 100

พิษสวาท | ตอนที่ 91 | โลกอีก(หลาย)ใบ"…" ตะวันยืนนิ่งอยู่สักพักเพราะเธอก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน รันเวย์เลือกที่จะดันคนตัวเล็กไปยืนอยู่ด้านหลังของเขาแทนทันที"นึกว่าคุณจะจำเมียเก็บคนนี้ไม่ได้ซะแล้วนะคะ" เธอค่อย ๆ ก้าวเข้ามาหารันเวย์ทีละก้าว ทีละก้าว จนหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของเขา(เมียเก็บ) ตะวันทวนคำนั้นเบา ๆ ภายในใจ"เฮ้อ.."รันเวย์ถอนหายใจออกมาก่อนจะมองตรงไปที่หญิงสาวด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับสักเท่าไร"ตะวันไปนอนก่อนไป.." รันเวย์หันกลับไปบอกกับตะวันเบา ๆ"..ค่ะ" ตะวันขานตอบกลับไปเบา ๆ"..พอคุณหายดี..กลับมามีชีวิตดี ๆ ในเมืองแล้ว คุณก็ลืมฉันได้ง่าย ๆ เลยใช่ไหม?" หญิงสาวพูดขึ้นทั้งน้ำตาคลอ"หึ.." รันเวย์หัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะจับไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาวพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปหาเธอใกล้ ๆ"ฉันไม่เคยคิดจะจำมันตั้งแต่แรก..." รันเวย์พูดใส่หน้าผู้หญิงคนนั้นไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา"แล้วไอ้คำสัญญาที่บอกว่าถ้าแต่งงานเสร็จแล้ว....คุณจะบอกเรื่องของเรากับเมียแต่งของคุณแล้วจะรับฉันมาอยู่ด้วยล่ะ?" หญิงสาวหน้าคมผมยาวตรงหน้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ"มุกยอมเป็นทั้งเมียเก็บ เมียน้อย..มุกยอมคุณทุกอย่าง...แ

พิษสวาท | ตอนที่ 93 | ความรู้สึก"เหมือนจะมีแขกมาหน้าบ้านนะคะ" ตะวันเหลือบไปมองหน้าประตูรั้วก็เห็นรถตู้สุดหรูจอดเทียบอยู่"งั้นเดี๋ยวตะวันไปเปิดประตูก่อนนะคะ" ร่างบางเลือกที่จะพยายามเลี่ยงเอาตัวเองออกมาจากความอึดอัดนั้น แต่พอเธอเดินออกมาเปิดประตูรั้วเด็กสาวก็ชะงักไปเล็กน้อย คนขับรถตู้เดินลงมาเปิดประตูให้หญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งซึ่งเธอก็ก้าวลงมาจากรถตู้ช้า ๆ"กลับไปได้เลย เดี๋ยวฉันให้คุณรันไปส่งที่บ้านเอง" เธอหันไปบอกกับคนขับรถของตัวเอง ก่อนจะขยับเสื้อผ้าหน้าผมเล็กน้อย"สวัสดีค่ะ" ตะวันทำได้แค่เอ่ยทักทายไปตามมารยาท"สวัสดีจ้ะ...คือฉันมาหาคุณรันเวย์นะ เขาอยู่บ้านไหม?" หญิงสาวผู้ดีคนนั้นพูดขึ้นด้วยท่าทางเป็นมิตร"อยู่ค่ะ...แต่ว่า" ตะวันเหลือบไปมองด้านในบ้านเล็กน้อย เพราะถ้าเดาไม่ผิดเธอคนนี้ก็คงจะเป็นผู้หญิงอีกคนของคุณรันเช่นกัน"แต่ว่าอะไรเหรอ?" เธอเอ่ยถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปทันที"เอ่อ..เชิญเลยก็ได้ค่ะคุณ.." ตะวันรีบเปิดประตูบ้านและผายมือเชิญเธอเข้าไปด้านในทันที"ขอบใจนะ!" เธอหันมายิ้มให้ตะวันก่อนจะเดินตรงเข้าไปในบ้านทันทีเหมือนเธอจะพูดจาดี แต่ก็ไม่ได้ดูใจดีสักเท่าไรนัก ตะวั

พิษสวาท | ตอนที่ 95 | ยังมีหวัง (ใช่ไหม) ตุลย์มองดูการกระทำของเจ้านายผู้สูงศักดิ์ของเขาด้วยความตกใจไม่น้อยเลย เขาพยายามเก็บอาการและแสร้งมองไปทางอื่นแทน ในขณะที่รันเวย์คุกเข่านั่งลงกับพื้นและโอบกอดคนตัวเล็กที่กำลังนั่งร้องไห้ด้วยหัวใจที่เกือบแตกสลายหลังจากยืนอึ้ง ๆ อยู่สักพักก่อนที่ตุลย์จะรีบก้มหัวให้รันเวย์เล็กน้อย และเป็นฝ่ายเดินเลี่ยงออกไปแบบเงียบ ๆ"...ตะวัน.." รันเวย์เอ่ยเรียกเธอเบา ๆ แต่เหมือนว่าเด็กสาวร้องไห้จนหมดแรงหลับไปคาอกของรันเวย์ จู่ ๆ ก็เหมือนว่าทั้งขาและแขนมันดูจะไร้เรี่ยวแรงไปหมดเลย และเธอก็เป็นลมไปในที่สุดเขายังคงโอบกอดเธอเอาไว้ไม่คลาย ก่อนจะอุ้มตะวันขึ้นแนบกายและเรียกหาพยาบาลให้เข้ามาช่วยดูอาการของคนตัวเล็กทันทีภายในห้องพักฟื้นด้วยความเครียดสะสม บวกกับการพักผ่อนน้อย ทำให้ร่างกายของเธอเริ่มประท้วงขึ้นมาเช่นกัน ทางคุณพยาบาลจึงเตรียมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ พร้อมกับเช็ดตัวตามบริเวณ ใบหน้า คอ แขน ขา พร้อมกับให้ดมยาดมเพื่อช่วยให้ฟื้นตัวได้เร็วขึ้น"รบกวนรอข้างนอกก่อนนะคะ" พยาบาลเดินมาปิดม่านรอบเตียง เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ตะวัน"ถ้าฟื้นเมื่อไหร่ โทรบอกฉันทันทีนะ" รันเวย

พิษสวาท | ตอนที่ 97 | ติด(ขวด)นมแปะ! เซอร์เวย์ที่อยู่ในอ้อมแขนของตะวันยกเท้าขึ้นเตะหน้าพ่อของเขาทันที หลังจากที่เขางัวเงีย ๆ ตื่นนอนมาก็เจอหน้าพ่อประกบอยู่กับหน้าแม่ (บ้าน) ของตัวเองอยู่พอดี.."จิ!" รันเวย์เหลือบตามองไปที่เด็กอ้วนเล็กน้อย"ฮะแฮม" รันเวย์กระแอมเบา ๆ พร้อมกับยกเท้าของเด็กอ้วนออกจากใบหน้าหล่อเหลาของเขาทันที"คุณรันคะ! เราไม่ควรทำอะไรประเจิดประเจ้อต่อหน้าเจ้าอ้วนนะคะ" ตะวันรีบดันร่างสูงออกห่างจากตัวเองทันที"รู้มากจริง ๆ เลยนะ แบบนี้มันน่าจับโยนทิ้งทะเลจริง ๆ เลยเจ้าเด็กคนนี้" รันเวย์หันไปขู่ลูกชายของเขารันเวย์ปลดเข็มขัดนิรภัยของเขา พร้อมกับเอื้อมมือไปอุ้มเจ้าอ้วนจากตักของตะวันทันที เขาอุ้มเด็กอ้วนลงไปจากรถและหยอกล้อเล่นกับเขาด้วยความมันเขี้ยว หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายวัน"แฮะ ๆ อีก ๆ ๆ" เด็กอ้วนหัวเราะลั่น ขณะที่พ่อของเขาโยนลอยขึ้นไปกลางอากาศและอุ้มรับอยู่สองถึงสามครั้งได้"ระวังลูกจะหลุดมือนะคะ" ตะวันที่เดินตามลงไปทีหลังก็วิ่งตามไปดูทั้งคู่ทันที"ไม่หลุดหรอกน่า เธอไม่เห็นเหรอว่าลูกชอบจะตายไป" รันเวย์จับโยนอุ้มเล่นไปมา ก่อนจะพาวิ่งลงไปเอาเท้าเล็ก ๆ จุ่มลงไปในน้ำ

พิษสวาท | ตอนที่ 99 |กำจัดศัตรู(มีเนื้อหารุนแรง และไม่ควรทำตามเป็นอย่างยิ่ง)"เนื่องจากผู้ป่วยสามารถติดเชื้อได้ง่ายมาก ๆ และขั้นตอนการปลูกถ่ายไตจำเป็นต้องคาสายระบายเลือดและสายสวนปัสสาวะเอาไว้นาน 7 วัน นะครับ" หมอมองตรงไปที่ตะวันพร้อมกับอธิบายทุกขั้นตอนอย่างละเอียด"แต่ถ้ามีอะไรคืบหน้า หมอต้องรีบบอกตะวันนะคะ" ตะวันพูดทิ้งท้ายเอาไว้เพียงเท่านั้น"ถ้าหลังผ่าตัดทางคุณหมองดเยี่ยม ตะวันก็คงต้องขอรบกวนแวะเวียนเข้ามาถามไถ่อาการของพี่ตาลในทุก ๆ วันนะคะ""ยินดีมากครับ" หมอตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร"ฮะแฮ่ม!" รันเวย์ที่ยืนอุ้มเด็กอ้วนอยู่นานก็เริ่มมีเสียงกระแอม ๆ ดังขึ้น ทำเอาทั้งตะวันและหมอต่างพากันเงียบกริบไปในทันที"ถ้าคุยจนเคลียร์หมดแล้วก็กลับบ้านสักที เธอไม่เห็นเหรอว่าเซอร์เวย์ของเธอกำลังเริ่มงอแง ๆ แล้วนะ!" รันเวย์หันมาบ่นใส่ตะวันเบา ๆ ซึ่งเธอก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้บอกลาคุณหมอ ก่อนเดินกลับไปที่รถพร้อมกับรันเวย์และเจ้าเด็กอ้วนของเธอหลังจากกลับมาถึงบ้านยอมรับเลยว่าคิดถึงบรรยากาศดี ๆ ที่ริมทะเลชะมัดเลย หลังจากที่ส่งเจ้าอ้วนเข้านอนแล้ว ทั้งคู่ก็อาบน้ำและเข้านอนพร้อมกันเหมือนเช่นทุกคืนที่ผ่าน ๆ