All Chapters of เด็กเสี่ย NC-25: Chapter 31 - Chapter 40

คำว่า ทบต้นทบดอก ของเสี่ยมันไม่ใช่แค่คำขู่ให้เธอกลัว หรือแค่หยอกล้อขำๆเพราะเสี่ยหมายความว่าแบบนั้นจริงๆดวงตากลมขยับยุกยิกไปมาเล็กน้อย ก่อนที่เปลือกตาสีน้ำนมจะค่อยๆ เปิดขึ้น สิ่งแรกที่ดอกแก้วเห็นคือแสงอ่อนๆ ที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านสีทึบเข้ามา หญิงสาวปิดตาลงเพื่อปรับสายตา ก่อนจะเปิดขึ้นอีกครั้ง“โอ้ย..

’อ่า...แบบนั้นดอกแก้ว ดี...’‘เสี่ยคะ... ดอกแก้ว อื้อ...’‘ครางอีก ฉันชอบเสียงเธอ’‘อ๊า! เสี่ย... เสี่ย!’.“ท่านครับ”“.....”“เอ่อ” มาร์คขยับตัวอย่างอึดอัด เขาเรียกเจ้านายหนุ่มไปหลายครั้งแล้ว แต่คนที่นั่งเหม่อลอยกลับไม่ได้ยินจนเขาทำตัวไม่ถูก เพราะมันผิดวิสัยคนหูตาไวที่เคยรู้จัก “...ท่าน”“มีอะไรก็

ตาคมมองตามร่างขาวผ่องที่เดินเลี่ยงไปในครัวทันทีที่กลับเข้ามาในห้อง ดอกแก้วจัดการเก็บของบางส่วนเข้าตู้เย็น และแบ่งสิ่งที่ต้องใช้ไว้ข้างนอกเพื่อเตรียมทำมื้อเย็นพิธานเพิ่งสังเกตเห็น วันนี้ดอกแก้วใส่แว่นตาหนาที่ดูเชยสุดๆ เหมือนวันแรกที่เขาได้เจอเธอปกติเธอจะใส่คอนแทกเลนส์ หรือไม่ก็ไม่ใส่อะไรเลย นี่เป็น

มื้อเย็นในวันนี้กว่าจะเสร็จสิ้นลงได้ก็เกือบสามทุ่มตรง ดอกแก้วเก็บจานบนโต๊ะไปวางที่ซิงค์ ก่อนจะค่อยๆ จัดการเทเศษอาหารที่เหลือเพียงน้อยนิดทิ้งลงทั้งขยะใบหน้าขาวร้อนวูบวาบไปหมดเมื่อเผลอมองไปที่เคาน์เตอร์ครัว ที่ตรงนั้นเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น เรื่องบางอย่างที่ไม่สมควรเอาเสียเลย.“

ที่จริงแล้วดอกแก้วไม่ได้คิดจะออกไปเที่ยวไหนตามที่เสี่ยอนุญาต แต่เพราะเมื่อช่วงบ่ายเธอได้รับสายจากเจ้น้ำ แกบ่นว่าคิดถึงเพราะเธอไม่แวะไปหาเลย เงินที่ยืมมาก็คืนด้วยการโอนเข้าบัญชีไม่ได้ไปเจอหน้าค่าตา โวยวายไปไกลจนหาว่าเธอลืมกันไปแล้ว ดอกแก้วทนเสียงเรียกร้องไม่ไหว จึงรับปากไปว่าคืนนี้จะไปหาอะไรดื่มที่ผั