บททั้งหมดของ พี่เขยครับผมรับไม่ไหว: บทที่ 31 - บทที่ 33

เราร่วมรักกันอีกยก พากันเสร็จสมไปอีกรอบในเรือนไม้หลังน้อยของทิวที่กลายเป็นสวรรค์วิมานสำหรับเราสองในเวลาต่อมาผมกลับเข้ามาที่ห้องพัก พี่มอสยังหลับสนิทอยู่บนเตียง ผมอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวจนสะอาดสะอ้านแล้วออกมานั่งที่เก้าอี้หน้าห้อง ทอดสายตามองแสงจันทร์นวลแล้วอดคิดถึงพี่แดนน์ขึ้นมาไม่ได้พี่แดนน์คือผู้ชายคนเดียวที่ได้ทั้งหัวใจและกายของผมไปแล้ว เพราะผมรู้ดีว่ากับคนอื่นๆ มันเป็นแค่เพียงความใคร่เมื่อความคิดถึงรบกวนจิตใจจนทนไม่ไหว ผมคว้าโทรศัพท์มือถือมาเปิดดูไลน์“คิดถึงนะบอมม์… ใจร้ายจัง ทำไมไม่ตอบไลน์พี่บ้าง… ดูแลตัวเองนะ… ”ผมปวดแปลบในใจ…เมื่อเห็นข้อความที่พี่เขยฝากไว้ ก่อนตัดสินใจบล็อกพี่แดนน์ทั้งเฟสฯ ทั้งไลน์และไอจีเพราะว่าผมให้สัญญากับพี่ดาวและสาบานกับตัวเองแล้วว่าจะเลิกยุ่งกับพี่เขยอย่างเด็ดขาดผมไม่อยากทำให้พี่สาวของผมเสียใจ แม้ใจจะรักพี่แดนน์แค่ไหนก็ตามกับพี่มอสและทิว… ผมรู้ว่ามันเป็นความสัมพันธ์ผิวเผิน เหมือนกระแสลมที่พัดผ่านมาแล้วผ่านไป ผมไม่มีความรักให้เหมือนอย่างที่ผมรู้สึกกับพี่แดนน์“ใจแข็งไว้นะบอมม์… ”ผมบอกย้ำกับตัวเองอยู่เสมอ…ว่าจะไม่ยอมกลับไปมีความสัมพันธ์แบบเดิมกับพ