All Chapters of เล่ห์ลวงภุมริน หัสดินทร์ถวิลรัก: Chapter 31 - Chapter 40

“จะดีหรอลูก แต่ก็นะถ้าป้าไป แล้วใครจะดูคุณลุง งั้นฝากน้ำผึ้งด้วยนะลูก”พรนลัทจึงคลี่ยิ้มสดใสให้กับสองสามีภรรยาตรงหน้า พลางเอื้อมไปหยิบกระปุกยา แล้วเดินออกจากห้องไปยังห้องของคนป่วยทันที พอคล้อยหลังหลานสาว แม่เลี้ยงสรณ์สิริก็หันมาหาสามีที่นั่งข้างๆ พร้อมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเขียว“เจ้าเล่ห์อะไรกันคะเนี่

คนขอให้เรียกพี่ทำตาละห้อย ส่งผลให้คนตัวเล็กผุดอมยิ้มให้กับประโยคออดอ้อนของเขา ทำไมเธอจะเรียกไม่ได้ล่ะ พรนลัทส่งยิ้มหวานหยดก่อนจะเอ่ยออกมา“พี่ช้าง…แบบนี้หรอคะ ให้หนูเรียกยังงี้จะดีหรอ”ท่าทางเอียงคอแสนน่ารักของเธอ ทำเอาคนขอให้เรียกถึงกับแย้มยิ้มตาเป็นประกาย ก่อนเสียงทุ้มจะเอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่“ถ้าไม่

เจ้าของตักกว้างได้แต่หัวเราะหึๆ ในลำคออย่างขำๆ พลางลูบศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดู ก่อนจะเอื้อมมือไปรั้งแขนเสื้อของชุดเดรสขึ้นมาใส่ให้เธอเรียบร้อย คนบนตักคงไม่รู้ว่าเขาต้องข่มอารมณ์ไว้มากแค่ไหน เพื่อระงับอารมณ์สุดกู่ที่กำลังแผ่ซ่านไปทั่วตัว แต่สำหรับผู้หญิงอันเป็นที่รัก และจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่จะใช้ชีว

“จ้องพี่แบบนี้ โกรธอะไรหรือเปล่าครับ”พรนลัทส่งค้อนวงใหญ่ให้หนึ่งที โทษฐานมาทำไขสือไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไร ก่อนเสียงหวานจะเอ่ยทักท้วง“อย่าทำตัวโจ่งแจ้งต่อหน้าคนอื่นสิคะ”หัสดินทร์ยิ้มกว้างน่ามองเมื่อได้ยินคนตัวเล็กบอก เขาพอจะรู้ว่าเธอต้องการอะไร หน้าตาสวยหวานใสซื่อนั้นอ่านไม่ยากหรอ ถ้าจะให้เขายอมปฏิบ

ชายหนุ่มจึงรั้งท้ายทอยเล็กแล้วเป็นฝ่ายจูบกลีบปากอิ่มเสียแนบแน่น ไม่ให้จังหวะแก่คนมอบรางวัลได้ตั้งตัวสักนิด หากแต่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนยินยอมให้เขาปรนเปรอจุมพิตอันแสนอ่อนโยนและลึกซึ้งนานนับหลายนาที ก่อนทั้งคู่จะผละออกจากกัน แล้วเปลี่ยนเป็นยืนโอบกอดคลอเคลียเคียงคู่กันแทนทว่าใครจะรู้ว่าทุกการกระทำ ทุกถ้อย