All Chapters of Akala ng Sekretarya ay Kabet Niya Ako: Chapter 1 - Chapter 8

Kamakailan lamang, wala akong gaanong gana at sinusuka ko ang lahat ng kinakain ko, kaya nagpunta ako sa ospital para sa check-up. Nang ipaalam sa akin ng doktor na buntis ako, napaluha ako sa tuwa.Ang aking asawa at ako ay magkababata at nagpakasal pagkatapos mag-aral sa unibersidad, ngunit hindi namin magawang magkaanak. Sinubukan akong aliwin ng asawa ko at sinabing, “Dapat natural na dumating ang pagbubuntis. Baka naghihintay ang baby natin ng tamang sandali.”Ngayon, dumating na ang tamang sandali.“Ma’am, apat na buwan na kayong buntis. Malusog ang bata, pero iwasan ninyo pa rin ang anumang makakaapekto.”Nang may banayad na ngiti, hinaplos ko ang medyo lumalaking sinapupunan ko. Apat na buwan na pala.Ang mga regla ko ay palaging hindi regular, at nang tumaba ang paligid ng bewang ko, inakala ko lang na masyadong madami akong kinakain.Sa bahay, halos hindi ko mapigilan ang kasabikan. Nagluto ako ng pagkain at nagplanong ihatid ito sa asawa ko, habang personal ding ibabah

Sandaling tumahimik ang kwarto.Sampal!Hindi ako naligtas, ngunit sinampal muli ni Lily.“Gano’n, kung asawa ka ni Mr. Gates. Bale sino ako?“Bukod diyan, limang taon na akong nagtratrabaho para kay Mr. Gates at sampung taon ko na siyang kakilala. Wala akong narinig na kasal na siya.“Ang lakas naman ng loob mong lokohin ako, walanghiyang g*ga?”Lumuwa ako ng dugo at sinubukang magpaliwanag. “Magkababata kami. Asawa talaga niya ako.”Nang marinig ang pangalan ni Simon, ang ilan sa iba pang mga sekretarya ay mukhang nag-aalala at gustong pigilan si Lily.Ngunit binalewala sila ni Lily.“Huwag kayong mag-alala. Kilalang-kilala ko si Mr. Gates.”Tinitigan niya ako pataas pababa.Ang aking punit na dress ay tinapon sa isang tabi na parang basahan. Wala akong suot na alahas o mga designer na kagamitan, kahit na designer bag. Mura lang ang baunan na dala ko na matatagpuan sa supermarket.Ngumisi si Lily. “At saka, tingnan ninyo itong kawawang babae. Wala siyang kahit anong suot na

”Ito yung baunan na dala ng babaeng yun, kasing mura ng halaga niya.“Mr. Gates, makakabili ka ng ganitong mga klaseng baunan sa kahit saang supermarket. Hindi ako makapaniwala kung gaano ka iresponsable ang receptionists. Pinapapasok lang nila ang kung sinu-sino sa kumpanya.”Nagdadaldal pa rin si Lily, hindi napapansin ang pagdidilim ng mukha ni Simon.“Lily, secretary ka lang, wala kang posisyon para magdesisyon tungkol sa kumpanya.”Matapos marinig ni Lily ang mga salitang iyon, mas lalong sumama ang kanyang kalooban pagkaalis ni Simon.Isinisisi niya ang lahat sa akin.“G*ga ka, ikaw pa ang naging dahilan para sungitan ako ni Mr. Gates.”Isang kakaibang liwanag ang bumungad sa kanyang mga mata habang nakatitig siya sa aking tiyan.“Sa tingin mo, pupurihin ako ni Mr. Gates kung hiwain ko ang tiyan mo?”Inayos ko ang sarili ko at tinignan siya, parang halimaw.Wala akong maramdamang paggalaw sa sinapupunan ko pagkatapos niya akong sipain.Patay na ang sanggol at gayundin

”Bakit namamaga ang mukha niya?”Nang makita ni Lily na napansin ni Simon ang mukha ko pero hindi nagkaroong ng reaksyon ng lalaki, gumaan ang pakiramdam niya at nagpatuloy sa paggawa ng kanyang kuwento.Ang hindi niya alam ay hindi ako nakilala ni Simon dahil ganap na namamaga ang mukha ko at puno ng dugo. Hindi ko pa kailanman dinanas ang ganito kaawa-awang kalagayan.Napakahirap ng sitwasyon na kahit si Simon, na kilala ako mula pagkabata, ay hindi agad ako makilala. Mukhang balisa si Simon at tumayo.“Sige, sana hindi na maulit ‘to. Palitan ang receptionist at tanggalin ang mga security guard sa ibaba.”Pinatahimik ng galit ni Simon ang lahat. Pagkatapos mag-ayos, naghanda si Simon na umalis muli. Ngunit naramdaman niyang may humihila sa kanyang pantalon at tumingin sa ibaba nang makita akong desperadong kumakapit sa kanyang pantalon.“Simmy…”Sa pagbanggit ng Simmy, nanginig ang buong katawan ni Simon. Palayaw niya iyon, kaming dalawa lang ang nakakaalam.Nagseselos, sum