All Chapters of ไม่ว่าอย่างไร ก็มิอาจปล่อยวาง: Chapter 11 - Chapter 20

33 Chapters

บทที่11

บทที่ 11 เรื่องราวที่ได้รับรู้จากเหยาเหยาทำให้หยางซวี่เหวินรู้สึกหนักใจ เขากับตระกูลของไท่จื่อเฟ่ยนั้นไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน และอีกฝ่ายคงคิดว่าเขาเป็นไม้ใหญ่ที่แข็งแรงอยู่แล้ว ยามที่ตระกูลซ่งและฐานะของรัชทายาทยังไม่มั่นคงพอที่จะมาต่อกรกับเขาก็คงไม่มาหาเรื่องให้ตัวเองเสียไพร่พลเล่น ๆ หรอกแต่กลับหาเรื่องคนธรรมดาอย่างตระกูลหมิ่ง น่าสงสารหุ้ยเอ๋อร์ นางเป็นเพียงสตรีตัวเล็ก ๆ ต้องพบเจอเรื่องราวหนักขนาดนี้จะทนได้อย่างไรมิหนำซ้ำเรื่องราวยังเกิดเพราะองครักษ์ไร้ชื่อคนหนึ่งอีก จะบอกว่าใหญ่โตหรืออยู่ตำหนักไหนเขาก็ไม่สนทั้งนั้น เพราะขนาดราชองครักษ์ประจำตัวเสด็จพี่ยังแพ้เขา แพ้มู่เฉิงเลย เช่นนั้นแล้วต่อให้เป็นหัวหน้าราชองครักษ์ประจำตำหนักบูรพาหรือไม่ใช่สำหรับหยางซวี่เหวินคนผู้นั้นก็เป็นเพียงองครักษ์ไร้ชื่อเสียง สอบจอหงวนได้งั้นหรือ ดูท่าปีนั้นคนมีฝีมือคงไม่ได้เข้าสอบถึงได้มีเดนมนุษย์สอบได้ตำแห
last updateLast Updated : 2025-02-12
Read more

บทที่12

บทที่ 12  สองร่างเปลือยเปล่าอยู่บนตั่งเตียง วงแขนแกร่งโอบกอดร่างบางเอาไว้แน่น จุมพิตลงบนหัวไหล่ที่มีรอยแผลจาง ๆ อย่างทะนุถนอม“ยังเจ็บอยู่หรือไม่”“ไม่เจ็บแล้วเพคะ”ริมฝีปากหนาไล่จุมพิตเลื่อนลงไปเรื่อยอย่างแผ่วเบา ยิ่งได้ก่ายกอดนางเอาไว้เช่นนี้ เขายิ่งหวงแหนนางเหลือเกินไม่อยากให้นางได้กลับเมืองหลวงไปเจอชายคนรักของนาง ภายในใจเขาหวาดหวั่น หากคนที่นางเลือกไม่ใช่เขาจะทำเยี่ยงใดหุ้ยเอ๋อร์ ข้าจะทำทุกอย่างให้เจ้าอยู่เคียงข้าตลอดไปหยางซวี่เหวินจุมพิตลงแผ่นหลังบอบบางอย่างแสนรัก แม้จะมีรอยนูนและมีสีน้ำตาลปรากฏจาง จากรอยแผลเป็นที่ยังไม่หายดี อ๋องหนุ่มกลับไม่นึกรังเกียจเลยสักนิด
last updateLast Updated : 2025-02-13
Read more

บทที่13

บทที่ 13 เหยาเหยาติดตามท่านอ๋องหยางซวี่เหวินกลับไปเมืองหลวงครั้งนี้อ๋องหนุ่มดูแลนางอย่างดี สั่งให้คนจัดหาชุดใหม่ให้ ถึงขนาดให้ขึ้นมานั่งบนรถม้าด้วย แน่นอนว่าทุกคนรับรู้สถานะของนางว่าเป็นคนของผู้ใด จึงมีคนคอยดูแลช่วยเหลือเหยาเหยาตลอดเวลา หากจะกล่าวก็คือนางเป็นสตรีคนแรกที่ได้ร่วมเตียงกับอ๋องหนุ่มแล้วยังสามารถอยู่ใกล้พระองค์ได้ สตรีอื่นแค่ผ่านมาก็ผ่านไปไม่เคยมัดใจท่านอ๋องไว้ได้สักคน ยิ่งยามสายตาท่านอ๋องที่ทอดมองนางมิปิดบังความรู้สึกแม้แต่น้อย แม้จะไม่ได้ประกาศฐานะของเหยาเหยาออกมาว่านางอยู่ในตำแหน่งใดในสายตาอ๋องหยางซวี่เหวิน อาจเป็นเพราะช่วยชีวิตท่านอ๋องอาจเป็นเพราะใบหน้างดงามล่มเมืองนั่นก็ยากที่จะคาดเดา ทุกคนจึงเลี่ยงที่จะไม่ทำให้นางไม่พอใจเสียจะดีกว่
last updateLast Updated : 2025-02-14
Read more

บทที่14

บทที่ 14 “เอ่ยคำนั้นออกมาเถอะ” พอนางทำสีหน้าเป็นกังวล เขาก็ใจอ่อนยวบอีกแล้ว หยางซวี่เหวินถอนหายใจหนักเหยาเหยาหมุนตัวกลับมองอีกฝ่ายในความมืด ซุกใบหน้าลงบนแผงอกแกร่ง เดิมนางนอนคิดอยู่นานว่าจะใช้มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนอย่างไรดี เพื่อออดอ้อนให้เขาทั้งรักทั้งหลงใหลนาง แต่พอซุกใบหน้าลงบนแผ่นอกอุ่นแล้วนางก็ไม่รู้จะเริ่มเช่นไร เรื่องบนเตียงมีแต่หยางซวี่เหวินเป็นผู้นำนางเป็นเพียงผู้ตามแม้จะรู้ว่าเขาจริงใจต่อนาง ในยามนี้ แต่นางยังคงหวาดกลัวการไว้ใจผู้ใด ความรู้สึกในอกตีกันรวนจนวุ่นวาย ในที่สุดนางก็เอ่ยออกมา“พรุ่งนี้จะถึงเมืองหลวงแล้ว หม่อมฉันอยากให้พระองค์สัญญาว่าจะช่วยหม่อมฉันเปิดโปงคนที่กระทำการชั่วช้าฆ่าล้างตระกูลหม่อมฉันที่ไม่ได้ทำผิดอะไร” หยางซวี่เหวินถอนหายใจ ไม่ผิดจากที่เขา
last updateLast Updated : 2025-02-15
Read more

บทที่15

บทที่ 15 การเดินทางมาถึงของอ๋องหยางซวี่เหวินทำให้เหล่าขุนนางหลายฝ่ายต่างวางตัวกันไม่ถูกโดยเฉพาะตระกูลซ่งที่ตอนนี้คล้ายจะมีข่าวลือไปทั่วว่าคิดจะฮุบอำนาจทั้งหมดไว้ในมือ และการที่ฮ่องเต้เรียกพระอนุชาอย่างหยางซวี่เหวินกลับมาทุกคนก็ต่างพูดกันไปว่านี่คงเป็นการแสดงท่าทางของฝ่าบาทที่ชัดเจนที่มีต่อฝ่ายตรงข้าม“เจ้าเดินทางมาก็หลายวันแล้วเห็นว่าเป็นอย่างไรบ้าง” ก่อนหน้าฮ่องเต้แทบจะทำให้การอ้างว่ามาเยี่ยมเยียนธรรมดาของพระอนุชาพระองค์นี้ผิดแผนไปเสียหมดแล้วเมื่อได้รับรู้ว่ามีคนต้องการจะลอบสังหารหยางซวี่เหวิน“เป็นตระกูลซ่งจริงเพียงแต่หม่อมฉันไม่เห็นว่าฮองเฮาจะวุ่นวายกับเรื่องนี้ด้วย เป็นตำหนักอื่นมากกว่าที่เข้ามายุ่ง” ฮ่องเต้ได้ยินก็เร่งไต่ถาม พระองค์กังวลไม่น้อย“เป็นผู้ใด”
last updateLast Updated : 2025-02-16
Read more

บทที่16

บทที่ 16 “เจ้าไม่ควรออกไปเดินเรื่อยเปื่อยเช่นนั้นรู้หรือไม่ เกิดวันนี้ข้าไปไม่ทันแล้วบุรุษผู้นั้นทำอะไรเจ้า จะทำเช่นไร” หยางซวี่เหวินดูร้อนใจกว่าหมิ่งหุ้ยที่ใช้ชีวิตเป็นเหยาเหยาเสียอีก “ท่านอ๋องอย่าคิดมากไปหม่อมฉันแค่ยืนยันว่ามิใช่หมิ่งหุ้ยเขาจะทำอะไรหม่อมฉันได้ ป้ายประจำตัวปลอมท่านอ๋องก็ทำให้หม่อมฉันเอาไว้แล้ว”ท่าทางที่ไม่ได้รู้เลยว่าทำให้คนกังวลยิ่งทำให้หยางซวี่เหวินรู้สึกโมโหไม่พอใจและก็เป็นห่วง รวมถึงมีความคิดที่ไม่สมควรอย่างหึงหวงอีกด้วย ทุกความรู้สึกตีรวนปนเปกันไปหมดจนแยกแทบไม่ออก“หากข้าไปไม่ทันเจ้าคงได้รู้แล้วว่าเขาจะทำอะไรได้ ทำไมถึงได้ไม่ฟังคำของข้า” เหตุการณ์เมื่อครู่หากเขาไม่ได้เป็นอ๋องไม่ได้เป็นหยางซว
last updateLast Updated : 2025-02-17
Read more

บทที่17

บทที่ 17 “ว่าอย่างไรมู่เฉิง” หยางซวี่เหวินเอ่ยถามราชองครักษ์ของตน ตั้งแต่เขาเข้ามาในเมืองหลวงก็คิดว่าคงไม่มีใครกล้าส่งนักฆ่ามาอีก แต่คนไร้หัวคิดพวกนั้นยังคงทำเหมือนที่เคยทำลอบกัด“กระหม่อมไปสืบเรื่องของแม่นางเหยาเหยาเรื่องตระกูลหมิ่งที่พระองค์บอกให้สืบ ทุกอย่างล้วนเกี่ยวกับตระกูลซ่ง” จบคำของราชองครักษ์มู่เฉิงรอยยิ้มน่ากลัวก็ปรากฏอยู่บนใบหน้าของหยางซวี่เหวิน มิเพียงเท่านั้นเขายังหัวเราะขัน“ที่จริงข่าวลือที่เล่าลือกันว่าฮองเฮาต้องการเป็นใหญ่น่ะใช่ แต่มิใช่ฮองเฮาในตอนนี้หรอก คงเป็นฮองเฮาในวันข้างหน้าเสียมากกว่า ข้าเองไม่เคยพบนางที่เป็นบุตรสาวของผู้นำตระกูลซ่งสายรอง ข้ารู้จักเพียงคนตระกูลซ่งสายหลัก เพราะคิดว่าเป็นตระกูลรองของฮองเฮาปัจจุบันและเป็นตระกูลของไท่จื่อเฟยจึงทำตัวกร่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยามนี้พวกเขาก็คงแค่อย
last updateLast Updated : 2025-02-18
Read more

บทที่18

บทที่ 18 ภาพการมาถึงของไท่จื่อ และไท่จื่อเฟย ยิ่งย้ำชัดถึงสิ่งที่หยางซวี่เหวินรับรู้มาก่อนหน้านี้ ที่จริงพระชายาของหลานชายเขาก็ไม่ได้คิดปกปิดความสัมพันธ์ของตัวเองกับองครักษ์แม้เพียงนิดอาจจะไม่ได้เปิดเผยถึงขั้นเอ่ยปากออกมาชัด แต่การกระทำนั้นไม่ต้องพยายามมองก็เห็นได้อย่างชัดเจน เขาเป็นผู้มาใหม่ยังมองออกได้ชัดเจนถึงเพียงนี้ แล้วคนอื่น หลับหูหลับตากันอยู่งั้นหรือเดิมซ่งอี้หลินควรจะได้เป็นพระสนมของฮ่องเต้ แต่เพราะนางเป็นพระนัดดาของฮองเฮา ฮ่องเต้จึงไม่อยากทำให้ป้าหลานผิดใจกันนางจึงถูกดึงมาเป็นเครื่องมือของตระกูลซ่งในทางอื่น ตัวฮองเฮาก็เห็นดีเห็นงามกับคนในตระกูลเพราะไม่อาจไว้ใจคนนอก ยิ่งฮ่องเต้ถูกบีบบังคับให้รับสนมเพิ่มอยู่ทุกปี พระนางจึงจำต้องให้หลานสาวแต่งกับโอรสของตนเพื่อหวังสร้างฐานอำนาจให้โอรสองค์เดียวแข็งแกร่ง อย่างไรการแต่งงานในเครือญาติก็เ
last updateLast Updated : 2025-02-19
Read more

บทที่19

บทที่ 19 ดูเหมือนสงครามประสาทระหว่างขุนนางกับท่านอ๋องจะยืดเยื้ออยู่นานจนบางคนก็ร้อน ๆ หนาว ๆ ในหน้าที่ จนลืมที่จะถามไปแล้วว่าแม่นางข้าง ๆ นั้นคือใครหากไม่เป็นฮ่องเต้เอ่ยมาเองทุกคนก็คงจะลืมไปหมดแล้วนี่คือความเก่งกาจของหยางซวี่เหวิน เรื่องจับผิดและเรื่องการจัดการต้องยกให้กับอ๋องหนุ่มผู้นี้ แต่น่าแปลกเจ้าตัวไม่เคยสนใจในพระราชบัลลังก์แม้แต่น้อยจึงทำให้เป็นที่รักของฮ่องเต้มาก“ได้ข่าวว่าโจรเยอะถึงขั้นทำให้คู่หมั้นของเจ้าได้รับบาดเจ็บเลยหรือ” คำของฮ่องเต้ ทำให้บรรดาขุนนางต่างเงี่ยหูฟัง แม้แต่องครักษ์ของไท่จื่อเฟยเองก็เช่นกัน ซึ่งความสนใจที่เกินพอดีนั้นก็ทำให้ซ่งอี้หลินไม่พอใจเป็นอย่างมาก หลังจากหมิ่งหุ้ยตายหยงอิ่งจงก็ไม่เคยสนใจสตรีนางใด จนกระทั่งวันนี้หยงอิ่งจงมองสตรีที่นั่ง เดินเหิน ยืนคู
last updateLast Updated : 2025-02-20
Read more

บทที่20

บทที่ 20 หลังจากผ่านคืนงานเลี้ยงฉลองต้อนรับไป ท่านอ๋องหยางซวี่เหวินยังคงทำตัวเหมือนกับไม่ได้มาทำอะไรที่เมืองหลวงนี่ ทำราวกับว่ามาเยี่ยมเยี่ยนฮ่องเต้ แต่เหล่าขุนนางรู้แล้วว่ากำลังถูกเขาจับตามองทุกคนดูเหมือนจะรู้แต่ยกเว้นองครักษ์หยงอิ่งจงเอาไว้สักคน เพราะเจ้าตัวต้องการหมิ่งหุ้ยกลับไป“เจ้ากลัวหรือไม่” หยางซวี่เหวินเอ่ยถามด้วยเป็นห่วง เหยาเหยาส่ายหน้า เห็นเลือดท่วมจวนนางก็เห็นมาแล้ว ยืนอยู่ต่อหน้าพญามัจจุราชนางก็เคยมาแล้ว แค่นี้นางไม่หวั่งเกรงแม้แต่น้อย“เช่นนั้นก็ให้เขาได้สมใจหน่อยดีหรือไม่” อ๋องหนุ่มบอกเมื่อเห็นว่าหลายวันมานี่ หยงอิ่งจงพยายามตามติดคู่หมั้นของเขา แต่ส่วนมากแล้วอีกฝ่ายจะไม่กล้าทำอะไรเพราะเขาอยู่ แต่วันนี้ต่างออกไ
last updateLast Updated : 2025-02-21
Read more
PREV
1234
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status