All Chapters of CEO Fell in Love with Her Secretary: Chapter 1 - Chapter 6

[MELODY'S POV]Walang ibang bumabagabag sa isip ko nang malaman kong may ibang karelasyon sa ‘US’ si Gabriel. Parang manhid na rin ang buo kong katawan at pati na ang tainga ko’y tila wala nang marinig. Mula sa ‘UNKNOWN NUMBER’ ang litrato ni Gabriel at ng babae nito ang sinend sa ’kin. Wala ni isang sumagi sa isip ko na mangyayari iyon, ngunit heto nangyayari na. Habang nagmumukmok, narinig ko ang pagtunog ng aking cellphone. Si Gabriel ang pangalang naka-flash sa screen ng cellphone ko, una, nag-iisip ako kung sasagutin ko ba o hindi? Tila ayaw ng isip ko na ito’y sagutin pero puso ko, pilit na gusto s’yang unawain. “Walang magagawa ang pag-iyak mo riyan," saad ng lalaking kanina pa pala nakahayag ang mga kamay nito sa 'kin habang hawak ang aking cellphone at tila sinasabing sagutin ko ang tumatawag. Ngunit parang istatwa ako na parang walang narinig, 'wala naman talaga, eh!' kausap ko sa aking isipan. Inilapit n’ya sa mukha ko ang cellphone at may tinig na nagmumula roon. Shet! He

[MELODY'S POV] Nakakabagot! Sino kayang tao ang nakakita sa 'min? Kapag nalaman ko lang talaga, nako, lagot siya sa 'kin. "Dear, pumunta ka mamaya dito sa hospital." Daddy said. Nakalimutan ko kausap ko nga pala si Daddy. "Why, Dad? Bakit kailangan kong pumunta d'yan?" usal ko. Bakit nga ba? Mag-aano kaya ako doon? "Basta, importante," giit nito. Pupunta ba ako? Natural Melody ama mo iyan, susuwayin mo? Medyo na curios lang ako, pero bakit n'ya ako pinapupunta? Saan na naman kaya ang tungo ng nangyaring ito? Habang abala akong nag-aayos ng buhok ko, biglang dumaan ang president officer ng kumpanya, si Ms. Guezon. Nakangisi ito at parang nanalo sa lotto. Bigla kong naalala na pinapupunta nga pala ako ni daddy sa hospital. Tinawag ko si David na kanina pa nakikipag-maritesan sa mga katrabaho nito. Sus, kalalaking tao dalakdak (Haha). "Secretary?" tawag ko sa lalaki. Humarap naman ito at itinaas ang dalawang kilay na animo'y nagtatanong kung bakit. Ilang segundo rin ang dumaan

[MELODY'S POV] "Ano ba David, pang-anim na araw na kitang kinukumbinsi, para na nga ako ditong baliw." pagmamakaawa ko kay David. 'Gaya noong una, duon ulit kami nagkita at duon ko din itinuloy ang pang-anim na beses kong panghihimok sa kan'ya. Nagbuntong hininga s'ya at saka humarap sa 'kin. "Ang sabi ko 'di ba, pag-iisipan ko." Sambit n'ya habang lumalapit ang mukha n'ya sa mukha ko. Napapikit ako at nanginginig, kasabay no'n ang hindi ko maintindihang malakas na pagtibok ng aking puso. "Pero mag-iisang linggo na, hindi mo pa rin ba ito napag-iisipan?" tanong ko dito habang nakapikit. Naramdaman ko na may mainit na hangin sa 'king mukha, idinilat ko ang mga mata ko at saka ko napagtantong malapit nang magdikit ang aming mga ilong at noo. Baka nga hindi lang 'yon. G*go ba 'to?! Anong gagawin n'ya sa 'kin? Itinulak ko si David gamit ang aking mga kamay, na noo'y nanginginig sa kaba. Nanlalabot ako noon. Dahil sa inakto ko, medyo nagulat din ang lalaking ito. Haysst, kala ko pa