Semua Bab เสือร้ายขังรัก: Bab 1 - Bab 7

@ มหาวิทยาลัย" นี่! ตกลงแกจะไปไหมเนี่ย! "เสียงของนิดหน่อยถามเพื่อนรักที่เอาแต่นั่งจ้องมือถือด้วยท่าทางคิดหนัก"เอ่อ..."ส่วนเอวาก็ได้แต่อ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบยังไงดี เธออยากจะไปงานวันเกิดเพื่อนของเธอมากๆ แต่ทว่าเธอก็ไม่สามารถรับปากเพื่อนหรือไปไหนตามใจตัวเองได้ เพราะเธอมีเจ้าของแล้ว เจ้าของในที่นี้ไม่ใช่แฟนหรือคนรักอย่างที่ทุกคนเข้าใจ แต่เจ้าของที่กำลังพูดถึง คือเจ้าของชีวิตเธอ...เมื่อปีก่อนครอบครัวของเอวาถูกฟ้องล้มละลาย พ่อของเธอเครียดจัดจนผูกคอตาย ทิ้งให้เอวาอยู่กับแม่เลี้ยงพร้อมเงินก้อนสุดท้ายที่มากพอจะให้เอวาเรียนจบได้ แต่ทว่าแม่เลี้ยงกลับนำเงินส่วนนั้นไปเล่นการพนันจนหมด มิหนำซ้ำยังขายบ้านที่เอวาอยู่อีกด้วยเอวาที่หมดสิ้นทุกอย่างรู้สึกท้อแท้กับโชคชะตาและสู้ต่อไปไม่ไหว เธอไม่มีทั้งเงิน ไม่มีทั้งบ้าน เธอจึงตัดสินใจจบปัญหาด้วยการกระโดดสะพานฆ่าตัวตาย เพื่อจะไปอยู่กับพ่อแม่ของเธอบนสวรรค์ แต่ทว่ากลับมีใครบางคนเข้ามาช่วยเธอไว้...เขาคนนั่นคือ เสือ เพื่อนที่ไม่สนิท ไม่เคยพูดคุยกันเลยก็ว่าได้ อยู่ๆ เสือก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเอวาทุกอย่าง ทั้งซื้อบ้านหลังเดิมคืนกลับมาให้เธอ และให้เงินเธอใช้ไ

@ โต๊ะวีไอพี1"เสือนัดใครไว้หรือเปล่า" เบลล่าเอ่ยถามเสือเมื่อเห็นว่าเสือเอาแต่มองที่นาฬิกาข้อมือแทบทุกนาที ไม่ได้สนใจเธออย่างที่ควรจะเป็น"เปล่าหนิ" ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบแล้วรั้งใบหน้าหวานของหญิงสาวเข้ามาแนบอกแล้วกดจมูกลงที่เรือนผมดำ โดยไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนมองอยู่อีกมุมของผับ"เบลล์คิดถึงเสือนะ" ใบหน้าสวยเชิ่ดขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเหมือนที่ชอบทำ"คิดถึงจริงเหรอ?"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยท่าทางทะเล้นขณะที่ใช้นิ้วเขี่ยปอยผมออกจากใบหน้าสวย"จริงสิ ถ้าไม่คิดถึงจะรีบกลับมาหาเหรอ"ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่มองใบหน้าของหญิงสาวด้วยความรู้สึกบางอย่าง มันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างอธิบายยาก เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน"เห้ย! นั่นมันกลุ่มของยัยแพรหนิ" บาสเพื่อนสนิทของเสือพูดขึ้นมาขณะที่สายตามองไปยังกลุ่มสาวๆ ที่อยู่อีกฝั่ง"สงสัยมาฉลองวันเกิดกันต่อมั้ง"โซ่พูดตามที่เห็นหน้าไอจีที่สาวๆ โพสต์เมื่อชั่วโมงก่อน"เมาแล้วรั่วชะมัด"บาสยังคงมองดูสาวๆ ที่เต้นกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะเจ้าของวันเกิดที่แต่งตัวโคตรเอ็กซ์"เดี๋ยวก็คงโดนพวกผู้ชายโต๊ะข้างๆ ลากไปกิน" โซ่พูดตามที่เห็นทว

ปัง! ปัง!เสียงทุบประตูยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ทำเอาเจ้าของห้องกลัวจนตัวสั่น เพราะทุกคนรู้ดีว่าเสือเป็นคนยังไง มันก็จริงที่เสือไม่ทำร้ายผู้หญิง แต่สายตาและการกระทำของเสือมันก็น่ากลัวจนไม่มีใครอยากจะยุ่งเกี่ยวผู้ชายคนล่าสุดที่เข้ามาจีบเอวาก็โดนเสือจัดการจนนอนซดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลไปเกือบอาทิตย์ ส่วนผู้หญิงที่เข้ามาหาเรื่องเอวาก็โดนไล่ออกทุกคน เพราะเสือเป็นลูกชายของผู้มีอิทธิพล แค่จัดการใครสักคนเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา"ฉันว่าแกออกไปเคลียร์กับมันเถอะ ถ้าขืนแกไม่รีบออกไปตอนนี้เสือมันพังห้องฉันแน่"แพรวาหันไปบอกเพื่อนสนิทที่ยืนนิ่งอยู่ข้างหลังด้วยท่าทางตื่นกลัว ต่างจากเพื่อนของเธอกลับยืนนิ่งราวกับถูกมนต์สะกด"ออกไปเถอะ ฉันก็อยู่ด้วย เสือมันไม่กล้าทำอะไรแกหรอกน่า"เอวายืนคิดทบทวนทุกสิ่งทุกอย่างสิ่งที่เกิดขึ้นกลับชีวิตด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าและเจ็บปวด เธอไม่รู้ว่าเธอจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงหากไม่มีเสือที่ผ่านมาเสือเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ เป็นทั้งคนที่ช่วยเธอออกมาจากขุมนรก และเป็นคนที่ให้ชีวิตใหม่กับเธอ ทว่าตอนนี้เขากลับเป็นคนที่ทำให้เธอเจ็บปวดที่สุด"ถ้าแกไม่ออกไป ฉันจะโทรเรียกรปภ.มานะ

กรอดดด~! คนขี้หวงขบกรามแน่นจนเป็นนูนสันขณะที่ฉุดกระชากลากถูหญิงสาวขี้เมามายังรถของเขาทันทีที่มาถึงรถหรู คนตัวสูงก็ใช้มือดันร่างบางเข้าไปในรถ ส่วนมืออีกข้างลูบแท่งเอ็นที่ขยายพองคับกางเกงเพื่อให้มันสงบลงสักหน่อย แต่ดูเหมือนว่ามันจะพยศกว่าทุกวัน นอกจากมันไม่ยอมสงบลงเลย แถมยังกระตุกหยักเรียกหาร่องฟิตๆ ของหญิงสาวที่ร้องโวยวายอยู่ในรถปังๆๆ'เปิดเดี๋ยวนี้นะ เราไม่ไป!'"หึ! เมาแล้วยั่วโมโหเก่งชิบหาย!"เสือไม่สนใจท่าทางต่อต้านของเอวา เขาขับรถออกมาจากคอนโดของเพื่อนเอวาด้วยความเร็วสูงตามอารมณ์ที่พุ่งพล่านไปทั้งร่าง เรียกได้ว่าอารมณ์ค้างตั้งแต่อยู่ในลิฟท์แล้วเมื่อทำยังไงก็ไม่ได้ผลเอวาจึงได้แต่นั่งมองคนที่เคยเป็นเจ้าของชีวิตด้วยสายตาเจ็บปวด หัวใจของเธอมันสั่งให้เข้าไปกอดเขาไว้ ออดอ้อนเขาให้เลือกเธอ แต่สามัญสำนึกที่มีก็บอกว่ามันไม่ถูกต้อง เธอต้องทำตามที่ตกลงกันไว้ เธอต้องปล่อยให้เขาไปมีความสุขกับคนรักของเขาหมับ! อยู่ๆ มือหนาก็รั้งคอของเอวาเข้าไปซุกตรงหว่างขาของตัวเอง จนใบหน้าของเธอสัมผัสได้ถึงความแข็งปั๋งที่อยู่ใต้กางเกง ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อนึกถึงความใหญ่โตของเขา ที่เธอได้สัมผัสทุกวั