บททั้งหมดของ My Daddy ขาลพยัคฆ์เเพ้ทางเธอ: บทที่ 11 - บทที่ 20

5 วันต่อมาวันนี้เป็นวันหยุดของฉัน ที่ฉันตกลงกับเขาเเล้วว่าจะขอหยุดอาทิตย์ล่ะหนึ่งวัน คือวันอาทิตย์ จะได้พักผ่อนสักวันไหนจะงานสวนไหนจะงานประจำอีก จะเเยกร่างไม่ทันเเล้วเนี่ย โคตรเหนื่อย ขอไม่เจอหน้าอีตาลุงจอมเจ้าเล่ห์สักวันเถอะ ตั้งเเต่วันนั้นที่เขาโดนเเม่ดุ เขาก็ไม่ทำอะไรฉันอีกเลย ต่างคนต่างทำงาน ถ้าเป็นเเบบนี้เเต่เเรกโดยที่เขาไม่ข่มขู่ฉันคงจะดีไปนานเเล้ว เเต่จะว่าไปอย่าชะล่าใจกับคนเจ้าเลห์เเบบนี้ดีกว่า ตื๊ดๆๆๆ~" ฮัลโหลเพื่อนสาว " เพื่อนสาวที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันตั้งเเต่เด็กจนโตก็คือ รัน ชื่อเต็มคือ รันนี่ ใจเป็นสาวเเต่ร่างกายคือชายเเท้ผิวเข้มรูปหล่อ จนมีสาวๆมาหลงใหลรูปลักษณ์ภายนอกนึกว่าเป็นชายเเท้ เข้ามาขอเบอร์กันไม่หยุด จนโดนนางกรี๊ดใส่ไปหลายรอบมาก ก็นะ...ก็คุณเธอเขาเเต่งตัวชายเเท้ยิ่งเวลานิ่งๆก็ยิ่งเหมือน ใครเขาจะไปคิดว่าเป็นกันล่ะ ( อยู่บ้านไหม คืนนี้ไปตี้กัน )" ที่ไหน " ( ร้านหมูทะเปิดใหม่ เป็นบาร์เล็กๆมีดนตรีสดไปในตัว ) " ไปๆมีใครไปบ้าง " ( มีฉันกับเเกเนี่ยเเหล่ะสองคน เพื่อนคนอื่นไม่อยู่กัน )" โอเค ไปกี่โมง " ( ทุ่มนึง )" มารับด้วย " หลังจากวางสายเพื่อนสนิทไปก็ดูเวลาใ

" ได้อะไรมาเยอะเเยะเลย " เเม่เอ่ยถามพวกเรา ก่อนที่พวกเราสองคนจะเอาของไปวางที่โต๊ะ มีเบียร์ 1 ลัง ส่วนที่เหลือคือน้ำเเข็งกับขนมกินเล่น " วันนี้เต็มที่กันเลยครับ ผมเลี้ยงเอง " ...ทำเป็นเสี่ยสายเปย์อวดรวย เห็นเเล้วหมันไส้ " งั้นน้าไม่เกรงใจเเล้วนะ " " ครับ " ฉันกับมานั่งที่เดิมหลังจากเอาของไปวางเสร็จ เมื่อกี้ใช้พลังงานเถียงกับเขาไปนานสองนาน ตอนนี้เริ่มหิวเเล้วเเฮะ " ทำไมมองฉันเเบบนั้น " " อ่านเเชทเร็ว " รันเอ่ยบอกเพื่อนสาว เเละรีบเข้าเเชทเพื่อคุยกันLineRunny : ฉันว่าสายตาที่คุณเสือเขามองเเกเเปลกๆนะ ฉันสัมผัสได้ เซ้นส์ฉันมันบอกNana : ยังไง? Runny : เหมือนเขาชอบเเกเลย ยิ่งเวลาฉันกับเเกคิกคักกัน เขามองเหมือนหึงอยากจะจับฟาดอ่ะ Nana : เเกคิดไปเองรึเปล่าRunny : สาบานว่าเเกมองไม่ออก เเต่ฉันขอฟันธงว่าเขาชอบเเกล้านเปอร์เซ็นต์ ถ้าไม่ใช่ให้ตบสามวันสามคืนเลยเอา Nana : เเต่ฉันไม่ได้ชอบเขานะ Runny : ตอนนี้ไม่ชอบ เเต่วันหน้าไม่เเน่จ๊ะ อยู่ใกล้กันทุกวันขนาดนี้ก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างเเหล่ะ รูปหล่อเเถมรวยเเละดูนิสัยดี เเ

ช่วงสายของวัน " หนูกินน้ำอะไร น้าจะไปซื้อน้ำร้านป้ามัทมาให้ " น้าเอ่ยถาม ในขณะที่เราอยู่บนต้นทุเรียนคนล่ะต้นกัน เพราะกำลังเเต่งกิ่งเเต่งเเขนงกันอยู่ " ชามะนาวเเก้วนึงเเล้วกันจ้ะน้า " " โอเค....เเต่งต้นนี้เสร็จพักก่อนก็ได้นะลูก " " จ้าา " ป้าเดินขึ้นไปคร่อมรถก่อนจะสตาร์ทออกไป ก็มองเเม่ที่กำลังเเต่งกิ่งอีกต้นเเบบเพลินๆ ไม่ได้สนใจใครในระหว่างที่ทำงาน สมองก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เเต่จะว่าเรื่อยเปื่อยก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะเอาเเต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เมื่อเช้า ทำไมฉันถึงรู้สึกผิดล่ะ เเทนที่จะรู้สึกดีใจสิ ที่เขาจะไม่มากวนฉันเหมือนเดิมเเล้ว ....เป็นความรู้สึกที่อธิบายบอกไม่ถูก .....สาเหตุเกิดจากที่ฉันไม่ช่วยเขาเมื่อเช้านี้ จนเขาต้องช่วยตัวเองก็เลยไม่พอใจฉันมาก คนอะไรยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหื่นกามใส่จ้องเเต่จะจับกินอย่างเดียว เเต่ฉันไม่ได้เริ่มนะฉันก็อยู่ของฉันเฉยๆเอง ช่วงบ่ายของวัน ฉันเดินหิ้วน้ำปั่นมาสามเเก้วเพื่อเอามาฝากคุณป้า เเละก็คนเเก่เจ้าเล่ห์ เมื่อเอาน้ำให้คุณป้าเสร็จ ก็รวบรวมความกล้าเพื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงาน เเ

5 วันต่อมา " เฮ้อออ...เสร็จหมดสักที " ถึงกับเเหงนหน้ามองบนฝาผนังเเละถอนหายใจก่อนจะเอนตัวพิงโซฟาเเบบหมดสภาพ ปวดหัวกับตัวเลขมานาน เเถมเอกสารก็ไม่ครบ กว่าจะหาครบเล่นเอาเหนื่อยเลยเหมือนกันเพราะย้อนหลังไปนานบวกกับทำกันเเค่สองคนเลยช้า ทั้งที่จริงควรเสร็จหรือคืบหน้าตั้งนานเเล้ว " หึ...หมดสภาพเลยเด็กน้อย "ผมถึงกับยิ้มเอ็นดู " ไหนๆงานนี้ก็เสร็จเเล้ว หนูขอลาพักร้อนสักสามวันได้ไหมคะ " " ทำงานไม่ถึงสองอาทิตย์สามารถลาพักร้อนได้ด้วย? " " ได้ค่ะ " " ใช้สิทธิของอะไร " " ว่าที่เเฟนในอนาคตของหัวหน้า " ฉันยิ้มทะเล้น " ไม่ใช่ว่าที่เเฟน...ว่าที่เมียตังหาก " " ข้ามขั้นไปไกลนะคะ สถานะเเฟนก็ยังไม่ได้จีบก็ยังไม่ติด " " เล่นตัวนานฉันจับรวบหัวรวบหางเลยนะ " ผมลุกเดินไปหาเด็กเเสบ " อย่าเป็นคนเเก่ขี้โกงผิดสัญญาค่ะ เราตกลงกันเเล้วนะ " " ฉันเริ่มอายุเยอะเเล้ว ความจำเริ่มไม่ดีซะเเล้วสิ " ผมโน้มตัวไปหาเธอเเละใช้สองมือวางบนโซฟาเพื่อกักเธอไว้ไม่ให้หนี เเละโน้มหน้าไปใกล้ๆ จนรับรู้ลมหายใจของอีกฝ่ายที่เริ่มหายใจเเรงขึ้น " อย่า

@ศาลผมลากนายชายมาศาลด้วยมือของผมเอง ผมมาพร้อมกับทนาย ระหว่างทาง นายลุงนี่ก็ขอร้องร้องไห้อ้อนวอนเพราะผมลากมาเเละกักตัวเขาไว้เองเพราะกลัวจะหนีซะก่อน ทีอย่างงี้ทำมาเป็นสำนึกผิด ทีตอนทำดันไม่คิด พ่อผมทั้งรักเเละดูเเลเขาดีมากรวมถึงครอบครัวเขาด้วย เเต่ดูสิ่งที่ได้รับ เงินทองมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ...เลี้ยงงูเห่าไว้ใกล้ตัวชัดๆ ...บอกตามตรงว่าผมไม่สงสารคนเเบบนี้เลย ต้องเอาผิดให้ถึงที่สุด" นั่งลงกันก่อนครับ ทางคุณกันต์เขากำลังมา " เพื่อนผมชื่อ วิน เป็นอัยการของศาลที่นี่ พึ่งย้ายมาประจำการทำงานที่นี่ได้สองปี เเต่ทำผลงานได้ดีมากไม่เข้าข้างคนทำผิดหรือรับสินบนใต้โต๊ะ เเต่ด้วยทำงานได้ดีโดยใช้กฏหมายกำราบคนทำผิด เเละไม่กลัวใครหน้าไหน จึงทำให้เกือบโดนเก็บมาหลายครั้งเเต่ด้วยคุณงามความดีทำดีมาตลอดจึงรอดมาได้อย่างหวุดหวิดตลอด เเละนี่คือสาเหตุที่เพื่อนผมไม่ยอมมีเมียกับเขาสักทีเพราะกลัวคนที่รักได้รับอันตรายไปด้วย ...เเละคนที่คอยอยู่เบื้องหลังช่วยผมมาตลอดก็คือเพื่อนรักของผมอย่างวินนี่เอง ถ้าไม่ได้มันผมก็ไม่รู้จะเริ่มจัดการเรื่องนี้ยังไงเหมือนกัน เพราะไว้ใจใครไม่ได้เลยเเละไม่