บททั้งหมดของ ชะตารักฮูหยินจำเป็น: บทที่ 41 - บทที่ 50

“ท่านแม่ทัพขอรับ ข้าเจอสิ่งที่ท่านให้ตามหาแล้วขอรับ” จางชิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นอย่างปิดไม่มิด โชคดีเหลือเกินที่ต่อจากนี้ไปไม่ต้องถูกท่านแม่ทัพมองด้วยสายตาน่ากลัวอีกแล้ว จางชิงรีบยื่นสิ่งที่พวกเขาตามหามานานนับปีให้นายของตนทันที หวงหยางหมิงเองก็ดีใจไม่ต่างหลังจากที่ได้ชินจางชิงพูด ที่ผ่าน

ขณะที่เซียวเหม่ยอิงได้จัดการชายชุดดำทั้งสามคนเรียบร้อยแล้ว นางก็รีบพาองค์หญิงออกจากจุดนี้ทันที แต่ยังไม่ทันไรก็โดนชายชุดดำอีกกลุ่มมาขวางไว้เช่นเดิม คราวนี้เซียวเหม่ยอิงไม่รีรอใด ๆ นางรีบใช้กำไลยิงใส่พวกนั้นจนหมด“ระวังตัวด้วย นางเป็นวรยุทธ” คนที่ถูกเซียวเหม่ยอิงยิงใส่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยากลำบากเนื่อ

“ที่องค์หญิงกำลังบดอยู่นั้น ใช่ยาพิษหรือไม่เพคะ”“ถูกต้อง อาอิงรู้ได้อย่างไร?”“พอดีหม่อมฉันมีวรยุทธในระดับหนึ่งเลยรับรู้กลิ่นได้ดี และยาที่องค์หญิงกำลังบดอยู่นั้นกลิ่นค่อนข้างฉุนจนแสบจมูก หม่อมฉันคิดว่าคงเป็นยาพิษเพคะ”เซียวเหม่ยอิงได้กลิ่นตั้งแต่ที่เดินเข้ามาหาองค์หญิงแล้ว นางจึงสงสัยว่าเหตุใดองค์

“อิงเอ๋อร์ ข้ายอมเจ้าได้ทุกอย่างที่เจ้าขอร้องข้า แต่เรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ยอมให้เจ้าทำไม่ได้” หวงหยางหมิงพูดย้ำอย่างเด็ดขาด เซียวเหม่ยอิงคิดไว้อยู่แล้วว่าหากสามีของนางรู้ว่านางจะใช้วิธีนี้ หวงหยางหมิงไม่ยินยอมให้นางทำอย่างแน่นอน“ตั้งแต่ที่ท่านแต่งข้ามาเป็นฮูหยินของท่าน ข้าไม่เคยทำอะไรให้ท่านสั

ย้อนไปสิบปีก่อน หลังจากที่หวงหยางหมิงสิ้นมารดา ตัวเขาก็ไม่ต่างจากนกน้อยที่ไร้ต้นไม้ให้เกาะพักพิง บิดาที่เป็นบิดาเพียงในนาม ได้ให้หนิงซูเขามาดูแลตัวเขาแทนมารดาที่เสียไป บุตรชายที่เกิดจากอดีตฮูหยิน บิดาไม่สนใจ ไหนเลยจะถูกดูแลให้ดีเช่นคนอื่น ทุกวันในจวน หนิงซูชอบหาเรื่องให้เขาคุกเข่าอยู่ที่ศาลบรรพชน