The Cassanova's Regret: The Runaway Wife with their Twin의 모든 챕터: 챕터 241 - 챕터 250

Nang matanggap nina Alejandro at Tanya ang tawag at malaman nilang binaril si Tyler at kasalukuyang nasa operating room para sagipin ang kanyang buhay, napaupo si Tanya sa sofa, nanghihina at halos himatayin.Hindi rin naging maganda ang lagay ni Alejandro.Nawala na sila ng isang anak, at hindi nila kayang mawalan muli—hindi nila kayang mawala si Tyler.Wala nang oras para alamin ang buong pangyayari. Agad silang sumakay sa sasakyan, halos hindi makalakad at tinulungan ng kanilang butler at mga kasambahay.Habang papunta sa ospital kung nasaan si Tyler, hindi napigilan ni Tanya ang pagbuhos ng kanyang luha. Maging si Alejandro ay napaluha rin, hindi makapagsalita.Pinatakbo ng driver ang sasakyan sa pinakamabilis na kaya nito.Pagdating nila sa ospital, hirap pa rin sa paglalakad si Tanya, kaya inalalayan siya ng mga bodyguard hanggang sa makarating sila sa labas ng operating room.Pagkakita niya kay Dianne na nakaupo roon, balot ng dugo, hindi niya alam kung saan siya kumuha ng laka

"Para lang sa pakshet na si Tyler?!"Napailing siya. "Kaya pala bigla siyang sumulpot para protektahan si Dianne. Alam na pala niya ang lahat!""Malamang, kasabwat niya si Gabby para lang sa isang pekeng ‘hero saves the beauty’ na eksena!"Ngunit bago pa magpatuloy si Dexter, lumabas si Dianne at narinig ang usapan."Tigil na," mahina niyang sabi. "Hindi niya kailangang isugal ang buhay niya para lang magpanggap, at hindi rin tanga si Gabby para ibuwis ang buong buhay niya sa isang palabas."Natahimik si Dexter at Manuel.Sabay silang napatingin kay Dianne.Maputla pa rin siya, walang bahid ng kulay sa kanyang mukha.Ang dating maliwanag at malinaw niyang mga mata, ngayo'y tila nagbago—may lungkot, may hinanakit, at may isang bagay na hindi maipaliwanag.Kahit papaano, nanatili pa rin ang kalungkutan.Kinuha ni Manuel ang shawl na nakapatong sa sandalan ng sofa, tumayo, at mabilis na lumapit kay Dianne.Maingat niyang isinampay ang shawl sa balikat nito at malumanay na nagtanong, "Gus

Sa kalagitnaan ng gabi, mahimbing ang naging tulog ni Dianne.Pagmulat ng kanyang mga mata, halos alas-nuwebe na ng umaga.Wala na si Manuel sa tabi niya, at ang pwesto kung saan ito humiga ay malamig na. Ang tanging naiwan ay ang banayad at pamilyar na halimuyak niya sa unan.Nag-inat si Dianne, bumangon mula sa kama, naghilamos, nagbihis, at lumabas ng silid.Nakahanda na ang almusal at maayos na nakalagay sa hapag-kainan. Malamang ay naligo at nagpalit na rin ng damit si Manuel. Sa mga sandaling iyon, suot nito ang isang simpleng puting polo at itim na pantalon, nakatayo sa balkonahe habang may kausap sa telepono.Matikas ang tindig nito, at kahit mula sa likuran, lumalabas ang likas nitong kakisigan at katahimikan na tila hiyas na kaaya-ayang pagmasdan.Lumapit si Maxine kay Dianne at mahinang nag-ulat, "Miss, narito si Chairman Chavez at naghihintay sa lobby sa ibaba. Gusto ka raw niyang makausap.""Kailan pa siya dumating?" tanong ni Dianne."Alas-otso ng umaga pa," sagot ni Max

"Chairman Chavez, Mrs. Chavez," pagod at walang magawang sabi ng doktor. "Mahina ang kagustuhan ni Mr. Chavez na mabuhay. Kung titigil muli ang tibok ng kanyang puso, baka hindi na natin siya mailigtas."Ang pangunahing organong naapektuhan kay Tyler ay ang kanyang puso.Sa ganitong kondisyon, napakahirap nang magsagawa ng cardiopulmonary resuscitation (CPR).Kung sakaling muling huminto ang kanyang puso at kakailanganing gawin ang CPR, mataas ang posibilidad na muling mapunit ang naipinid na sugat sa puso niya, na maaaring magdulot ng matinding pagdurugo.Sa sitwasyong iyon, kahit ang mga diyos ay hindi na siya maililigtas.Sa narinig ni Tanya, hindi na niya kinaya. Dumilim ang paningin niya at nawalan siya ng malay.Hindi rin nalalayo ang kalagayan ni Alejandro. Nanghina siya, umatras ng ilang hakbang, at muntik nang bumagsak.Ngayon, tila nag-iisa na lang silang pag-asa si Dianne.Ngunit sa nakikita nilang tila wala nang pakialam si Dianne, natatakot si Alejandro na baka bumalik si

Saglit siyang natigilan, bago tuluyang sinagot ang tawag."Pasensya na, si Sky ay natutulog pa. Kung may kailangan kayo, Mr. Saadvedra pakitawag na lang siya ulit makalipas ang isang oras."Sa ibaba, nagulat si Kent nang marinig ang boses ni Dianne mula sa kabilang linya.Hindi niya inaasahang si Dianne mismo ang sasagot."Oyy, Dianne! Ang tagal nating hindi nagkita!"Matapos mapagtanto ang sitwasyon, agad siyang nagbago ng tono—mula sa pagkabigla, naging pormal at palabiro ito."Narinig ko na sobrang matagumpay ka ngayon sa mundo ng negosyo. Matagal na tayong magkaibigan, baka naman pwedeng bigyan mo ako ng kaunting pabor?"Ganoon pa rin si Kent—palabas at madulas magsalita.Bagamat may reputasyon itong playboy at hindi laging maaasahan, isang bagay ang hindi nagbago: kailanman, hindi niya minaliit si Dianne.Noon pa man, madalas siyang dumaan upang libre lang kumain, ngunit palagi rin siyang may dalang pasalubong—bulaklak, alak, o kung minsan, mga bihirang kendi o alahas.At palagin