All Chapters of The Cassanova's Regret: The Runaway Wife with their Twin: Chapter 141 - Chapter 150

Ngunit sa halip na magalit sa panghuhusga ni Tyler, tila sanay na si Dianne sa ganitong klaseng pambabastos. Sa malamig ngunit mahinahong boses, sinabi niya, "Mr. Chavez, sabihin mo na lang ang presyo ng walong piraso ng alahas ng aking lola."Dumating na ang mga waiter dala ang pagkaing inorder ni Tyler nang maaga pa lang, naghihintay sa pagdating ni Dianne. Isa-isa nilang inilapag ang mga pagkain sa mesa.Walang sinuman sa kanilang dalawa ang nagsalita habang inaayos ang mga plato.Nang makaalis na ang mga waiter, kinuha ni Tyler ang isang napkin at inilagay ito sa kanyang kandungan. Pagkatapos, tiningnan niya si Dianne at sinabi, "Sabay tayong kumain."Matagal na rin simula nang may kasalo siyang kumain ng maayos.Hindi naman sa walang gustong kumain kasama siya—kundi dahil siya mismo ang hindi na nagkaroon ng gana. Sa tuwing uupo siya sa hapag-kainan, laging bumabalik sa kanyang isipan ang imahe ni Dianne na nakaupo sa tapat niya, nakangiti, maingat na inaasikaso siya, inaalis ang

Umiling si Dianne at itinuro ang lugar sa likuran ng sasakyan.Nasa likuran niya si Maxine, naghihintay."Narito na ang kaibigan ko para sunduin ako," aniya, sabay ngiti kay Manuel. "Maraming salamat. Paano kita mababayaran sa pag-aaksaya ko ng oras mo?"Saglit na nag-isip si Manuel at saka ngumiti. "Sasabihin ko sa'yo kapag naisip ko na."Tumango si Dianne. "Sige, usapan 'yan ah."Bahagyang ngumiti si Manuel, itinaas ang kanyang baba at itinuro ang direksyon ni Maxine. Pagkatapos, inilabas niya mula sa bulsa ng kanyang coat ang isang sigarilyo at lighter. "Mauna ka na, magsisindi lang ako ng yosi."Napatingin si Dianne sa sigarilyo at lighter sa kamay nito, bahagyang nagulat. "Aba, naninigarilyo ka rin pala Professor ."Ang mga lalaking nakapaligid sa kanya ay hindi naninigarilyo, kaya hindi rin niya gusto ang amoy ng sigarilyo. Si Dexter ay hindi naninigarilyo, ganoon din si Xander. Si Tyler, dati, ay hindi rin naninigarilyo.May sigarilyo na sa labi si Manuel at handa nang sindihan

Pumikit siya at sumandal sa upuan."Pumunta na tayo sa airport," malamig niyang utos, halos pabulong."Opo, boss."Sa Villa nila Dianne.Pagkatapos ng hapunan, nag-usap sina Dianne at Xander tungkol sa ilang bagong investment projects habang naglalaro kasama sina Darian at Danica.Habang nasa kalagitnaan ng pag-uusap, dumating na ang oras ng paliligo, pag-inom ng gatas, at pagtulog ng dalawang bata.Mahilig sina Darian at Danica maligo at maglaro sa tubig, kaya palaging puno ng tawanan ang sandaling ito. Gustong-gusto rin ni Dianne na makasama sila sa ganitong mga oras.Habang pinagmamasdan niya ang kanilang bilugang katawan at maliliwanag na ngiti, pakiramdam niya ay napakaganda ng mundo.Para kay Dianne, sapat na ang mga munting halakhak nina Darian at Danica upang gawing makabuluhan ang lahat ng kanyang ginagawa."Sasama ako sa’yo. Ikaw kay Danica, ako naman kay Darian," alok ni Xander.Dahil wala silang ama na kasama, alam ni Dianne na makabubuti para kina Darian at Danica ang mas

Matapos ang eksperimento, inaya ni Sophia sina Dianne at Cedric na maghapunan.Dahil gabi na at gusto niyang umuwi nang maaga upang makasama sina Darian at Danica, magalang na tumanggi si Dianne.Pumayag naman si Cedric na sumama kay Sophia.Matapos magpaalam, nagtuloy na si Dianne sa parking lot.Bago pa man siya makarating, biglang nag-vibrate ang kanyang cellphone.Kinuha niya ito at nagulat nang makita ang isang mensahe sa messenger mula kay Manuel."Nasa eskwelahan ka pa ba? Kung oo, hintayin mo ako saglit sa parking lot."Napakunot-noo si Dianne.Ano kaya ang kailangan nito?Alam niyang hindi ito basta-basta lalapit sa kanya kung wala itong mahalagang sasabihin."Okay," maikli niyang sagot, saka naghintay.Hindi nagtagal, lumitaw ang isang itim na Land Rover sa harapan niya.Bumaba ang bintana ng sasakyan, at lumitaw ang maamong mukha ni Manuel."Professor” bati ni Dianne nang may ngiti."May mga ipinadala sa akin para sa'yo. Kung okay lang, sumama ka sa akin para kunin ang mga

Pagkauwi ni Dianne, agad niyang binuksan ang kahon ng walong piraso ng alahas.Alam niyang maaaring ipa-auction ang mga ito, walang magiging problema.Ngunit hindi niya matatanggap nang libre ang anumang bagay mula kay Tyler.Matapos mag-isip ng sandali, tinawagan niya si Xander.Nasa Europe na si Xander matapos lumipad mula Cambridge kaninang umaga."Dianne.""Xander, abala ka ba?" tanong ni Dianne.Narinig niya ang bahagyang tawa nito. "Sige, magsalita ka lang.""Ipinadala sa akin ni Tyler ang walong alahas na binili niya, gamit si Professor bilang tagapamagitan," diretsong sabi niya.Alam na ni Xander kung sino si Professor—ang lalaking kamukha ni Alexander, na aksidenteng nakasalubong ni Dianne noon.Alam din niyang si Manuel ang tumulong sa Guazon Pharmaceutical upang malutas ang dalawang mahahalagang problema sa loob lang ng isang linggo.At alam din niyang nang magkita sina Dianne at Tyler noong gabing iyon, naroon si Manuel.Sa madaling salita, alam niya ang halos lahat ng tun