All Chapters of หวงรักจอมบัญชา: Chapter 11 - Chapter 19

“เรื่องนี้ฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจหรอกวิ คงต้องขึ้นอยู่กับคุณคชา ว่าเขาจะเอายังไง” และหากท้ายที่สุดแล้วเขาต้องการหย่าเพื่อกลับไปหารักครั้งเก่า คนที่เขารักยิ่งกว่าใคร ผู้หญิงสารเลวที่ทำลายชีวิตคู่ของเขาสองคน ให้พังพินาศจะกล้ามีปัญหาอะไรได้! ไหนจะรอยยิ้มของเขาที่มันทำให้ใจของเธอสะดุด เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา คงจะมีแค่เธอคนนั้นที่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของมัน ในขณะที่เธอกับใครๆ ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้เห็นด้วยซ้ำความหงุดหงิดที่มี ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นเท่าทวีคูณเมื่ออยู่ๆ คชาก็ติดต่อ ‘คนที่บ้านไม่ได้’ ไปเสียเฉยๆ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ว่าเขาจะโทรไปดึกดื่นสักแค่ไหน อีกฝ่ายก็ไม่เคยเลยที่จะไม่ลุกขึ้นมารับสาย หรือต่อให้เขาจะส่งข้อความไปถามไถ่ถึงลูก เธอก็ไม่วายอธิบายความเป็นอยู่ของแกมาให้อ่าน พร้อมกับรูปถ่ายน่ารักอีกหลายใบเป็นของแถม “คุณนาสบายดีนะคะ ไม่ได้เป็นอะไร แต่ช่วงนี้เหมือนยอดสั่งขนมจะมากขึ้นค่ะ นี่ก็กำลังช่วยกันเตรียมของอยู่ในครัว ไม่ทราบว่าคุณคีจะให้มะขิ่นไปเรียกมารับสายไหมคะ…” กระทั่งโทรเข้าเบอร์บ้าน ความจริงที่ได้รู้ก

“กะ…ก็คุณคี…” กลิ่นกายหอมๆ ของเขายังคงมีผลต่อความรู้สึกของเธอเสมอไม่ว่าเมื่อไหร่ นั่นยังไม่รวมไปถึงร่างกายกำยำสูงใหญ่ที่ประคองกอดเธอเอาไว้ในทุกๆ ค่ำคืนที่เหน็บหนาว “ขอนะ…” คำขอเสียงสั้นๆ หรือจะทำให้ใจสั่นไหวได้เท่ากับแววตาเว้าวอนที่เขาใช้จ้องมองกัน มันทำให้เธอค่อยๆ หลับตาลงอย่างช้าๆ ก่อนที่รู้สึกได้ถึงสัมผัสอ่อนโยนที่ริมฝีปาก เนิ่นนานราวกับว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด “น่ารัก” คชาไม่ได้เอ่ยไปตามแรงอารมณ์เท่านั้น แต่แม่ของลูกในเวลานี้นั้น น่ารักมากเสียจนเป็นเขาเองที่เริ่มอดใจไม่อยู่ ชายหนุ่มวนเวียนอยู่กับจูบที่แสนอ่อนหวานนานหลายนาที ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ปลดเปลื้องเดรสสีหวานออกไปจากร่างกายขาวผ่องอย่างตั้งอกตั้งใจ ซึ่งไม่มีส่วนไหนเลยที่เขาจะไม่คิดฝากร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้ เพื่อย้ำเตือนให้คนใต้ร่างได้รู้ ว่านอกจากเขาแล้ว ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับเธอทั้งนั้น! “ฮึก! คุณคีไม่ได้ป้องกัน…” เป็นเสียงหวานที่ดังขับขานขึ้น ยามเมื่อสัมผัสได้ว่าสิ่งที่กำลังแทรกเข้ามาในร่างกายของเธอนั้นไร้การป้องกันอย่างที่เคยตกลงกันเอาไว้ ซึ่งนอกจากเขาจ

ภาพของลูกชายคนโตที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าผู้เป็นปู่นั้นสร้างความสะเทือนแก่คนสามคนที่ได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ ไม่น้อย แต่กระนั้นเพราะคำสั่งเด็ดขาดของประมุขของบ้านจึงไม่มีใครกล้าพอที่จะสอดมือเข้าไปยุ่ง เว้นก็แต่คุณสินีนาถผู้เป็นแม่เท่านั้น ที่รั้งความรู้สึกเป็นห่วงไม่ไหว ถึงได้ตัดสินใจเดินเข้าไปหา “คี…” “แม่ครับ…นากับลูกไม่อยู่แล้ว เขาทิ้งผมไปแล้วครับแม่…” อกคนเป็นแม่หรือจะทนมองดูลูกสะอื้นไห้อย่างคนใจสลายได้ลงคอ รู้ตัวอีกทีนางก็คว้าตัวลูกชายเข้ามากอดเอาไว้เต็มรักพร้อมกับคำปลอบมากมายที่ดังขึ้น แต่ก็เหมือนจะช่วยอะไรไม่ได้มากนัก เพราะคชายังคงพร่ำขอโทษคนที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ เพื่อฟังคำพูดเหล่านั้น. จากปากของลูกชายนางอีกแล้ว… เด็กคนนั้นแม้ภายนอกจะดูอ่อนแอ ไม่สู้คน แต่ทว่าพอเอาเข้าจริงกลับใจแข็งกว่าที่นางและใครๆ หลายคนคิด พรรณรีไม่เพียงแต่ยอมคืนอิสรภาพให้กับคชาเท่านั้น แต่อีกฝ่ายยังคืนทุกๆ สิ่งให้ลูกชายนางจนหมดไม่เว้นแม้แต่แหวนแต่งงานก็ถูกทิ้งเอาไว้ ราวกับอีกฝ่ายนั้น ไม่ต้องการให้มีสิ่งไหนติดค้างใจกันอีกไม่ว่าชาตินี้ หรือช

“แต่ฉันกลับชอบชีวิตของตัวเองแบบนี้มากกว่านะ…” ชีวิตที่มันทั้งแสนจะเรียบง่าย และมีความสุขได้โดยไม่ต้องพยายาม มันเหมือนกับว่าเขา รู้สึกเป็นตัวเองที่สุดเมื่อได้อยู่กับเธอ! “นาครับ…เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม” ครั้งนี้เขาจะไม่สัญญาอะไรกับเธอทั้งนั้น แต่จะทำให้เธอได้เห็นด้วยตาของตัวเอง ว่าเขาสามารถเป็นคนที่ดีขึ้นได้ และเขาจะทำทุกทางเพื่อให้เธอกับลูกๆ มีแต่ความสุข ด้วยความตั้งใจทั้งหมดที่เขามี คชาไม่สามารถเปลี่ยนอดีตได้ แต่เขาสามารถทำปัจจุบันให้ดีขึ้น และหากได้โอกาสสักครั้ง เขาจะไม่ลังเลเลยที่จะทำมัน! “เขาว่ากันว่า…หนังสือเล่มเดิมตอนจบก็มักจะเหมือนเดิมทุกครั้ง นากลัวค่ะ กลัวว่าสุดท้ายแล้วจะต้องกลับไปเจ็บแบบเดิมอีก” ความรักที่เธอมีต่อเขายังคงเหมือนเดิมเสมอไม่เคยเปลี่ยนเลย แต่มันเป็นใจของเธอเสียมากกว่าที่กลัวจนไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ ใช่ว่าที่ผ่านมาเธอจะไม่เคยพยายามหยุดรักเขา แต่ยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเหมือนจะยิ่งรักเขามากขึ้นก็เท่านั้น “ลองดูก่อนได้ไหม ให้โอกาสฉันดูสักครั้ง…” หากนี่เป็นการเสี่ยงดวงครั้งสุดท้

“คะ…คุณคะ!” กระทั่งเมื่อปลายนิ้วหนาค่อยๆ แทรกผ่านความคับแน่นที่ชุ่มช่ำ มายังจุดที่แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่เคยล้วงล้ำลึกซึ้งถึงเพียงนี้ เสียงหวานถึงได้ร้องครางขึ้นเบาๆ ให้กับความรู้สึกแปลกใหม่ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับร่างกายของเธอมาก่อน “แค่นิ้วยังรัดขนาดนี้…เธอมันแม่มดชัดๆ” เขากล่าวเพียงเท่านั้นก่อนจะขยับปลายนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะไปพร้อมๆ กับเสียงครวญครางที่ดังขึ้นตามติด ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะถึงที่หมาย ปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักก็ชักออก พร้อมๆ กับร่างเธอที่ลอยขึ้น “อย่าเพิ่งรีบเสร็จสิคนสวย เรายังมีเวลาสนุกกันทั้งคืน” คชาไม่ปรารถนาให้แม่กวางน้อยเสร็จสมเร็วนัก เพราะเขาต้องการสอนให้เธอรู้ว่าค่ำคืนนี้จะเป็นคืนที่เธอจะไม่มีมันลืมเลือน ชายหนุ่มเริ่มจากการออกคำสั่งให้เธอช่วยตัวเองให้ดู ซึ่งก็ถือว่าภาพที่ได้เห็นนั้นทำให้เขาแข็งไปทั้งตัว ไหนจะท่าทีอ่อนเดียงสาพวกนั้น ที่ยิ่งเห็น ก็ยิ่งปลุกความเป็นนักล่าในตัวให้ตื่นขึ้น “อ้าปากหน่อยเด็กดี…” แม้แต่การใช้ปากเขาก็ยังสอน ไม่สนด้วยว่านี่จะเป็นครั้งแรกของเธอ!“อ่าส์ แบบนั้น ดูดแรงขึ้นหน่อยคนเก่ง” ความห