Semua Bab You belong to me, Hirah (SPG): Bab 1 - Bab 8

HIRAH’S POV. “Hirah, you know that we will be dead meat if your face are all in magazines again!” My cousin, Jenella said. Hinihila niya ang balikat ko at inaawat ako sa pag sayaw sa gitna ng entablado. “WHAT!? I CAN’T HEAR YOU, JEN!” I shouted back, kahit na ang totoo ay narinig ko naman ang sinabi ng pinsan kahit na sobrang lakas ng remix music na kaninang ini-request ko sa DJ ng bar kung nasaan ako. Nag patuloy ako sa pag sayaw. My long chocolate wavy hair also dance as I sexily moved my hips, biting my lips and messing up my hair using my hands in the middle of my dancing. Gosh! I missed this feeling! Para akong isang ibong nakawala sa hawla at kaagad na nag liwaliw. Wala na akong pakialam pa kahit na nahihipuan na ang bilugan kong mga hita at maging ang dibdib ng mga estrangherong kasalukuyan ding nag sasaya sa sikat na bar site dito sa manila. “Hey, Hirah! Let’s go home!” Sabay hila sa’kin ni Jarred, ang kaibigan kong boyfriend din ng pinsan kong si Jenella. Hinila

HIRAH’S POV. “W-what do you want?” Kahit na kinakabahan ay nagawa kong basagin ang katahimikang namuo sa pagitan naming dalawa noong lalaking prenteng nakaupo sa silya at sumisimsim ng alak sa hawak niyang baso. “Come on, Ms. Dela Fuentes. Have a seat,” He said it casually. Nang bumaling sa’kin ang lalaki ay hindi agad ako nakakibo nang mag tama ang mga mata naming dalawa. He is physically imposing, with a ruggedly handsome face, piercing amber eyes, and a commanding presence. Napangiwi ako nang makita ang mumunting bigote sa kaniyang mukha. Hindi ko alam kung ako lang ba, pero ayuko talaga sa mga lalaking may bigote sa mukha. At may isang bagay pa ang umagaw ng atensiyon ko. Ang medyo malaking peklat nito na gumuhit sa kaniyang mata. Tila ba nakipag espadahan ito at nadaanan ng patalim ang parte ng mukha niyang iyon. Mabuti na lamang at hindi pa siya nabulag! I don’t know but it seems like I already saw him somewhere. He looked familiar. Hindi ko lang maalala kung s

HIRAH’s POV. I woke up when I felt something soft touch the bridge of my nose. When I opened my eyes, I was immediately greeted by the fresh rays of the sun and the chirping of birds from the visible tree outside.Am I already in heaven?Akmang tatayo na sana ako sa pagkakahiga ngunit kaagad akong napamaang nang maramdaman ang masasakit na parte sa aking katawan. Napakislot ako at hindi ko matukoy kung saan ang kumikirot sa buo kong katawan.“A-ahh...” I groan in pain. When I remembered what happened last night, I quickly roamed my eyes around every corner of the room I was in. Where am I? What happened last night? Tanging ang nakikita ko lamang sa loob ng kwarto ay ang kahoy na pader nito, ang isang may kahabaang kahoy na lamesa kung saan may nakapatong na lampshade, iilang abstract painting sa black frames at lumang aparador, idadagdag pa itong kamang sakto lamang ang isang tao kung saan ako kasalukuyang nakahiga. Kaharap ng kama ay ang may kalakihang bintana na gawa din sa kaho

HIRAH’s POV. I woke up the next day feeling a little lighter. The beautiful sunlight shone into my room from the open door. The thin white curtains on the window were also gently blown by the wind and I could hear the birds chirping outside.Kung hindi ko lamang naalalang na sa impyerno ako at dinakip ako ni Satanas ay magugustuhan ko pa sana itong lugar na ito. I slowly stood up and headed to the window of this room. This room faces a nearby tropical almond tree and the crystal clear sea in front of me. The coconut trees are also perfectly lined up just a few meters from the sea. A few birds are flying in the sky and it seems like the weather is always nice in this place and if you look at the entire surroundings, it looks like I'm in a beautiful paradise.Humugot ako ng malalim na buntong hininga at kapagkuwan ay marahang pumikit. Dinadamdam ang presko at malamig na hangin. Nang muling naalala ang mga nangyari sa’kin ay hindi ko maiwasang maging emosyonal muli. Naalala ko na nama