All Chapters of เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน: Chapter 121 - Chapter 130

"โฮ่ง...โฮ่ง...โฮ่ง" เสี่ยวเพ้าหันมาเห่าเสียงดังขู่ใส่อี้ฟูอย่างรำคาญ ทำเอาอี้ฟูที่กำลังจ้องมองเสี่ยวเพ้า ถึงกับสะดุ้งตกใจ "ลูกพี่....ท่านดูสิ เจ้าหมาตัวนี้เหมือนมันกำลังจ้องจะกินข้าเสียให้ได้ แนะ...ยิ่งพูดก็ยิ่งเห่า ท่านเห็นหรือไหม ตอนนี้มันกำลังขู่ข้าอยู่.....? อี้ฟูเริ่มตัวสั่นขึ้นมา เมื่อเห็นว

"จริงด้วย...แต่เหตุใดผึ้งนางพญาถึงได้เป็นสีเหลืองทองอร่ามเปล่งประกายออกมาทั้งตัวเช่นนี้ ข้าพึ่งจะเคยเห็นเป็นบุญตาครั้งแรก" หรงหรงยังคงเพ่งมองดูสิ่งของในมืออย่างไม่กระพริบตา "ดูท่า...มันจะตายแล้ว เพราะไม่ขยับเขยื้อนเลย....? อี้ฟูมองเห็นผึ้งนางพญานอนแน่นิ่งจึงได้เอ่ยออกไป หรงหรงจึงใช้นิ้วเขี่ยไปที

วันนี้เป็นวันที่สามที่ริเริ่มรักษาแม่นางน้อยจากต่างเมืองในขั้นตอนแรก หรงหรงเดินเข้าไปหยิบอุปกรณ์ในห้องเก็บของ พลันเหลือบไปเห็นเก้าอี้รถเข็นคันเก่า ที่โม่เฉินเลิกใช้ไปนานแล้ววางอยู่ตรงนั้น เพราะโม่เฉินมีเก้าอี้รถเข็นคันใหม่ที่แข็งแรงทนทานกว่า เมื่อหรงหรงฉุกคิดขึ้นมาได้ นางจึงได้นำเก้าอี้รถเข็นออกม

หรงหรงรีบเดินไปหาโม่เฉิน เพื่อบอกให้เขาช่วยดูแลหม้อต้มยาสมุนไพรที่ต้มค้างเอาไว้ เพราะหรงหรงได้คำนวณเวลาเอาไว้เป็นที่เรียบร้อย จึงได้ไหว้วานโม่เฉินให้เฝ้าระวังเป็นอย่างดี สิ่งใดที่คนรักเอ่ยปาก มีหรือโม่เฉินจะกล้าปฎิเสธได้ลงคอ ส่วนทางด้านหญิงชรา ยังคงนอนอยู่ภายในห้องไม่ขยับเขยื้อนออกไปไหน เนื่องจา

อี้ฟูรู้สึกจนปัญญากับความเป็นสุภาพบุรุษของโม่เฉินโดยแท้ ทำไมคนหน้าตาดีเช่นเขา ถึงได้ไม่มีไหวพริบด้านสตรีเสียบ้างเลย อี้ฟูเดินผ่านไปผ่านมา โม่เฉินก็ยังนั่งอ่านตำรา แต่ในหัวโม่เฉินกลับคิดเรื่องอื่นมาแทนที่ ก่อนจะหันไปเอ่ยถามอี้ฟู เพราะถึงอย่างไร ประสบการณ์ด้านนี้ อี้ฟูก็ต้องรู้ดีกว่าเขาแน่นอน "เจ้าอ