All Chapters of มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex): Chapter 31 - Chapter 40

สองมือใหญ่ประคองสะโพกกลมกลึงให้ขยับโยกทีละนิด เมื่อเธอปรับจังหวะได้ มาร์คัสก็ปล่อยให้มิรันดาเป็นคนบรรเลงบทรักด้วยตนเองแม้ไม่ได้ขยับรุนแรงหากแต่ช่องทางด้านในมันก็ตอดรัด ท่อนเอ็นร้อน ความใหญ่โตครูดไปกับความอ่อนนุ่มราวกำมะหยี่ทางด้านใน สร้างความเสียวซ่านให้กับมาร์คัสเป็นอย่างมาก“มิรัน แบบนั้นที่รัก เก่งมาก อื้อ รู้สึกดีเป็นบ้า”เสียงนั้นขาดหายเป็นบางช่วง ทุกจังหวะที่คนรักบรรเลงมัน มันช่างสุขล้น มาเฟียหนุ่มหลงใหลจนแทบไม่อยากจะจากเธอไปไหน ชายหนุ่มเอื้อมมือมาบีบเคล้าคลึงเต้างามที่กระเด็นกระดอนไปตามจังหวะที่หญิงสาวขยับโยก แล้วมาร์คัสก็อดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมาดูดชิมเม็ดทับทิมสีสวยที่บวมเบ่ง เขาดูดเข้าอุ้งปากแรงจนแก้มตอบ ร่างกายของมิรันดาทั้งหอมทั้งหวานเกินกว่าเขายอมนอนอยู่นิ่ง“ที่รัก พี่ชอบกินตรงนี้”ชายหนุ่มพูดจบก็ย้ายจากเต้าซ้ายไปเต้าขวาสลับวนเวียนอย่างไม่รู้เบื่อ ร่างที่ขยับโยกอยู่นั้นเสียวจนต้องจิกบ่าเขาไว้แน่น เธอกำลังจะไปถึงยังจุดหมายอีกครั้ง“ที่รัก ตอดแรงเลย เสียวมากใช่ไหม”“พี่มาร์ค รันจะไม่ไหว”มาร์คัสจำต้องปล่อยเต้างามออกจากปากร้อน แล้วลงนอนสองมือจับสะโพกเธอยกขึ้นแล้วสาด

ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วที่มาร์คัสกลับมาจัดการกับงานของตัวเอง เขาตกลงจะขายกาสิโนที่มีทั้งหมดให้กับโรแบร์โต้ ส่วนผับและสถานบันเทิงจะให้แพทริคและฟาบิโอช่วยกันดูแล โดยแบ่งหุ้นให้กับทั้งสองคน เท่าๆ กันส่วนมาร์คัสจะรับแค่เงินปันผลเพียง 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเพราะถือว่าที่ผ่านมาทั้งแพทริคและฟาบิโอช่วยงานเขามาตลอด ส่วนกิจการอสังหาริมทรัพย์นั้นแทบไม่ต้องเป็นห่วงเพราะมีทีมผู้บริหารที่ไว้ใจได้อยู่แล้วแต่ที่น่าเป็นห่วงก็คงจะเป็นโรงงานผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าที่กำลังมีปัญหาคนงานประท้วงเรื่องค่าแรง เพราะมีพนักงานบางคนรับเงินมาจากบริษัทคู่แข่งให้มาป่วนที่โรงงานของเขาตลอดทั้งสัปดาห์นี่มาร์คัสเลยต้องเข้าไปที่โรงงานเกือบทุกวัน แต่ปัญหาต่างๆ กำลังจะคลี่คลายลงในมาช้าเพราะตอนนี้มีคนสนใจจะควบรวมกิจการของเขาซึ่งมาร์คัสต้องจัดการระบบภายในให้ดีก่อนที่จะตกลงเซ็นสัญญากับฝ่ายที่จะเข้ามาซื้อ“วันนี้เหนื่อยไหมคะ” มิรันดาถามเขาในคำถามเดิมทุกวันแต่มันทำให้คนฟังหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง“เหนื่อยมากครับ แต่เห็นหน้ามิรันก็มีแรงขึ้นมาทันทีเลย”“พี่ต้องพักผ่อนบ้างนะคะ ดูสิ ไม่เจอแค่เดือนเดียวเหมือนจะผอมลงเลยนะคะ”“ที่ผมไม่ใช่เพร

จอมทัพไม่อาจจะห้ามตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว กดปากร้อนลงบนเรียวปากอิ่มของจัสมินอย่างแผ่ว แทะเล็มราวกับมันเป็นขนมหวาน แขนแกร่งกอดคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น สองมือไล้ไปตามผิวเนียนเรียบลื่นราวกับแพรไหม แม้จะมีสามีมาแล้วแต่จัสมินก็รู้สึกตื่นเต้นกับสัมผัสจากชายหนุ่ม เมื่อเขาดูดริมฝีปากล่างเบาๆ เธอก็เผยอปากต้อนรับลิ้นสากอย่างลืมตัว จูบอันช่ำชองของจอมทัพทำให้เธอเคลิบเคลิ้ม แขนเรียวคล้องไปยังคอแกร่ง สองเท้าแขย่งขึ้นเพื่อต้อนรับจูบที่กำลังร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ “จัสมิน” จอบทัพเสียงแหบพร่า เขาถอนจูบออกอย่างเสียดาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะแค่ชั่วครู่ เพราะทันทีที่ตาสบประสาน เขาก็ก้มลงมาจูบเธออีกครั้งโดยไม่ต้องมีการเอื้อนเอ่ย ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติของร่างกาย จูบครั้งนี้ต่างฝ่ายต่างเติมเต็มให้กันอย่างลึกซึ้ง จัสมินแทบละลายไปกับรสจูบที่เขามอบให้ นานแค่ไหนแล้วที่เธอโหยหาจูบที่ทำให้รู้สึกดีแบบนี้ “จัสมินไม่รังเกียจพี่ใช่ไหม” เขาถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งเพราะรู้ว่าตัวเองนั้นต้อยต่ำกว่าเธอมากเพียงใด“แล้วพี่จอมรังเกียจไหม” “ไม่เลย เวลาจะผ่านมากี่ปีจั

เมื่อมาถึงมิลานจัสมินก็ตรงไปยังโรงพยาบาลเพื่อขอดูศพเพราะยังไม่มั่นใจว่าจะใช่พี่ชายของเธอจริงๆ ใช่ไหม แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะแรงระเบิดและการเผาไหม้ทำให้ร่างของมาร์คัสและบอดี้การ์ดถูกเผาจนไม่เหลือซาก “แล้วหมอมั่นใจได้ยังไงว่าคนที่เสียชีวิตคือคุณมาร์คัส” จัสมินถามด้วยเสียงสั่นเครือ “ทางเราตรวจดีเอ็นแล้วครับ ตรงกับฐานข้อมูลดีเอ็นเอของคุณมาร์คัส บวกกับคำให้การของผู้ที่รอดชีวิต จึงสรุปได้ว่าคุณมาร์คัสเสียชีวิตแล้วจริงๆ” แม้จะฟังไม่ออกว่าคุณหมอพูดอะไรบ้างแต่มิรันดาดูจากท่าทางของจัสมินก็พอจะเข้าใจ “น้องรัน พี่ไม่อยากเชื่อเลย พี่มาร์คทิ้งเราสองคนไปแล้วจริงๆ” จัสมินกอดมิรันดาแล้วทั้งสองคนก็ร้องไห้ขึ้นมาอีกครั้ง จอมทัพไม่รู้จะปลอบใจทั้งสองคนยังไงจึงได้แต่ยืนรอให้ทั้งสองคนร้องไห้จนพอใจ ก่อนจะพากันไปยังสถานีตำรวจเพื่อรับกำไลข้อมือที่เจ็บได้ซากที่เกิดเหตุ นอกจากกำไลข้อมือแล้วยังมีเข็มกลัดรูปพระจันทร์เสี้ยวอีกชิ้น ทำให้มิรันดามั่นใจแล้วว่าคนรักของเธอนั้นได้จากไปแล้วจริงๆ พิธีไว้อาลัยถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย ทางโร

ครบรอบหนึ่งเดือนแล้วที่มาร์คัสจากไป จัสมินจัดการทุกอย่างแทนพี่ชายได้อย่างดีเยี่ยม เธอเข้มแข็งขึ้นมาก ลูกน้องของมาร์คัสเชื่อฟังเธอและมั่นใจที่จะอยู่ทำงานกับต่อ และเมื่อเธอขอตัวกลับมาที่ประเทศไทยทุกคนก็ให้สัญญาว่าจะทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายเต็มที่ ความจงรักภักดีนี้ไม่ได้ซื้อหามาด้วยเงินแต่ได้มาจากความจริงใจและความเอาใจใส่ต่อลูกน้องที่บิดาและพี่ชายของเธอปฏิบัติมาตลอด มันเลยทำให้หญิงสาวทำงานได้ง่ายขึ้นมาก ความขัดแย้งในอดีตที่ผ่านจัสมินเลือกที่จะปล่อยผ่านและปล่อยให้กฎหมายจัดการ เพราะเธอไม่อยากให้ใครต้องสูญเสียอีกแล้ว ทางวาเลนติโน่เองก็ดูจะไม่เข้ามายุ่งเพราะถือว่าได้แก้แค้นมาร์คัสสมใจแล้ว แต่เขาเปลี่ยนเป้าหมายไปโจมตีโรแบร์โต้เพราะเพิ่งรู้ว่าคนที่ทำให้กาสิโนของเขาถูกบุกจับนั้นไม่ใช่มาร์คัสอย่างที่เข้าใจในตอนแรก พรุ่งนี้หญิงสาวก็จะเดินทางกลับประเทศไทยแล้ว จัสมินโทรศัพท์ไปหามิรันดาเพื่อถามว่าเธออยากจะได้อะไรเป็นของฝากบ้าง “รันไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ” “พี่รู้ว่ารันเกรงใจพี่แต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะพี่ไม่ได้กลับคนเดียว พี่จอมเขามารับจ้ะ