วันต่อมาฝนแทบจะไม่เป็นอันทำงาน ใจมันลอยไปถึงตอนเย็นแล้ว ฝนรู้สึกตัวเองเหมือนเป็นสาวรุ่นที่กำลังจะมีเดตแรกอีกครั้ง ความร็สึกแบบนี้มันหายไปจนฝนเกือบลืมไปแล้ว “พี่ฝนครับ วินอาจะไปช้าหน่อยนะครับ เพราะรถติดมาก แต่คงไม่เกินทุ่มนึงน่าจะถึงครับ”“โอเคค่ะ แล้วเจอกันนะคะ”แล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง ฝนนั่งรอวินในร้านกาแฟ สั่งสลัดมากินไปพลางๆ ก่อนที่หนุ่มวินจะมาถึง แม้ว่าจะไม่เคยเจอตัวจริงกันมาก่อน แต่เพียงวินเปิดประตูเข้ามาฝนก็รู้ได้ทันทีว่าคนนี้แหละคือคนที่ตัวเองรออยู่วินมาในชุดทำงานดูเรียบร้อย คงไม่มีเวลากลับไปไปเปลี่ยน ส่วนฝนนั้นอยู่ในชุดกางเกงผ้าสีน้ำตาลอ่อนๆ เสื้อเชิ้ตสีขาว มีสร้อยเส้นเล็กๆ น่ารักประดับอยู่บนลำคอ ฝนดูสวยและเด็กเกินกว่าอายุที่บอกไว้ แถมยังตัวเล็กด้วยทำให้ดูเด็กลงไปอีก วินนั้นมั่นใจจนถึงกับเดินตรงไปหา“พี่ฝนใช้มั้ยครับ”“ใช่ค่ะ นั่งก่อนสิคะ”“พี่ฝนดูเด็กกว่าอายุมากเลยครับ” วินชมซึ่งหน้าจนฝนอาย“มาถึงก็ปากหวานเลยนะคะ”“ป่าวครับพี่ วินพูดจริงๆนะ”“งั้นพี่จะถือว่าเป็นคำชมก็แล้วกัน วินเองก็ดูดีค่ะ” “แบบนี้พอจะควงพี่ฝนได้ใช่มั้ยครับ”“ใช้คำว่าควงเลยเหรอ”“ฮ่าๆๆ ก็นะ คนสวยใครก
Last Updated : 2025-01-03 Read more