All Chapters of Embracing Our Lies Together : Chapter 11 - Chapter 16

"Coffee or water?" Malambing na tanong ni Lorenzo. Napatingin ako rito, kasalukuyan kaming kumakain at ramdam ko ang mga titig nila sa akin."Coffee, please?" Matamis siyang ngumiti at agad na ginawa ang sinabi ko. Tumikhim ako dahil pansin ko ang paninitig sa akin ni Kristina. Hindi pa rin kami nag-uusap pero hindi naman kami nag-aaway katulad ng madalas naming ginagawa."Ako rin kuya Lorenzo, please?" Panggagaya sa akin ni Solana. Matalim ko siyang tiningnan."Baliw ka talaga!" Bulong ko sa kaniya. Tumawa lang si Lorenzo kaya nagpanggap akong abala sa pagkain ko. Si Meredith ay halatang umiiwas kay Lucas, hindi ko rin alam kung ano ang nangyari sa kanilang dalawa.Nasabi rin sa akin ni Lorenzo na wala na pala si Lucas at ang girlfriend niya. Maybe, because of his schedule. Lagi ba naman niyang kasama ang mga kapatid ko. Ang hirap din pala ng trabaho nila, wala silang masyadong oras sa pamilya nila at taong mahal nila."T-thank you." Pinilit kong huwag mautal pero, talagang nahihiya

I can't really decide about my dress that's why I asked my sisters to come and help me. This is the first time I dated someone and I don't have an idea about dates and things we should do. Like, we already kissed before and is that even counted? I don't know!"Are you sure about it, Ate? Like, I'm not judging you okay but, I can't blame you since Lorenzo is literally a good looking guy. As in almost perfect but, are you sure about this?" Tanong ni Solana habang naghahanap ng susuotin ko. Napatingin rin sa akin si Meredith."What's wrong with liking someone na hindi naman natin katulad ng pamumuhay?" Tanong ni Meredith. Siguro ay naiintindihan niya ako dahil pareho kaming nahulog sa mga personal guard namin but, she's confident about it. Gusto ko rin maging gano'n."That's not what I mean....we all knew how hard it is to like someone not in our--""Nothing is hard if you really love that someone, Solana. Mas mabuting ipaglaban mo kaysa pakawalan mo at magsisi ka sa huli. Love is about

Muli akong nagising ng mga madaling araw. Nasa tabi ko pa rin si Lorenzo and his now wearing his shirt. Good thing dahil dito siya dumeretso kanina pagkauwe namin. Mabuti nalang at hindi iyon napansin ni Daddy. Muli kong pinikit ang mata ko at ginawang unan ang isa niyang braso at mahigpit na yumakap rito. After we make love last night is we decide to take a bath and change our cloth, mahirap na kapag may biglang kumatok at magtaka kung bakit pareho kaming walang suot na damit.Nang sunod kong paggising ay wala na sa tabi ko si Lorenzo. It's already 6 o'clock in the morning. Masakit ang katawan ko but I manage to take a bath. Alam kong sanay na silang lahat na hindi ako sumasabay sa breakfast and lumalabas ng kuwarto but, I don't know. Ayaw kong makahalata pa rin sila.Kahit na alam kong suportado nila kami. Well, I know Solana is still thinking a lot of what if about me and Lorenzo but, like what I've said I don't regret anything about what happened."Good morning, baby." Napangiti